[78
O
O
[8r]
MARGOT
Vrede
Jaet is Kloetingse cider van
appels en ander Zeeuws fruit
ZEELAND 11
U Gelukkig is eten iets
wat altijd verbindt,
verbroedert en verzustert
smaakaccenten. Afwisseling zie je ook in het
interieur. Grove bakstenen en houten vloer in
de ene kamer, natuurstenen tegels en houten
balken aan het plafond in de volgende en don
kere lambrisering en een zwart geraamte aan
de zoldering in de ruimte waar wij zitten.
Daar eten we een magnifiek bereide eend met
een tot stroopdikte ingekookte saus van eend.
Hij is onmetelijk mals en heeft dat gekende
zoetvlezige dat eend zo onweerstaanbaar
maakt. Daarnaast ligt een okonomiyaki, een
Japans hartig pannenkoekje op basis van
bloem, dashi en panko. Heerlijk. Bataat stuit
mij al snel tegen de borst, maar de aardappel
crème op dit bord is meer aards dan zoet, per
fect bij de eend. Het (zachte) zuurtje komt van
ingelegde sugarsnaps, paddenstoelen, wortel
en rode biet. De licht geschroeide babymais is
opvallend pittig. Dit is met afstand het beste
gerecht van de avond, ook dankzij de Desire,
Lush Zin (2018) uit Puglia, een volle maar
fruitige Primitivo. Fruit en eend matchen, ie
mand is er ooit mee begonnen, en die persoon
zijn we nog steeds dankbaar. Mijn tafelgenoot
fladdert na het gevogelte nog van de honger
en bestelt een puntzak friet met mayonaise.
Het dessert is een vloedgolf aan bereidingen
van kers. IJs van amarenen, espuma van kersen
en verder een macaron en gelei van kersen. De
combinatie met chocolade is een goede, maar
de steenvruchten zijn zo overweldigend dat
het taartje en de mousse bijna van het bord
worden gedrukt.
Het is een klein smetje. Want de eend sid
dert nog zo lang na, dat tijdens de terugreis de
zintuigen nog steeds op scherp staan. Scherp
is duidelijk niet alleen ambassadeur van king-
fish.
Voorgerecht
&2j
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
Het is Vredesweek. Een mooi initiatief dat
nog steeds hard nodig is. Het woord vrede
is een oud Germaans woord dat samen
hangt met 'vrij'. Ik weet niet hoe het met u is, maar
ik maak me grote zorgen over een vreedzame sa
menleving. Hier in Zeeland wonen we in een soort
van reservaat. We hebben het goed, niet iedereen
heeft het misschien even goed, maar toch. Het is
hier schoon, veilig, mooi en vredig. Het lijkt wel of
we dat soms vergeten en ons opsluiten achter onze
eigen voordeuren. De klimaatcrisis doet hier geen
goed aan. Mensen gaan op de vlucht voor droogte
en een tekort aan water wat migratie en conflicten
tot gevolg heeft. Mede door een aantal wereldlei
ders die ik er van verdenk de menselijke maat he
lemaal te zijn vergeten. De beslissingen die zij ne
men, de muren die ze bouwen, werken het onbe
grip voor andere culturen alleen maar meer in de
hand. Dat draagt niet bepaald bij aan een vredige,
menswaardige wereld. Daarom vind ik initiatie
ven waarbij je met mensen van verschillende cul
turen in aanraking komt ook zo goed. Niet alleen
tijdens deze Vredesweek trouwens.
Gelukkig is eten iets wat altijd verbindt, ver
broedert en verzustert. Er worden deze week naast
kerkdiensten en bijeenkomsten tevens maaltijden
georganiseerd met wereldgerechten. Zoals wel
licht deze pittige Afrikaanse soep met Zeeuwse
witte bonen. Bak 1 ui, 1 groene paprika, 2 rode chi
lipepers en een teen knoflook, alles in stukjes ge
sneden, aan in olie. Voeg daar 3 wortels in schijfjes
aan toe met 500 gram bloemkoolroosjes. Laat 15
minuten koken in wat water met het deksel op de
pan. Voeg daarna 1 blik witte bonen in tomaten
saus, 1 tl kerriepoeder, 1 tl tomatenpuree, 150 ml
water, zout en peper toe en breng op smaak.
Sluit ook ergens aan, het kan nog, en heb een
vredige week!
BEOORDELING
Frans Buijsrogge uit Kloetinge
teelt appels en peren. Dat doet de
familie Buijsrogge al van genera
tie op generatie. ,,Het is een goed
fruitjaar", vertelt Buijsrogge. De
warme periodes duurden niet zo
lang en dus kon de natuur weer
even op adem komen tussen
door, en regende het regelmatig.
Naast hun fruit, dat ze onder
meer verkopen in hun eigen
boerderijwinkel, maken ze sinds
kort ook eigen ciders onder de
naam 'Jaet'. ,,Een echt Zeeuws
woord", lacht Buijsrogge.
Zwarte bes
,,We hebben nu een appel-peren
cider en een cider met appel,
peer en zwarte bes. De pure bes
sen worden speciaal voor ons ge
perst in Nieuwdorp, bij Boon
man. De derde cider ligt nu nog
te rijpen in een eikenhouten ri-
ojavat. Daar hebben we eerst een
goede fles rioja in laten rondrol-
len zodat straks dat aroma samen
met het eikenhout in de cider te
recht komt. Ik durf er nog niet
mee te beginnen, maar ik ben
natuurlijk zeer benieuwd. Cider
maken is echt erg leuk en ik ge
loof ook dat er muziek in zit.
Onze Jaet is niet zo zoet en het
alcoholpercentage is 6 procent
dus ook voor de komende feest
maanden prima geschikt. Daar
komt bij dat onze ciders zonder
toevoegingen zijn, op wat cham-
pagnegist na, wat ze echt een on
derscheidende smaak geeft."
En hoe kan het ook anders: in
deze ciders zitten wel vijf ver
schillende soorten appel en drie
verschillende soorten peren.
,,Dat is voor de verschillende
fruittonen", geeft Buijsrogge
aan. Hij verklapt dat er nóg een
cider ligt te rijpen, van peren met
druiven van de Toffe Peer uit
Driewegen. ,,Daar moeten we al
leen nog een half jaar op wach
ten."
vrijdag 27 september 2019
GO
eindscore
e eend
Lekker hoor.
Prijs/kwaliteit
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Het
restau
rant is
gehuis
vest in
meerdere
pandjes
naast el
kaar.
Margot Verhaagen
Kloetinge
Frans Buijsrogge in zijn appelboomgaard. foto marcelle davdse
