'Bij een goede dialoog wordt net niet gezegd wat er wordt bedoeld' RECENSIE Waargebeurde puppy-perikelen D SA - Op mijn 35ste zijn mijn ouders gescheiden en mijn vader vertelde weleens dat hij er van hield naar de film te gaan, maar mijn moeder niet. En dus werd er niet naar de film gegaan, dat vond hij dan toch ongezel lig. En dat hij daar zelf achteraf ook verbaasd over was. Mijn moeder is een enorme nacht braker. Maar pas na hun scheiding, als dan om 1 uur 's nachts de telefoon ging, dacht ik: daar zal je m'n moeder hebben. Met mijn vader is ze gewoon dertig jaar lang op tijd naar bed gegaan. Heel veel mensen doen dat, de scherpe randjes eraf halen en mid delen. Voor sommige mensen is dat vast een recept voor geluk. Dat je samensmelt." ,,Ja, zeker als er eentje dan zegt: zo, en nu houd ik ermee op. Dan ben je intussen mis schien jezelf kwijtgeraakt." ,,Daar ben ik niet uit. Toen ik dat boek schreef, zag ik meer dan nu het belang van geheimen. Dat je dingen voor jezelf houdt en dat echte intimiteit niet gaat over alles weten van elkaar. Dat laatste denk ik nog steeds wel, maar ik geloof dat het juist inte ressant kan zijn alles te vertellen en dat vrij heid en autonomie ook op een andere ma nier te bereiken zijn dan door geheimen. ,,Ik heb een acteursopleiding gedaan. Daar na heb ik nooit meer gespeeld, maar ik ben er ook begonnen met toneel schrijven en regisseren. De ervaring van het spelen heeft mij inzicht gegeven in hoe dialogen wer ken. Bij een goede dialoog wordt er net niet helemaal gezegd wat er wordt bedoeld. Je moet spelen met de 'onderlaag'. In Liefde, als dat het is heb ik heel bewust gekeken hoe ver ik kon gaan, hoe lang ik ze kon maken.'' ,,Ik heb in het contract laten vastleggen dat de intentie er is dat ik meeschrijf. Met de grote lijn wil ik me niet bemoeien. Om van een boek een film te maken, moet er veel worden geschrapt en veranderd en ik denk dat ik dat moeilijk zou vinden. Maar de dia logen wil ik graag schrijven, omdat ik die in films vaak niet goed vind.'' ,,Ja, het was een grote puzzel. Vooral om het onnadrukkelijk te doen, op zo'n manier dat de lezer de draad niet kwijtraakt. Uiteinde lijk is het zelfs gelukt om binnen één zin van perspectief te wisselen, dus dat je in het hoofd van David begint en in dat van Terri aankomt. Ik heb sowieso veel lol in het schrijven. Zeker de ruzies tussen hen vond ik ontzet tend leuk om aan te werken. Maar ook bij voorbeeld om de personages in het nauw te drijven en te bedenken hoe het daarna weer verdergaat met ze, daar kan ik me om ver kneukelen. Soms is het ook ingewikkeld, of raak ik in de greep van twijfel. ss. Maar hoe dan ook vind ik het het leukste en zinnigste wat ik kan verzinnen om te doen.'' Zoals waarschijnlijk ieder Nederlands kind weet dat Nijntje het konijn van Dick Bruna is, zo kennen alle kinde ren in Tsjechië Dasja, het hondje van de beroemde Tsje chische schrijver Karel Capek (1890-1938). Groot verschil: Dasja heeft echt bestaan. De zwart-wit gevlekte fox terriër kwam ter wereld in Capeks huis. In Dasja; Oftewel het leven van een pup (9+; Voet noot, €18) doet Capek in tekst, tekeningen en foto's verslag van de nieuwe huisgenoot. Het boek verscheen oorspronkelijk in 1933, maar wordt in Tsjechië nog altijd gelezen. De verhaal tjes waarin de auteur zijn hondje observeert en wereld wijs maakt, zijn er nu in een nieuwe vertaling. Dasja leert lopen, Dasja leert eten, Dasja voor het eerst buiten, Dasja sloopt de tuinslang: avonturen van niets, maar o zo leuk om te lezen. Behalve grappig schrijven - '...Dasja holt eigenlijk niet zelf; ze wordt gehold...' - kon Capek ook grappig tekenen, net als Bruna in een minimalistische stijl. Toevallig had Capek nét een fototoestel gekocht, dus de echte Dasja is ook te zien. Capek had echter een korte aandachtspanne: na een jaar verloor hij niet alleen zijn inte resse in de camera, maar ook in Dasja: zij wordt 'opgehaald door vreemde mensen en mee genomen in een aktetas'. Wat rest, is dit prachtige, in jaren- 30-stijl vormgegeven juweeltje. Lezen Maar samensmelten kan ook averechts werken en verkeerd uitpakken. In Noodweer staat de vraag centraal wat je elkaar in een relatie wel en niet vertelt. Wat is het belang daarvan, om dingen voor jezelf te kunnen houden? De dialogen zijn opvallend goed geschreven. Van Noodweer zijn de filmrechten ver kocht. Bemoeit u zich met het scenario? Opvallend in Liefde, als dat het is zijn de vele perspectiefwisselingen, die heel vanzelfsprekend overkomen. Soms zit je op één pagina in drie verschillende hoofden. Ingewikkeld om te schrijven? Liefde, als dat het is verschijnt bij Van Oorschot (€22,50) JEUGD Karel Capek Dasja —Annet de Groot 34

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 122