19
'Ik ken heel veel mensen
in de streek. Bedrijven
zouden jaloers zijn op
m'n netwerk'
,,Ik heb laatst uitgerekend aan hoeveel
ZVA's ik heb meegewerkt. Ik kwam op
tweeduizend. Ik ken heel veel mensen in de
streek. Bedrijven zouden jaloers zijn op m'n
netwerk. Dat bereik je alleen door mensen
met respect te behandelen en je verre van
politiek te houden. Ik heb natuurlijk mijn
eigen mening, maar ik draag die niet uit. Ik
zie ook vaak twee kanten van een verhaal.
Neem het nieuwe natuur- en recreatiege
bied Waterdunen bij Breskens, dat behoor
lijk omstreden is in de streek. Ik heb er een
boer gefotografeerd die er voor het laatst
graan afreed. Hij was heel emotioneel. Vo
rige week was ik er weer om te fotograferen.
'Het is wel een bijzonder gebied geworden',
dacht ik toen."
Is er leven na het ZVA?
,,Ik zie wel wat op me afkomt. Ik werk mee
aan een kunstproject, Celsius Regeert, dat
gaat door. We verhuizen binnenkort in IJ-
zendijke naar de woning van mijn moeder
die twee jaar geleden is overleden. Mis
schien ga ik die Scheldereis van dertig jaar
geleden wel weer overdoen. Een band met
het ZVA blijft trouwens wel. Mijn vrouw
bezorgt het ZVA in IJzendijke. Ik deed
altijd drie straten om te voelen hoe dat is.
Dat blijf ik doen, gewoon omdat ik het leuk
vind."
herinneringen aan. Als kijker, als fotograaf,
nam ik alles in me op. En midden jaren 80
heb ik twee weken vrij genomen om naar
Engeland te gaan. Mijnwerkers waren er al
maanden in staking, omdat de regering de
mijnen wilde sluiten. Het ging hard tegen
hard. Ik wilde dat wel eens zien. Heel veel
donkere foto's heb ik er gemaakt."
,,Zeker. In Hoek, in het buurthuis van De
Hoekse Rakkers, heb ik dat ontdekt. Ik had
de sociale academie in Rotterdam gedaan en
werkte daar als buurtwerker, maar dat was
niet mijn ding. Kinder- en knutselclubs lei
den en kampjes organiseren. In het buurt
huis was een donkere kamer waar je foto's
kon ontwikkelen. Ik zat daar altijd. De geur,
dat je langzaam die foto's in het fotobad zag
opkomen, dat triggerde me. Ik ben naar de
fotovakschool in Apeldoorn gegaan, een
deeltijdopleiding, en werd ook correspon
dent voor de PZC en het Zeeuwsch-Vlaams
Advertentieblad (ZVA). Zo ben ik erin ge
rold. Bij het ZVA vroegen ze in 1980 een re
dacteur. De vorige had het een jaar volge-
GO ZATERDAG 21 SEPTEMBER 2019
Peter Verdurmen: „Werken geeft me heel
veel plezier, werken is m'n leven."
FOTO BOAZ TIMMERMANS
houden. Ik solliciteerde en was binnen tien
minuten aangenomen. Een vast inkomen en
een autootje, een Golfje diesel, van de zaak,
ik zag het wel zitten."
Veertig jaar later nog steeds, toch?
Fotografie is je absolute passie.
