II
2019
23
Marianne Vos heeft na jarenlange worsteling met zichzelf haar topvorm terug
Marianne Vos (32) is
topfavoriet voor de
WK. Dat lijkt vanzelf
sprekend, maar is het
allerminst. Een gesprek
over topvorm, eerzucht
en waarom ze nog niet
gestopt is. 'Ik heb de
afgelopen jaren heel
vaak het moment in de
koers gezien. Dat ik
dacht: nu is het
moment. Maar ik kon
gewoon niet.'
Na het hooggebergte
van het Italiaanse Li-
vigno, een ritten
koers in de Franse
Ardèche en een paar
dagen thuis in Baby-
loniënbroek is Marianne Vos neer
gestreken in Yorkshire voor de
WK. Een route die minutieus is
uitgestippeld in samenspraak met
Louis Delahaije, haar trainer met
wie ze mede op advies van vrien
din Annemiek van Vleuten nu
bijna een jaar samenwerkt.
De afgelopen weken en maan
den zijn gericht op deze zaterdag.
Op de 150 kilometer van Bradford
naar Harrogate. „Topsport is heel
veel investeren voor iets wat in één
dag moet lukken. Alles moet sa
menvallen. Als alles goed gaat, kan
het mooi uitpakken. De kans is na
tuurlijk veel groter dat het niet
fantastisch uitpakt, maar daar ben
ik niet mee bezig.''
Over de vorm van Vos geen
twijfel. Ze staat dit seizoen op ne
gentien overwinningen. Dat lijkt
normaal gezien haar palmares,
maar is het allerminst. Vos komt
van ver. Nadat ze haar lijf volledig
had uitgeput en letterlijk kapot
had gefietst, stond ze in 2015 een
heel jaar aan de kant. Overbelast.
Ze kwam terug en won ook weer,
maar niet op de manier zoals daar
voor.
Maar de klasse van Vos en haar
zeges verbloemen veel. Ook de
worsteling die ze de afgelopen ja
ren doormaakte. Ze werd al drie
keer wereldkampioen op de weg
(2006, 2012 en 2013), maar voor het
Dat ik nu dit niveau
weer heb, is
misschien wel de
grootste overwinning
die ik kon behalen
eerst sinds jaren zegt ze weer vol
mondig dat ze favoriet is voor een
WK.
,,Ik ben in principe goed genoeg
om voor de wereldtitel te kunnen
rijden. Ik heb een goed niveau te
pakken. In sprints heb ik laten zien
dat ik met de besten mee doe.
Maar om te kunnen sprinten,
moet ik eerst nog kunnen meezit
ten en bergop meekunnen. Dat is
voor mij van groot belang, omdat
hier in Yorkshire die hoogtemeters
meespelen. Als ik nog fris ben in
de finale, kan ik het verschil ma
ken.''
Een goed niveau zeg je. In zo'n
lange carrière als die van jou,
met zoveel momenten dat je
goed en sterk was, zie je over
eenkomsten met andere jaren?
,,Dat is moeilijk te vergelijken. Het
peloton is veranderd, het niveau is
hoger geworden. In de breedte
vooral, want de top is altijd goed
geweest. Maar dit is wel het niveau
waar ik de afgelopen twee, drie
jaar naar op zoek ben geweest.
Vooral in het specialistische werk
wat me echt heel goed ligt. Explo
sieve sprints na een zware, selec
tieve wedstrijd of bergop aankom
sten. Lange klimmen zijn nooit
hetgeen geweest waar ik echt heel
goed in ben geweest, maar zoals ik
me nu voel, kan ik ook dan lang
mee.
,,Het is fijn om te merken dat ik
weer kan koersen met mijn hart.
Ik kan doen wat mijn intuïtie me
ingeeft, fysiek kan ik dat bijbenen.
Dat betekent dat ik mijn beste ni
veau benader of zelfs beter ben
dan ooit.''
Wegwedstrijd vrouwen
,,Nee. Dat was al op de weg terug.
Het is heel moeilijk om te zeggen
wanneer ik op mijn best was. Het
ligt zo dicht bij elkaar. In 2010 won
ik vrij veel, maar kon ik bergop ab
soluut nog niet met de besten
mee. In 2011 won ik de Giro en dat
was voor mezelf vrij verrassend.
Toen haalde ik een niveau, waar
van ik zelf niet wist dat ik er toe in
staat was. Maar in 2012 op het WK
en de Olympische Spelen, waar ik
won, was ik op absoluut topni
veau.
,,In 2013 werd ik wel wereldkam
pioen, maar dat was wel echt op
mijn tandvlees. Dat klinkt raar.
Want wie wereldkampioen kan
worden, is gewoon goed in orde.
Maar het moest toen echt van heel
ver komen. Ik moest er echt aan
sleuren. Net als 2014. En daar heb
ik in 2015 de tol voor betaald en
amper gekoerst. In 2016, 2017 en
2018 heb ik wel gekoerst en ook
wel weer gewonnen, maar niet
echt dat constante niveau. Veel
met ups en dows. Dit jaar is het
wel weer constanter. Die constan
tie heeft ervoor gezorgd dat ik ook
weer meer belastbaar ben.
,,Vorig jaar aan het einde van het
seizoen had ik voor het eerst weer
het gevoel: ik kan én meekoersen
én de finale kleuren én dan ook
nog de sprint winnen. Dat was:
eureka. Dat had ik al zolang niet
meegemaakt. Dat geeft natuurlijk
niet. Koersen is een spel en je moet
soms zuinig kunnen zijn met
energie. Maar daar hou ik helemaal
niet van. Ik wil niet zuinig zijn, het
liefst vlieg ik erin.
,,Ik heb de afgelopen jaren heel
vaak het moment in koers gezien.
Dat ik dacht: nü is het moment.
Maar ik kon gewoon niet. Heel lo
gisch, want waarschijnlijk heeft 99
procent van het peloton dat. Maar
ik kende van daarvoor het gevoel
dat ik wel de actie kon doen die ik
in gedachten had. Dat ik het weer
kan, is wel een fantastisch gevoel.''
,,Die momenten en gedachten zijn
er wel geweest. Maar ergens had ik
het idee: het zit er nog wel. Ik vond
het ook een grote uitdaging om dat
weer te vinden. Heel vaak is het
goede gevoel weer onderuit ge
haald, omdat mijn herstel gewoon
verminderd was. Dat is frustre
rend geweest. Als iets belangrijk is,
dan is het herstellen. In een etap
pekoers, maar ook van trainingen.
Zodat je opnieuw kunt trainen en
beter kan worden.
,,Waar het aan schortte, was
simpelweg tijd. Ik heb gewoon tijd
nodig gehad om mijn belastbaar
heid weer op te schroeven, beter te
worden en meer aan te kunnen. In
2015 zeiden ze: 'Je ligt er in ieder
geval zes maanden uit. Zolang
mag je niet trainen. En waar
schijnlijk kost het een paar jaar
voordat je weer volledig belastbaar
bent.' Ik dacht: het zal wel, maar
die tijd heb ik niet. Daar gaan we
niet aan, want ik wil in de zomer
van 2016 naar Rio voor de Spelen.
Maar de conclusie is dus wel ge
weest dat het jaren kost. Dat ik nu
dit niveau weer heb, is misschien
wel de grootste wedstrijd die ik
heb kunnen winnen. De grootste
overwinning die ik kon behalen.''
,,Ik vind niet dat dit pas geslaagd is
als er een titel bij komt kijken. Ik
heb wat dat betreft niet nog wat te
bewijzen. Maar ik ben eerzuchtig
genoeg om er alles aan te doen om
dat wel te bereiken. Ik vind het iets
heel moois om naar een groot
kampioenschap toe te werken en
het niveau te halen wat ik denk dat
ik in mij heb. Dat hoop ik in Yorks
hire of de Spelen in Tokio te doen.
Of allebei.''
vrijdag 27 september 2019
'Koers weer met mijn hart'
Daan Hakkenberg
Harrogate
ffSA
Fm nis
-Marianne Vos (32)
Vos is terug op niveau. Tussen haar olympische succes van 2012 in Londen (links) en haar zege in La Course dit jaar (rechts), kende ze
echter ook een moeilijke periode. Karakteristiek was de wijze waarop ze in 2016 finishte in de Waalse Pijl (negende). fotos pim ras, cor vos, epa
Harrogate
Bradford
0 109 150 km
270919 BRON: ANP, UCI
400 m
circuit
3x 13,8 km
Zelfs in de jaren dat het moeilij
ker ging, won je veel. Als jij praat
over je beste vorm, jouw hoogtij
dagen, over welke jaren heb jij
het dan? In 2013 werd je voor
het laatste wereldkampioen op
de weg. Was je toen nog in top
vorm?
Hoe verklaar jij het dat je in die
moeilijk jaren niet gestopt bent?
Hoort daar een bekroning bij in
de vorm van een wereldtitel?
