loz. !r\ o fi
'Een vrouw
zijn zonder
man, dat is mijn
nachtmerrie'
BV DE LIEFDE
1?
Haar seksloze relatie met
Martin (69) leidt tot veel
verdriet bij Helga (64).
Toch is ze liever gefrus
treerd dan alleen,
en neemt ze genoegen
met wat er wel is.
!f\o<o-y i<^ mctr
Cl clnam e ijContact
,,Een man moet zich bewijzen in bed,
vind ik, ook als hij al wat ouder is. Ik wil een
volwaardige relatie, met seks, anders kan ik
net zo goed een maatje nemen. Dus toen ik
Martin ontmoette en hij niet bleek te pres
teren, heb ik meteen gezegd: klaar. We
waren verliefd en blij elkaar te hebben
gevonden, maar geen seks, dat zag ik niet
zitten.
Gelukkig was er een pilletje voor en een
jaar of vijf ging het goed. Toen kwam de
klad er weer in en werd ons seksleven een
sleur en uiteindelijk doofde het helemaal
uit. Martin had geen verlangen meer. Ik was
inmiddels ook op een leeftijd dat het voor
mij niet meer zo hoefde, maar alle intimi
teit tussen ons verdween. Een arm om mijn
schouder, tegen elkaar aan liggen in bed,
een omhelzing; ik hoef er al een hele tijd
niet meer op te rekenen. We raken elkaar
nauwelijks meer aan, en Martin vindt het
wel best zo.
Ik raak zo gefrustreerd van die broer-
zusrelatie, van elke dag de confrontatie met
dat gebrek aan contact. Van het voor hem
wassen en koken zonder daar liefde voor
terug te krijgen. Maar helemaal kwijt wil
ik Martin niet, want alleen zijn vind ik het
ergste dat er is. Het lijkt me vreselijk om
's avonds in mijn eentje op de bank te zit
ten, met niets dan het geluid van de tv. Om
bang te zijn dat er iets met me gebeurt ter
wijl er niemand is om me te helpen. Een
vrouw zijn zonder man, dat is mijn nacht
merrie, dus accepteer ik nu dat Martin en
ik een platonische relatie hebben. Dan heb
ik in elk geval nog een sóórt van relatie,
iemand om een praatje mee te maken en
mee uit eten te gaan. Zonder intimiteit stelt
het weinig voor, maar het is beter dan niks.
Martin mist het lichamelijke contact niet,
zegt hij. Hij vindt het erger als ik eens een
keer geen zin heb in ons dagelijkse uurtje
cryptogrammen. Niet aan vrijen heeft hij
behoefte, maar aan een stom cryptogram.
Dat is toch niet wat je van je man verwacht?
Dat je alleen maar zijn vriendschappelijke
gezelschap bent? Ik wil zo graag dat hij me
op de mond kust als hij thuiskomt, maar in
plaats daarvan krijg ik een vluchtige zoen
op de wang. Het zou zo fijn zijn als hij er
eens uitgebreid voor ging zitten en een
diepgaand gesprek met me voerde. Maar hij
stelt me nooit een belangstellende vraag,
wil niet weten hoe ik me voel, praat alleen
over koetjes en kalfjes. En 's avonds heb
ik een man in bed die ik niet aan durf te
raken. Heel soms houdt hij me even vast,
maar alleen als ik daarom vraag. Om zich
dan snel weer om te draaien en me welte
rusten te wensen.
Mensen zeggen weleens dat ik Martin
moet dumpen, maar die hebben makkelijk
praten. Zij nemen zijn plaats niet in, en dus
blijf ik dan alleen. Maar iedere vrouw wil
toch een man voor zichzelf? Op mijn leef
tijd nog op pad gaan om een nieuwe part
ner te ontmoeten, daar heb ik echt geen
vertrouwen in. Als ik niet eenzaam oud wil
worden, heb ik geen andere optie dan bij
Martin blijven. Dus ben ik blij met de krui
meltjes, de keren dat hij me wel vasthoudt
of dat we samen uitgaan. En zelfs met het
cryptogrammen.''
TEKST PAM VAN DER VEEN
ILLUSTRATIE STUDIO SKI
De echte namen van Helga en Martin zijn
bekend bij de redactie. Wil je ook praten
over je relatie? magazine@persgroep.nl
ZATERDAG 7 SEPTEMBER 2019 21
