'Ik was net een michelin- mannetje' „Door mijn maagverkleining in 2012 ging ik in een jaar tijd van 140 kilo naar 68 kilo. De buikwandcorrectie die daarop volgde, kreeg ik vergoed van de verzekering. Mijn rug bleef zoals-ie was. Ik zag er aan de achterkant uit als een michelinmannetje. Vanaf mijn nek liepen er vier dikke bobbels naar beneden. Voor de voorkant floten ze me na op straat; van de achterkant walgden ze. Het paste niet bij elkaar. Maar een rugcorrectie? Daar had geen dokter ooit van gehoord. Ik probeerde het via een bedrijfje dat haartransplantaties in Turkije regelt. Dat vond een Turkse chi rurg die het een uitdaging leek. Ik heb het gewoon gedaan; ik ben niet zo bang aan gelegd. Uiteindelijk heeft de chirurg 10 centime ter huid weggehaald. Ik had een tattoo met Rob, de naam van mijn man, op mijn rug staan, met de letters van boven naar onder; de hele 'o' is verdwenen met de ingreep. Maar het resultaat is prachtig. Ik kan gewoon een bikini aan en niemand die het ziet! Het litteken verdwijnt mooi onder mijn bh-bandje. Mijn rug heb ik opnieuw laten tatoeëren. Drie jaar lang hebben we maandelijks geld voor de operatie opzijgezet, die kostte 5000 euro. Ook het vakantiegeld ging ernaartoe. Als je zo'n tijd dik bent geweest, wil je daar héél graag vanaf. Jarenlang ben ik getreiterd met mijn dikke lijf. Het lijkt misschien of het je niks doet, maar stiekem doet het zeer. Nu ben ik pittiger, heb ik meer zelfvertrouwen. Over vier weken komt mijn eerste klein kind, een meisje. Ik kijk ernaaruit om haar op te tillen als een jonge oma, niet als een oude taart van 140 kilo.'' 18 Linda Wansink (49) uit Deventer. Afge keurd wegens chronische pijnklachten. Liet in 2016 een rugcorrectie doen in Turkije.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 106