Vier dorpshuizen gaan experimenteren
7
BAKKERSWINKEL OVERNAME
De donkere doorkijk
is vervangen door
grote, lichte ramen.
In plaats van bruine
rekken vol
kruidenierswaren staan
er zachtroze tafeltjes en
stoeltjes. Alles is nu
anders bie Antje in Bru.
Alleen het vriendelijke
gezicht achter de
toonbank is hetzelfde
gebleven.
f arinka toch...'
A HA AH De oudere
dame zet haar
boodschappen-
I tas op de grond
en kijkt rond in de winkel waar ze
al tientallen jaren om brood komt.
Ze zoekt herkenningspunten,
maar die zijn er niet. Geen spijker
zit nog op dezelfde plek. ,,Maar
wat is het mooooi!" En Marinka,
die straalt. Al dagenlang. Het is ge
woon gelukt: ze heeft haar eigen
winkel. Met behulp van een Bruse
investeerder kon Marinka de bak
kerswinkel annex slijterij van Ju-
melet in de Kerkstraat overnemen.
De afgelopen maanden maakte ze
er haar eigen domein van.
Koffiemelk
Marinka van Hekke was nog geen
vijftien toen Lies Jumelet haar
moeder vroeg of die niet nog een
dochter had om te komen helpen
in de bakkerswinkel. De twee
oudsten hadden al een baantje,
maar Marinka nog niet. Van hulpje
groeide Marinka (inmiddels 24)
uit naar degene die de winkel
runde, als het echtpaar Jumelet
achter brood stond te bakken. Het
bijbaantje werd een fulltime job.
,,Ik heb het altijd fantastisch ge
vonden om hier te werken", ver
telt Marinka. ,,De mensen die hier
elke dag, soms drie keer per dag,
wat kwamen halen. Dan een bo
lus, dan een krantje, of de koffie
melk die ze bij de supermarkt wa
ren vergeten. Ze kwamen om de
dorpswinkel in stand te houden,
maar vooral ook voor de gezellig
heid. Het was soms net een café."
Vanuit die gedachte heeft ze de
winkelrekken vervangen door ta
feltjes en stoeltjes. De ruimte is nu
open en licht, met zachte pastel
tinten. Er hangen hippe lampen en
wie wil, kan er een broodje zalm
Antje, zo heette de
moeder van Daan die
de winkel in 1947 is
begonnen
bestellen. Brood en gebak zijn er
nog gewoon en in de slijterij er
naast kunnen vaste klanten hun
vertrouwde fles jenever halen,
maar voor jongeren is er voortaan
ook roze gin. Of hippe sours.
,,Daan en Lies waren de zeventig
al gepasseerd, toen ze besloten een
opvolger te zoeken voor de win
kel", vertelt Marinka. ,,Ik hoefde
niet lang na te denken. Over de
naam ook al niet. Antje, zo heette
de moeder van Daan die de winkel
in 1947 is begonnen. En zo zijn de
mensen het altijd blijven noemen.
Bie Antje."
Net op dat moment stapt Lies
Jumelet binnen. Voor de tweede
keer alweer, na de openingsdag. Ze
gaat zitten en krijgt een kopje cap
puccino. Dat heeft ze nodig ook.
,,Ik heb nog nooit in mijn leven
boodschappen hoeven doen. Nou,
dat valt tegen zeg. Wat een ver
schrikking." Ze vertelt dat haar
man vlak na de sluiting ziek is ge
worden. ,,Het komt goed hoor,
maar het heeft tijd nodig. Ik ben
blij dat ik hier nog mag komen.
Het is prachtig geworden, echt."
Marinka is ontroerd. ,,Dankzij
Daan en Lies heb ik mijn droom
kunnen waarmaken. Ik ben zo
dankbaar. Ook voor mijn familie
die zo hard heeft gewerkt om er
iets moois van te maken. Klanten
die spontaan aanboden om spul
len naar de stort te brengen. Ze
gunnen het me. Dat is zo'n fijn ge
voel."
Esme Soesman
Zierikzee
In de dorpshuizen van Zonne-
maire, Bruinisse, Burgh-Haam-
stede en Renesse gaat in oktober de
combi-inloop van start. Aan die
naam wordt nog wat gedaan, maar
het plan erachter is een eind rond.
De bedoeling is dat de dorpshuizen
wekelijks een halve dag open gaan
voor inloop, voor zowel jong als
oud.
Pop-up repaircafé
Mensen kunnen elkaar ontmoeten,
maar krijgen ook een programma
voorgeschoteld. Dat kan uiteenlo
pen van een vereniging die wordt
gepresenteerd tot een pop-up re-
paircafé of een kennismaking met
of lezing van zorgaanbieders, SD op
Weg, bank of dominee.
Over het hoe en wat precies is al
gebrainstormd, vertelt dorpshuis
beheerder Janet Leeuwe van het
dorpshuis in Renesse in een reactie.
Zodat de inloop meer wordt dan al
leen een bakkie en gezelligheid.
,,Het moet een combinatie zijn, zo
dat je ondertussen ook mensen
kunt helpen als dat nodig is. We
moeten zoeken naar een goeie in
vulling."
Bij Leeuwe in het dorpshuis ge
beurt er zat. Ook voor bijvoorbeeld
eenzame ouderen; één van de doel
groepen waar gemeente en Zeeuw-
Eenzaamheid is
tegenwoordig wel
een ding en als we
daar iets aan kunnen
doen, moeten we dat
ook doen
land iets voor willen doen. ,,Maar
misschien is er een groep mensen
die zich bij de activiteiten die er nu
zijn niet thuis voelen. Eenzaam
heid is tegenwoordig wel een ding
en als we daar iets aan kunnen
doen, moeten we dat ook doen. Als
we dat hiermee bereiken, vind ik
het een mooi initiatief", aldus
Leeuwe.
Sociaal netwerk
Het laagdrempelig maken van
dorpshuizen dient meerdere doe
len. Niet alleen voor eenzame ou
deren, maar ook voor een heleboel
andere mensen kan zo'n centraal
ontmoetingspunt bijdragen aan of
ze zich wel of niet thuis voelen op
een dorp. En of ze wel of niet het
gevoel hebben deel uit te maken
van een sociaal netwerk waar ze iets
aan kunnen bijdragen of zelf op te
rug kunnen vallen.
Kosten
Het experiment met de laagdrem
pelige dorpshuizen duurt een jaar.
Is het succesvol dan wordt dit idee
ook bij andere dorpshuizen uitge
voerd.
Zegt de raad 'ja' tegen het experi
ment dan kost dat 2000 euro.
Wordt het over heel Schouwen-
Duiveland uitgerold dan gaat dat
16.500 per jaar kosten Het is de be
doeling dat minimaal 20 mensen de
bijeenkomsten gaan bezoeken. Be
halve Zeeuwland, gemeente en
dorpshuizen zijn ook SMWO (als
uitvoerder) en het SeniorenForum
bij de plannen betrokken.
woensdag 4 september 2019
SD
Bru blijft brood halen Bie Antje
Wendy Wagenmakers
Bruinisse
Marinka van Hekke met haar neefje Ryv Koster achter de toonbank van haar eigen, nieuwe winkel. foto marieke mandemaker
-Marinka van Hekke,
eigenaresse
Er wordt al gebingood, verga
derd, muziek gemaakt en nog
veel meer. Maar als de ge
meente Schouwen-Duiveland en
Zeeuwland iets graag willen, is
het wel dat iedereen de weg
naar het dorpshuis weet te vin
den. Daarom starten zij een ex
periment.
- Janet Leeuwe, beheerder
dorpshuis Renesse
BRU
