Zes Duitsers gered na
kapseizen motorbootje
'Je hoopt dat die moord ooit wordt opgelost'
4
OEK DE JONG NIEUWE ROMAN
Voor wie dacht dat Oek de Jong met
Pier en Oceaan zijn laatste Zeeuwse
roman had geschreven, ligt er nu een
verrassing in de winkel: Zwarte schuur.
Rond half twaalf kreeg de Kust
wacht een telefoontje. Een Duitse
man meldde in eerste instantie dat
zijn scheepje op de Noordzee mo
torproblemen heeft, maar al snel
bleek de situatie te verergeren. De
boot maakte water en sloeg om.
De redders van de Koos van Messel
- de reddingsboot van de post
Neeltje Jans - waren toen al op
weg, en ook de KNRM in Westka-
pelle werd opgeroepen. Ook de
kustwacht schoot te hulp. Doordat
de opvarenden niet wisten waar ze
zich precies bevonden, was het
lastig zoeken. Dat de zee tamelijk
onstuimig was - de golven gingen
anderhalf tot twee meter hoog -
maakte het er niet gemakkelijker
op.
Maar de betrokkenen hadden ge
luk: al na een paar minuten vond
de Koos van Messel het bootje, niet
ver uit de kust ter hoogte van de
stormvloedkering. De redders
kwamen niets te vroeg: vier opva
renden lagen in het water. Geluk
kig hadden ze zwemvesten aan.
Twee anderen waren op de boeg
van het omgeslagen scheepje ge
klommen. Een kwartier nadat de
Koos van Messel uitvoer, waren de
zes Duitsers veilig aan boord.
Een prachtige
reddingsactie.
Hier doen we het
allemaal voor
De redders brachten de Duitsers
naar het boothuis op Neeltje Jans.
Daar stonden hulpdiensten al te
wachten: meerdere ambulances en
politiewagens. Een opgeroepen
traumahelikopter werd weer naar
zijn basis gestuurd: er had nie
mand acute medische hulp nodig.
Vijf van de opvarenden konden
- dekens om zich heen geslagen -
zelf lopen. De zesde werd op een
brancard van het drijvende boot
huis naar één van de ambulances
op de wal gerold om naar het zie
kenhuis te gaan. Zijn toestand was
niet ernstig: hij was vooral erg ge
schrokken en had het koud. Dat
gold ook voor de anderen: zij kwa
men bij en op temperatuur in het
KNRM-onderkomen.
Nietig
Ondertussen voer de Frans Naere-
bout, een schip van de Kustwacht,
de haven van Neeltje Jans binnen.
Aan boord het motorbootje, dat
met hulp van de Westkappelse
redders was geborgen. Het kajuit
jachtje zag er nietig uit op de grote
betonningsboot, die normaal ge
sproken wordt gebruikt voor het
vervoeren en plaatsen van boeien.
Op dat moment vertrok ook de
laatste ambulance bij het boothuis
en hadden de redders tijd om te
rug te blikken op deze actie. Con
clusie: de opvarenden hebben ge
luk gehad, aldus schipper Eric van
der Linde. ,,We waren er heel snel
bij, en ze hadden zwemvesten aan.
Die combinatie heeft hen gered."
Van der Linde spreekt van een
'prachtige reddingsactie'. ,,Hier
doen we het allemaal voor."
De titel is al een vinger
wijzing. Met Zwarte
schuur wordt naar een
geteerde schuur op
Walcheren verwezen.
In die boerenschuur neemt het le
ven van Maris Coppoolse een
noodlottige wending. Platteland,
Coppoolse, Maris: veel Zeeuwser
kan het niet.
Oek de Jong (1952) is een schrij
ver die de tijd neemt. Zijn roman
debuut Opwaaiende zomerjurken in
1979 was spraakmakend. Na Cirkel
in het gras in 1985 duurde het tot
2002 voor zijn derde grote roman -
Hokwerda's kind - verscheen. Tien
jaar later werd Pier en oceaan als
zijn magnum opus en zijn meest
autobiografische roman gepresen
teerd. Dat boek werd bekroond
met de Gouden Uil en de Zeeuwse
Boekenprijs.
Tot hij ging studeren groeide
Oek de Jong op in Goes, waar zijn
vader rector was van een middel
bare school. Die Zeeuwse jeugd in
de jaren 50 en 60 van de vorige
eeuw lezen we terug in het leven
van Abel Roorda, de hoofdpersoon
in Pier en oceaan.
Kunstschilder
De setting in Zwarte schuur is an
ders. Het grootste deel van de ro
man speelt in 2013. In dat jaar is de
59-jarige hoofdpersoon Maris
Coppoolse een gevierd kunstschil
der die een prestigieuze over
zichtstentoonstelling heeft in het
Stedelijk Museum in Amsterdam.
Pagina 16: Hij maakte indruk door
zijn zware stem met het Zeeuws ac
cent Hij leefde al bijna veertig
jaar in grote steden, maar je kon nog
altijd aan hem zien dat hij van het
platteland kwam In het ge
drang tijdens de opening van de
expositie vangt hij een glimp op
van de journalist die een portret
van hem schrijft voor een week
blad. De man kijkt weg als hij zijn
blik vangt.
De week daarop, als het week
blad in de kiosken ligt, wordt dui
delijk waarom. Maris Coppoolse:
Levenslang, staat er op de cover. De
journalist is in Maris' verleden ge
doken en heeft ontdekt dat de nu
Met dat opgerakelde
drama duiken we diep
in de Zeeuwse jeugd
van de schilder
gevierde schilder op 14-jarige leef
tijd een meisje heeft omgebracht.
Matty heette ze, een foto van haar
is bij het artikel afgedrukt.
Met dat opgerakelde drama dui
ken we diep in de Zeeuwse jeugd
van de schilder. Hij is opgegroeid
in een niet met name genoemd
dorp op de kust van Walcheren
(pagina 120): Een immens hoge en
brede dijk, gekromd als een elleboog,
beschermde het tegen de Noordzee.
Op de punt van de elleboog een kleine
vuurtoren en een oorlogsmonument.
Pal achter de kolos van aarde, basalt
blokken en een laag asfalt stonden de
huizen in het felle licht van de zon die
tussen de wolken door scheen.
In dat dorp weet Maris zich op
de een of andere manier zo op te
stellen, dat hij nogal eens mikpunt
wordt. Stommen ond, zegt Corné
Tramper als Maris in het café voor
het dartbord langs loopt en een
,,Het was op een zondagmiddag, dat
weet ik nog goed. Ineens stond er al
lemaal politie. De weg was aan
weerszijden afgezet met dwars ge
parkeerde politiewagens. We wil
den weten wat er aan de hand was,
maar we mochten de trap niet op."
Wim Stouten, destijds wethou
der en loco-burgemeester van de
gemeente Duiveland, woont op een
boerderij onderaan de dijk die de
Oostersteijnweg scheidt van de
Oosterschelde. Op een steenworp
afstand van de schorren waar op 18
augustus 1996 het ontzielde lichaam
van de 18-jarige Sabrina Pelizzon uit
Spijkenisse werd gevonden.
Stouten: ,,Ik weet nog dat broeder
Bouwman later vertelde dat hij
voorbij fietste en dat hij door het
buurjongetje en zijn neefje was ge
roepen om te komen kijken. Ze
hadden een lijk gevonden. Zelf
mochten we er niet bij. We voorza
gen de hulpverleners wel de hele
dag van koffie. Op het laatst haal
den ze me erbij. Dit hier zijn voet
stappen, zeiden ze. Kijk, en daar
heeft iemand op zijn knieën geze
ten. Dat vond ik nog zo knap, dat ze
dat konden zien."
Dat buurjongetje, dat was Evert
Boogaard. Vijftien was hij destijds.
,,Op zondag ging ik vaak met mijn
neefje naar de dijk, een rondje lo
pen met de hond. Op de heenweg
hadden we niet over het muurtje
gekeken, maar op de terugweg wel.
We zagen een dekbedovertrek waar
iets in zat. Ik zei nog voor de grap:
misschien zit er een lijk in. Ik ben
over het muurtje geklommen en er
naartoe gelopen. Toen ik het laken
wegtrok, zag ik twee benen. Toen
wist ik genoeg."
Evert en zijn neefje renden de
dijk over en alarmeerden Everts va
der. Die belde de politie. ,,Toen ging
het allemaal heel snel. We zijn nog
terug gemoeten om de afdrukken
van onze schoenzolen te laten op
nemen en die maandag hebben we
nog twee uur op het bureau van
Zierikzee gezeten. Maar we konden
niet veel vertellen." De politie is
ook nooit heel ver gekomen in de
moordzaak. Vrienden van Sabrina,
die bleek te zijn gewurgd, hebben
nog een poosje vastgezeten, maar er
was niet genoeg bewijs om de zaak
op te lossen. Aandacht van Peter R.
de Vries en een beloning van 15.000
euro voor de gouden tip, mochten
evenmin baten.
Ik zei nog voor de
grap: misschien zit er
een lijk in
Boogaard is de zaak nooit verge
ten. ,,Bang ben ik niet geweest,
nooit. Maar j e denkt er nog wel eens
aan. Dat je hoopt dat het ooit wordt
opgelost. Hopelijk is dat nu het ge
val."
woensdag 4 september 2019
Noodlot
Vijf van de zes geredde opvarenden lopen zelf in dekens gewikkeld de wal op. foto hv zeeland
Zes Duitsers zijn gisterochtend
door de KNRM uit de Noordzee
gered nadat hun motorbootje
was omgeslagen. Dankzij het
snelle ingrijpen van de redders
hielden de opvarenden er nau
welijks iets aan over. Ze hebben
geluk gehad, concludeert
schipper Eric van der Linde na
derhand.
Martijn de Koning
Neeltje Jans
-Eric van der Linde, KNRM
Jan van Damme
Vlissingen
Er gebeurt nooit zo veel in Oos-
terland. Dus als er dan eens een
lijk wordt gevonden, dan kunnen
de omwonenden zich dat 23 jaar
jaar later herinneren als de dag
van gisteren. Ze hopen dat de
cold case van Sabrina Pelizzon
alsnog wordt opgelost.
Wendy Wagenmakers
Oosterland
Sabrina Pelizzon,
destijds 18 jaar.
-Evert Boogaard, jongen die het
lijk van Sabrina vond
