'Zo doen we dat normaal niet' V Thijs Visser (33) uit Utrecht. Voorheen: muziekdocent. Nu: meester van groep 5 van katholieke basisschool De Wilge in Hilversum. ,,Ik liep al drie jaar met het gevoel dat ik iets anders wilde. Als muziekdocent op muziek- en basisscholen miste ik de verdieping; in de muziek zelf, maar ook in het contact met kinderen. Begin dit jaar stuurde een collega mij een vacature door van een zijinstroomtraject. Daarna ging het snel. Begin maart kon ik vijf dagen meelopen op een school. Al snel wist ik: ja, ik wil meester worden. Ik heb nu mijn eerste week achter de rug. Maandag heb ik meegekeken met mijn duocollega, op donderdag en vrijdag stond ik voor het eerst solo voor de klas. Ik ging er vrij blanco in maar het is wel heel ener verend wat er allemaal gebeurt met twintig leerlingen! Er komt zo veel op je af. De kin deren moeten jou leren kennen en jij hen - dat is al veel - en dan moet je de lessen nog draaien. Het is alsof je met 130 kilome ter per uur uit een auto wordt gegooid. Om een beetje begrip te kweken, had ik gezegd dat het mijn eerste dag op deze school was, maar niet dat het mijn allereer ste dag als leraar was. Vrijdag werkten ze rustig en luisterden ze als ik wat zei, maar donderdag was het echt hectisch en ru moerig. Dat kwam ook doordat ik die dag praktisch onvoorbereid voor de klas stond omdat mijn zoontje van acht maanden de nacht ervoor plots ziek was geworden. Toen ik me ook nog een halfuur versliep, werd ik wel even zenuwachtig. Ik had bij mijn collega vooral gelet op hoe hij instructie gaf en niet zozeer op de rest. Zo'n klas vaart grotendeels op routines. Tij dens de tienuurpauze kreeg ik te horen: 'Zo doen we dat normaal niet, meester.' Ik doe nu veel op gevoel, maar heb nog geen inzicht in wat ik doe. Op de opleiding hoop ik de ervaring die ik al heb in lesge ven, te koppelen aan de theorie. Al leer je toch het meest door te doen. Met zo'n klas heb je twintig feedbackkanonnetjes voor je. Als de kopjes alle kanten opgaan, of er ste ken ineens tien vingers de lucht in, dan weet je dat je iets niet goed doet. Ik volg de discussies over het lerarentekort, de hoge werkdruk en de lage salarissen wel, maar ze weerhuouden me niet. Ik zie nu ook waar het vandaan komt. Informatie avond hier, viering daar, schoolkamp - het is niet ingewikkeld, maar het moet wel alle maal geregeld.'' ZATERDAG 5 OKTOBER 2019 29

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 117