r j :l
Hoeveel scooters zouden
er zijn op Bali? Miljoenen? Iedereen
die er woont heeft er wel een en
toeristen huren ze graag. Logisch,
want op de smalle wegen zijn het
handige vervoersmiddelen. Een
exemplaar huren kan op elke straat
hoek en praktisch elk logement
biedt gemotoriseerde paarden
krachten aan. Sterker nog, infor
meer op straat bij een willekeurige
voorbijganger en tien tegen één dat
er in een paar minuten een rijklare
scooter klaarstaat. Soorten en maten
te over, van elegante Vespa's tot
stoere crossmotoren in retrostijl.
In toeristentrekpleister Ubud
huur ik een Honda Vario 125cc via
mijn homestay, een gastenverblijf bij
een lokale familie. Dat kost me voor
een maand 1,2 miljoen roepia, om
gerekend zo'n 75 euro, inclusief
helm. Het is een Honda zonder ver
snellingen, prettig voor een begin
neling als ik. Stijlvol is-ie niet, maar
hij haalt wel 80 kilometer per uur.
En hij is robuust. Ik vind dat belang
rijk, want ik wil in zes dagen zo'n
600 kilometer afleggen over wegen
van onbekende kwaliteit. Vanuit
Ubud, in het midden van het eiland,
oostwaarts tot aan de kust, om die
in noordelijke richting te volgen tot
aan het westelijkste punt en dan
terug naar Ubud. Bali's noordelijke
helft is nog niet zo toeristisch, een
aantrekkelijk vooruitzicht.
Rijstvelden
De eerste bestemming is Sidemen,
een dorp 70 kilometer oostelijk van
Ubud, beroemd om zijn terrasvor
mige rijstvelden. Ik hijs mijn back
pack op mijn rug, de tas met foto
apparatuur draag ik op mijn buik,
de tocht kan beginnen. Binnen een
halfuur zijn de wegen al rustiger
dan in het overvolle Ubud. Gelukkig
is het zadel groot genoeg om de
bagage op te laten rusten, wordt het
toch een comfortabele rit.
D e route voert door tropisch
regenwoud, afgewisseld met akker
land. In rivieren zwemmen kinde
ren en doen vrouwen de was. Langs
de weg groeien huizenhoge vijgen-
-
mi
ft
ZATERDAG 28 SEPTEMBER 2019 39
