'Ik hoop dat er
een mecenas
langskomt
die het belang
van klassieke
muziek inziet
en ons wil
ondersteunen'
Ze had goed nagedacht over een
mooie plek voor dit interview in haar
woonplaats Antwerpen. Angela Schijf koos
voor een knus café in het centrum. Voor
deel één: de school van jongste dochter Zus
(7) is vlakbij dus ze staat straks, hop, op het
schoolplein. Bovendien is er een parkeer
garage naast de zaak en dat, zo had ze be
dacht, is dan weer handig voor het bezoek
dat met de auto uit Nederland komt. Het
etablissement, Cafématic, kende ze niet
heel goed.
De garage blijkt dicht, de Kleine Markt
voor het café wordt met een hoop herrie
herbestraat en Cafématic blijkt zo klein en
populair dat het er nog het meest lijkt op
een vogelkooi vol papegaaien. Schijf komt
er tijdens het gesprek, boven een koffie ver
keerd, diverse malen op terug, vaak met een
hand tegen het voorhoofd. ,,Sorry, sorry,
sorry, wat stom van me dat ik dit niet
voorafheb gecontroleerd."
Antwerpen is al heel lang Schijfs thuis
stad, door haar huwelijk met de Vlaamse
acteur Tom Van Landuyt - vader van hun
dochters Zus, Bloem (15) en Mensje (13).
Een enkele zachte g glipt soms in haar
zinnen, heel soms een vlamisme als 'evi
dentie'. Maar verder spreekt ze Hollands
Nederlands, licht geaffecteerd. ,,Een zachte
g wordt er door collega's in Nederland wel
uit geramd, hoor.''
Hier aan de Schelde is ze minder bekend
dan in Nederland en Antwerpen is natuur
lijk een schitterende stad, waar het com
plete Vlaamse artistieke milieu zetelt. Maar
Schijf zegt ook: ,,Soms vraag ik me af wat ik
hier doe. Als ik van Nederland terugrijd en
die industriedampen uit de haven naar de
stad zie drijven, bijvoorbeeld. De smog die
we hier soms hebben, dat kan niet goed
zijn.''
Afgelopen zomer zocht ze de frisse lucht
op, in de Ardennen. Ze werd 40 en haar
man nam haar mee. Meer dan dat ze met
hem en hun dochters een weekend naar
de heuvels zou afreizen, wist ze niet. ,,Ik
had Tom nog gevraagd wat ik aan moest
trekken. 'Doe maar je yogabroek'. We reden
naar het vakantiehuis en daar stonden
opeens mijn dierbaarste vrienden. Er was
eten, de zon scheen, ik werd omringd door
mooie mensen, acht kinderen en twintig
volwassenen. En ik voelde me zo vrij en
licht. Ik heb me dus geen seconde vervelend
gevoeld bij die yogabroek en het idee dat ik
geen make-up droeg.''
„Heerlijk toch, zo jezelf kunnen zijn? Dat
je niet op hoeft te zitten, niet na hoeft te
denken voor je iets zegt voor je iets doet?
Het is niet alleen de vrijheid van onder
vrienden zijn, maar ook de rijkdom van
ouder worden. Misschien is het een vrou
wenkwaal dat ik heel lang aardig gevonden
wilde worden.''
,,Natuurlijk gaat ouder worden gepaard
met fysieke slijtage, dat kun je maar beter
omarmen. Ik zie in mijn omgeving mensen
heel rare dingen doen om dat tegen te hou
den. Voor mij werkt dat niet, ik blijf liever
naturel dan dat ik van alles aan mijn gezicht
laat doen. Bovendien - en deze uitspraak
jat ik hierbij eerlijk van Monic Hendrickx -
wordt het aantal actrices met rimpels op
deze manier zo zeldzaam, dat de casting
bureaus als vanzelf bij mij uitkomen als
ze straks een gegroefd oud omaatje zoe
ken.''
Vooralsnog gaat ze al jaren mee als Eva
van Dongen, haar alter ego in de nog altijd
populaire politieserie Flikken Maastricht.
Vanaf 17 oktober streamt Videoland boven
dien het tweede seizoen van Meisje van ple
zier, waarin Schijf huisvrouw Nadine speelt
die haar onafhankelijkheid na de scheiding
van haar overspelige echtgenoot hervindt
door als luxe-escort aan de slag te gaan.
RTL 4 zendt deze nieuwe afleveringen
begin volgend jaar uit.
Maar er is ook theater: vanaf vrijdag door
kruist Schijf Nederland met een tweede
familievoorstelling over klassieke muziek,
samen met een achtkoppig orkest. In Kleine
Nachtmuziek draait het, hoe kan het ook
anders, om de muziek van Wolfgang Ama-
deus Mozart. Schijf kruipt in de voorstelling
in de huid van Sophie, een meisje dat alles
kan, maar nergens gelukkig van wordt. Haar
verhaal wordt begeleid door composities
van Mozart.
Het gezelschap richtte Schijf zelf op,
samen met producent Joris Nassenstein.
,,En het is onze wens dat het mag groeien
tot een vaste waarde. Wij geloven heilig in
het doel: kinderen op een toegankelijke
manier laten kennismaken met klassieke
muziek. Kleine Nachtmuziek is onze tweede
voorstelling. We leggen er nu nog op toe,
wat niet reëel is op de lange termijn. Ik
hoop dat er een mecenas langskomt die het
belang van klassieke muziek inziet en ons
wil ondersteunen.''
Heb je nog meer wensen?
,,Een buitenhuisje! Zo'n eigen plek waar het
rustig in je hoofd kan worden en waar ik
eindelijk leer mijn eigen groenten te ver
bouwen. Dat lijkt me heerlijk!''
12
