5
scherm. Eén chauffeur geeft spul
len aan. Je moet snel kunnen
schakelen, al naar gelang de reac
tie van het slachtoffer. Ik kan me
vrij goed afschermen voor wat er
om me heen gebeurt, maar als
mensen op je rug gaan tikken,
wordt het anders. Zoveel mensen,
midden in een stad, ik weet uit er
varing; dan gaan ze staan kijken.
Ik heb gelijk om een scherm ge
vraagd."
Hartslag.nu
Debby Wolff is ambtenaar bij de
gemeente Vlissingen. Samen met
zo'n zestig collega's heeft ze haar
reanimatiediploma gehaald en
zich aangemeld bij Hartslag.nu.
Via dat oproepsysteem voor bur
gerhulpverleners kan ze elk mo
ment ingeschakeld worden als in
de directe omgeving een noodge
val is. ,,Ik was mijn mail aan het
bijwerken toen dat sms'je bin
nenkwam. Ook bij twee andere
collega's ging de telefoon piepen.
'Reanimatie!', riep ik. We lieten
alles vallen, pakten de AED en
vlogen naar buiten. Mijn collega
had hoge hakken aan. Ze deed ze
uit en rende op haar blote voeten
verder, van het gemeentehuis
naar de Aldi. Daar tegenover lag
ze. Om haar heen stonden de
mensen rijen dik te kijken, zelfs
met kinderen bij zich. We moes
ten ons er echt doorheen wrin
gen: 'Hallo, mogen we even langs',
net als bij een popconcert. Tot
mijn verbijstering waren er men
sen aan het filmen en fotografe
ren. We zagen afzetlint, een am
bulance, een politieauto en men
sen die aan de reanimatie begon
nen waren. Dat was voor ons het
sein om terug te gaan. Ze was in
goede handen. Op het werk heb
ben we nog wel even doorgepraat
over die situatie. Boosheid en on
macht, dat voelden we. Er was nog
maar één agent: achteraf dachten
we, hadden we die niet moeten
helpen? Hadden we niet iets tegen
het publiek moeten zeggen, vóór
die vrouw gaan staan? We waren
overdonderd, terwijl we normaal
gesproken alle drie best een grote
mond hebben. Daar hadden we
achteraf best nog wel last van."
Dat dit voorval niet op zichzelf
staat, blijkt zondagavond 22 juni.
In Goes loopt een verwarde
vrouw over de steigers van een ge
bouw in aanbouw op de Albert
Joachimikade. Politieagenten en
brandweer proberen de vrouw tot
rust te brengen en veilig naar be
neden te krijgen. Maar in Goes
beperkt het publiek zich niet tot
hinderlijk aanwezig zijn. Met veel
rumoer worden vernielingen aan
gericht: een politiebus die mid
den in het publiek staat moet het
ontgelden, een politiefiets wordt
gesloopt, mensen proberen het
bouwterrein op te komen. En ook
hier, ouders die met kinderen aan
de hand naar het 'spektakelstuk'
staan te kijken.
Weer deelt de politie op sociale
media het ongenoegen over de rol
van de toeschouwers bij hulpver
lening. Het regent reacties van
burgers die hun afschuw uitspre
ken en steun betuigen aan de
hulpverleners. Burgemeester
Margo Mulder van Goes plaatst
een persoonlijke boodschap op
Twitter en Facebook. Als we dan
met zijn allen zo verontwaardigd
en boos zijn, vraagt ze zich af,
kunnen we dan niet proberen
echt iets te doen? Het melden als
je iets ziet dat niet door de beugel
kan, bijvoorbeeld? Elkaar aanspre
ken? En vooral: ervoor zorgen dat
hulpverleners ongestoord hun
werk kunnen doen. Het filmpje
wordt zo'n 18.000 keer bekeken
en alleen op Facebook al 152 keer
gedeeld.
Fatsoenlijk
„Kennelijk heb ik iets verwoord
dat onder heel veel mensen leeft.
Dat is belangrijk", zegt Mulder.
,,Uit alle reacties van inwoners
leid ik af: 99 procent van de men
sen wil dit niet, dit pikken we
niet, als fatsoenlijke inwoners. De
verontwaardiging van de inwo
ners is hoopgevend. Daar kun je
iets mee. Dan moeten we het met
zijn allen toch voor elkaar krijgen
om die éne procent te beteuge
len."
GO ZATERDAG 7 SEPTEMBER 2019
Debby Wolff, Judith Oele en Claudia Breat (vlnr) gingen met een AED vanaf hun werkplek in het gemeentehuis van Vlissingen naar de reanimatie. foto boaz timmermans
Burgemeester Margo Mulder
van Goes. foto marcelle davidse
De mevrouw die in Vlissingen gerea
nimeerd is, maakt het naar omstan
digheden goed.
