Oesterteler is enthousiast over tafel- en mandjeskweek
i
:S
4
'Het klinkt gek,
maar ik zie de
oesterboorder
juist als een kans
om een betere
oester te kweken'
sten. Nu zitten we op maximaal 150
ton. Ik kon mijn bedrijf overeind
houden door import van Franse en
Ierse oesters en omdat ons bedrijf
Delta Mossel veel mosselen ver
werkt." Kijk vandaag eens rond op
de Oosterschelde, zegt hij. ,,Zie jij
veel oesterbootjes? Nauwelijks hè."
Is nu het einde van de bodem-
kweek in zicht? De Rooij schudt
van nee: „Oudere kwekers gaan
echt niet meer op tafels kweken.
Off bottom is te veel werk. Geef
hun portie maar aan fikkie, den
ken ze. Bovendien is er nauwelijks
geschikt personeel te vinden. Ik
voorzie dat de sector afstevent op
een combinatie: deels kweek op de
bodem en deels van de grond."
Kruipsnelheid
In hoeverre de vertrouwde bo-
demkweek valt te redden, onder
zoeken de HZ University of App
lied Sciences en Wageningen Ma
rine Research (WMR). Eva Hartog,
HZ-onderzoeker aquacultuur in
deltagebieden: ,,We bestuderen
momenteel of en hoe we de oes-
terboorder kunnen bestrijden.
Kunnen we op kweekpercelen an
dere waterdieren brengen die de
oesterboorder nog liever lust dan
oesters? Dat zou al een beetje kun
nen helpen. Daarnaast kijken we
naar de kruipsnelheid van de roof-
slakken. Hun actieradius is zo'n 2,1
meter per dag. We willen weten of
ze gedreven worden door wind,
stroming of voedselaanbod. Of een
combinatie. Een andere optie die
wordt beproefd, is het totaal scho
nen van een kweekperceel voordat
er oesters worden gezaaid. Dan
praat je over een schone rand van
vijftig meter. Eenmaal per twee
weken nemen we poolshoogte.
Uiteindelijk willen we weten of en
hoe snel er oesterboorders naar toe
komen."
Verenigde Staten
Waar onder andere oesterkweker
Nico Boertjes gelooft in het
schoonvegen van kweekgronden
en de oesterboorder als culinair
product probeert te slijten, zien
enkele bedrijven meer heil in
kweek op tafels en in mandjes.
Adriaan van der Plasse en zijn col
lega's Hans en Danny Nelis zetten
zwaar in op off bottom. Van der
Plasse: ,,Voor mij is dit de toe
komst. Er zijn echter ook kwekers
die een dure boot in de haven heb
ben liggen. Ze hopen dat ze on
danks de oesterboorder op de bo
dem kunnen blijven kweken. Zelf
geloof ik er niet in. We komen
nooit meer van de oesterboorder
af. In de Verenigde Staten kampen
ze er al 150 jaar mee. Zouden wij
hier dan wel even een oplossing
vinden?"
Van der Plasse erkent: Het is pio
nieren want kennis moet worden
opgebouwd. De HZ en de WMR
doen daarom onderzoek naar groei
en sterfte. Anderzijds is het geen
rakettechniek. In Frankrijk, Ier
land en Australië doen ze niet an
ders. Onlangs kreeg de oestersec
tor vergunning om het proefge
bied van 10 hectare uit te breiden
naar 50 hectare. Dat ging met veel
vijven en zessen, want op het laat
ste moment gooide Natuurmonu
menten de kont tegen de krib. De
Oosterschelde is tenslotte primair
een beschermd natuurgebied.
,,Met name door bemiddeling van
de provincie, gedeputeerde Jo-An-
nes de Bat in het bijzonder, is het
gelukkig toch goed gekomen",
zegt Van der Plasse. Hoe die 50
hectare onder de leden wordt ver
deeld, moet nog binnen de oester
vereniging worden besproken.
Terwijl een wolk zich ontlaadt
op het voortzoevende bootje,
komt vlakbij de Oesterdam het
kweekvak Kraaier in zicht. Ten
minste, gekleurde vlaggetjes ver
raden dat het een oesterkweekper-
ceel is. Na twintig minuten is het
water zover gezakt dat de stalen
frames, waaraan mandjes in de
vorm van een driehoek hangen, te
voorschijn komen. Het systeem
stamt uit Australië. De
mandjes bewegen
mee met de
stroming.
Dat zorgt
ervoor
dat de oes
ters mooi
rond van
model wor
den. Het is
zaak dat ze
bij eb bo
ven water
komen.
Lucht is no
dig, anders
wordt de
schelp te
week. Van
der Plasse:
,,Hier
staan 920
tafels waar
aan 11.000
mandjes
hangen. Elk
mandje be
vat 75 oes
ters. Dat le
vert 825.000
oesters op.
Die gaan we volgend
■gs»
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 2019 GO
Adriaan van der Plasse
toont een mand met
oesters.
FOTO'S JOHAN VAN DER HEIJDEN
