ièan I
'Ik wil dat
een vrouw
voorbij mijn
kilo's kijkt'
D)y
BV DE LIEFDE
T«Men* vV"r
nci li«t f<o f^0
/!/<t m«r
Jan (56) maakt online
makkelijk contact met
vrouwen. Tot ze merken dat
hij flink wat overgewicht én
een dochter met psychische
problemen heeft.
/Yiqi |(r>
lengte van 1,86 meter. Ik wil er zeker wat
aan doen, al is afvallen voor mij een worste
ling. Er is sprake van genetische aanleg, en
behalve een hobbykok die gestopt is met
roken ben ik ook een stresseter. De afgelo
pen zes jaar ben ik 30 kilo aangekomen.
Ik ben een gelukkig gescheiden man. De
moeder van mijn kinderen en ik voelen
liefdevolle affectie voor elkaar. Het was
vanzelfsprekend dat we voor co-ouderschap
kozen. Toen we 12,5 jaar gescheiden waren,
zijn we met zijn allen uit eten gegaan om
het te vieren.
In de eerste jaren na de scheiding heb ik
een aantal vriendinnen gehad. Relaties die
tussen de drie maanden en anderhalf jaar
duurden. Het waren leuke vrouwen, maar
vaak hadden ze een heftig verleden met
misbruik of psychiatrische problematiek.
Ik nam de rol van redder op me; ik luisterde,
cijferde mezelf weg. Om dat patroon te
doorbreken, koos ik daarna voor een
zakelijke, rationele vrouw. Het werkte niet.
Er zat kraak noch smaak aan. Ik val op
levendigheid, enthousiasme, warmte.
Zes jaar geleden begon mijn dochter van
toen 14 jaar zichzelf te snijden, het gevolg
van jarenlange pesterijen op de basisschool.
Later bleek dat ze autisme heeft, waardoor
ze anders is dan anderen, en minder weer
baar. Omdat pendelen tussen twee adres
sen voor iemand met autisme lastig is,
kwam ze bijna volledig bij mij wonen.
Uiteindelijk stopte de drang om zich te
snijden, maar lust om te leven had ze niet.
Vooral het vechten tegen haar beperkingen
viel haar zwaar. Kort na een mislukte
poging tot zelfdoding zei ze wanhopig:
'Ik wou dat iedereen stopte met van me te
houden. Dan kon ik uit het leven stappen'.
Het enige wat ik kon uitbrengen was: 'Dan
ben ik blij dat onze liefde helpt'.
De laatste tijd ontwikkelt ze zich specta
culair. Ze is verhuisd naar een beschermd-
wonenproject, en ze heeft vriendschappen.
De suïcidale gedachtes zijn weg.
Ik heb me in de afgelopen zes jaar vaak
alleen gevoeld. Er was geen speciaal iemand
bij wie ik thuis kon komen. Met tussen
pozen was ik actief op datingsites, vanuit
de valse hoop dat ik er emotioneel klaar
voor was. Maar de inspanning om contact
te leggen was me vaak te veel, door de zorg
voor mijn dochter functioneerde ik al op
de toppen van mijn kunnen. Daarnaast was
iedere afwijzing pijnlijk.
Nu er weer tijd, ruimte en rust zijn, sta ik
opnieuw op datingsites. Profielfoto's zijn
daar afgedekt. Ik ben een makkelijke prater
en schrijver en maak leuk contact. Natuur
lijk gaat het al snel over mijn dochter zodra
ik over mezelf vertel. Ik snap dat dat som
mige vrouwen afschrikt, het is een heftig
verhaal.
Als het gesprek toch verdergaat, laat ik zo
gauw mogelijk foto's zien. Dan blijkt mijn
overgewicht een struikelblok. Soms vertelt
een vrouw dat rechtstreeks in een mail,
soms hoor ik niets meer. Ik zou willen dat
een vrouw voorbij die kilo's kijkt, maar zelf
vind ik dikke vrouwen ook niet aantrekke
lijk. Dan kan ik dat moeilijk van een ander
wel verwachten.
Dit is het punt waar ik nu ben. Het her
stel van mijn dochter is nog vers. Als er iets
meer stabiliteit is, wil ik me aanmelden bij
een relatiebemiddelingsbureau. Ik hoorde
in mijn omgeving dat dat succesvol kan
zijn. Ik wil nog steeds een echte relatie. In
mijn eentje kan ik van veel dingen genie
ten, maar het is veel leuker om dat samen
te doen.''
De echte naam van Jan is bekend bij de
redactie. Wil je ook praten over je relatie?
magazine@persgroep.nl
„Momenteel weeg ik 140 kilo bij een
TEKST WILMIE GEURTJENS
ILLUSTRATIE STUDIO SKI
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 2019 15
