Saskia Noort
Laatste zomerse
dag, in godsnaam
Zo doen zij dat
Puntzak vol snoep verzacht
leed op eerste schooldag
VEEL GEDEELD
Hele websites
worden
volgeschreven
over de vraag
wat er in de
Tüte moet
14
Als de aarde
er net zo aan
toe is als je
lijf, dan is
dat niet best.
Dan delen
jullie deze
laatste dag
Kopje voor het baasje
Saskia Noort schrijft op deze plek
wekelijks over nieuws dat haar raakt.
Iet is de laatste warme zomerdag, zeggen ze. Je li
chaam is op, je beachbody verdwenen. We moe
ten barbecueën. We barbecueden gisteren, want
iedere dag is misschien wel de laatste mooie dag.
Je fietst weer naar de slijterij. Niet voor een flesje,
maar een doosje rosé. Misschien wel de laatste. Grappen dat
de opwarming van de aarde best wel chill is, maak je allang
niet meer, want die zijn inmiddels verboden door de ge-
dachtepolitie, en trouwens zo chill is het ook niet meer. Je
lever staat er zo ongeveer hetzelfde voor, en je slokdarm
brandt net zo hevig als de Amazone. Mag je dat nog zeggen?
Daar komen we straks vanzelf achter.
Je wilt een dutje doen in het donker. Netflix kijken met
de gordijnen dicht en aan je voeten een ventilator. Je wilt
vroeg naar bed en dat het pas laat licht wordt. Je wilt wakker
worden zonder onrust. Maar je moet eruit want de zon
schijnt, dus je hoort op ter
rassen te zitten met de
krant, naar buiten, wat ben
je voor een zwijn? Andere
mensen zijn al onderweg
naar het strand. Zij sporten
om zeven uur en hebben
straks ruim parkeerplek.
Achterin de auto de party
tent en de opklapbare cam-
pingstoelen, de koelbox vul
den ze vannacht al. Na het
barbecueën. Koude kipsa
lade. Watermeloen/
feta/munt. Rosé, uiteraard
en water met komkommer.
Je kan het niet meer zien. De
zoveelste Brandt Levie
venkelworst met tzatziki op
een Turks brood, zwartge
blakerde aubergines voor de
vega's en hop weer op een
boot door de grachten, over
de rivieren, langs haven
plaatsen met wederom ter
rassen en bier, snel terug
want vanavond wacht De
Parade en haar sangria en ga
je nog naar Loveland, Won
derland, Mysteryland, To-
morrowland, Disneyland,
Lowlands of wat voor Land
dan ook? Er is een laatste
openluchtconcert, zo tof,
mag je eigenlijk niet missen,
zo schattig in de bossen, in
het park, op het strand, of
een markt, braderie, jazzfes
tival, ergens en met dit weer, dat je daar niet geweest bent.
Omdat je het duizendste tuinfeest hebt, of iets op een roof
top, en je je zoveelste gin-tonic drinkt, deze keer met karde
mom en bloedsinaasappel. Je buren zitten op straat, het
blijkt een straatfeest te zijn. Je kunt het niet maken naar
binnen te gaan om Chateau Meiland te kijken. Ben je betoe
terd.
Neem een glas. Toon je eens betrokken. Het is de laatste
dag van de vakantie. En dan dit weer! Je krijgt een plastic
flüte met lauwe prosecco. Als de aarde er net zo aan toe is als
je lijf, dan is dat niet best. Dan delen jullie deze laatste
mooie dag. Welnee joh, zeggen ze. Zit niet zo te teuten.
Morgen is het gewoon weer de laatste mooie dag. Daarom
kocht je net een doos rosé, in plaats van een fles. Hoezo, het
gaat helemaal niet regenen als een gek. Geloof jij Gerrit
Hiemstra? Het KNMI dat hele hittegolven verdonkere
maant?
Laten we morgen barbecueën. Want je weet maar nooit,
straks kan het niet meer.
Het is in Duitsland al
twee eeuwen lang een
onverwoestbare traditie:
de Schultüte. Een grote
puntzak die kinderen op
hun eerste schooldag
meekrijgen van thuis,
gevuld met stiften en
potloden, speelgoed en
(veel) snoep.
CHRIS VAN MERSBERGEN
BERLIJN
Vooral het eerste jaar dat
een Duits kind naar de ba
sisschool gaat, kan de Schul
tüte enorme afmetingen be
reiken. De achterliggende
gedachte van de extra ba
gage: de traditioneel zo
spannende eerste schooldag
voor kinderen zo fijn moge
lijk maken.
Vooral vroeger was het
een en al snoep wat de klok
sloeg, daarom werd de
puntzak in delen van Duits
land ook wel Zuckertüte
(suikerzak) genoemd. Te
genwoordig stopt de verant
woorde ouder vaker ook een
stukje fruit in de tas.
De traditie ontstond rond
1810 in de Oost-Duitse deel
staten Saksen en Thüringen.
Inmiddels is de Schultüte
behalve in Duitsland ook in
Oostenrijk en Zwitserland
een bekend fenomeen.
Zowel het uiterlijk als de
inhoud van de zak houden
gezinnen in de weken voor
afgaand aan de grote dag da
nig bezig. De Schultüten met
Vogeltrainer Peter Wenzel van het Deense wildpark Eagle Reserve in Bindslev heeft
nu al een flinke kluif aan Molina, een jonge condor die sinds november vorig jaar in
het park woont. Het dier is nog jong en ziet Wenzel als zijn vader. Eenmaal volwassen
weegt het dier 15 kilo en heeft een spanwijdte van 3,20 meter. foto reuters
de hipste printjes zijn vaak
al snel uitverkocht. Na aan
schaf is de grote vraag: wat
erin te stoppen? Over deze
delicate kwestie worden
hele websites volgeschre
ven. De huidige consensus:
het moet een mix zijn van
leuk en nuttig. Dus snoep
én een appel, een knuffel
beest én een broodtrommel,
een spelletje én een educa
tief boekje.
De regionale krant Stuttgar-
ter Nachrichten gaf tobbende
ouders deze week in een
uitgebreid artikel aanwij
zingen om de Tüte zo goed
mogelijk te vullen. ,,Het
doel is om op deze speciale
dag een geschenk voor je
kind te maken, samen van
de voorpret te genieten en
de opwinding te delen'',
stelt de krant een tikje pa
ternalistisch.
Een paar tips van de
krant: stop de zware dingen
onderin, vul de kleine open
ruimten in met snoepjes,
pak de cadeautjes in en doe
bovenin wat crêpepapier,
zodat de zak makkelijker
kan worden afgesloten.
De Schultüte, Duitsers
zweren erbij. Zodat ze hun
kroost op die ene grote dag
met nét wat minder buik
pijn in het klaslokaal
achterlaten.
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 2019 GO
FOTO SHUTTERSTOCK
