Ondine
List en bedrog
en een gifgroene
cocktail
t In het nieuws
Uit het nieuws
Gedeputeerden op stage bij fruittelers
Op de foto met de kinderburgemeester
DEZE WEEK IN Z.
-tmd
Soms riep er
iemand:Hoi
kinderbur
gemeester!'
'Zoet water
en het
klimaat, dat
zijn
belangrijke
onderwerpen
nu'
Was ik even
dubbel
gehandicapt,
althans in het
nuchtere
Nederland
6 RINUS
MEESEN
GAAT DOOR
8 JAAP
WIEBRENS
OVER ZIJN
MET FESTIVAL OORLOG
16HANNO
PIJL WIJST OP
DE GEVAREN
VAN SUIKER
^at kaasjes, een fles Pernod en een stapeltje
leesvoer; dat is wat er rest van het superkorte
roadtripje naar La Douce France, nu alweer
een week geleden. Eindelijk kwam het er
eens van: écht het land uit, niet naar familie
in Vaals, Amsterdam, Rotterdam of Berkel-Enschot maar
een vreemd, ver buitenland.
Hoewel - vreemd, ver? Alles bij elkaar was het zo'n twee
duizend kilometer rijden, verdeeld over vier dagen. Goed te
doen. En vreemd? Die vraag hield me de afgelopen dagen
bezig. Zou ik niet juist moeten schrijven: een feest van her
kenning, het land waar ik geboren werd, de taal van mijn
jeugd? In 1961, een eeuw of drie terug dus, zag ik het levens
licht in ziekenhuis La Cigogne ('De Ooievaar') te Saint-
Maur-des-Fossés. Het stadje was toen al min of meer een
buitenwijk van Parijs geworden; niet lang daarna verhuis
den we naar de hoofdstad, waar ik de eerste vijfjaar van
mijn leven zou wonen.
Iemand die ervoor gestu
deerd heeft, legde me eens
uit dat je in die eerste le
vensjaren onuitwisbaar in
geprent krijgt wat in jouw
cultuur 'normaal' is, qua
non-verbale communicatie.
Hoe snel je spreekt, de toon
hoogte, het volume. Maar
ook: de emotie waarmee iets
verteld wordt, een frons of
opgetrokken wenkbrauw,
het tuiten van je lippen,
wijde armgebaren. Of juist
een kalm en ingetogen ver
teltrant. Dat alles is dus niet
alleen een kwestie van ka
rakter (nature), maar ook van
cultuur (nurture of aange
leerd). Was ik even dubbel
gehandicapt, althans in het
nuchtere Nederland, met die
Braziliaanse genen en mijn
Franse terroir
Op weg naar Limoges pau
zeerden we in bar-tabac Re
lais 21 te Antonne-et-Trigo-
nant, waar de patron en ik in
een gepassioneerde conver
satie verwikkeld raakten.
Ook de stamgasten lieten
zich niet onbetuigd. Had dit
gesprek plaatsgevonden in
Zeeland, dan zou de argeloze
voorbijganger gedacht heb
ben dat wij een zeer ernstige zaak bespraken. Iets over list
en bedrog, de Belastingdienst of andere zaken die de mens
tot wanhoop drijven en handenwringend aan de rand van
een zenuwinzinking brengen. Maar nee, het ging over per-
roquet: een gifgroene cocktail van pastis blanc en sirop de
menthe. De gemoederen liepen, tot onze vreugde, hoog op.
Wat een gezelligheid! Hartelijk namen we afscheid.
Bijna duizend kilometer, in één ruk. De volgende morgen
snel even de stad in om de lege ijskast te vullen. Zoonlief
had het wel even gehad met de Franse stinkkaasjes en ge-
confijte eendenpoten. Hema-worst wilde hij. En gewone
kaas. ,,Heeft u ook een Hema-klantenkaart?", vroeg de cais
sière vriendelijk. Had ik die? Ik liet verwoed mijn vingers
langs de circa 128 pasjes en kaartjes in mijn portemonnee
glijden, op zoek naar een Hema-kaart. ,,Wacht... ik zoek...",
prevelde ik met een blik op de rij achter me, die aangroeide.
Had ik niet moeten doen. ,,Rustig maar. Doet u maar rustig
aan. Rustig maar. Kalm maar", herhaalde de caissière, die
blijkbaar dacht dat ik een crise nerveuse nabij was.
Hèhè. Weer helemaal terug in het bedachtzame, kalme
Zeeland.
Gedeputeerden Anita Pijpelink en
Dick van der Velde steken dinsdag
de handen uit de mouwen bij
fruittelers Steijn en Bal in Kwa-
dendamme. Het Zeeuws Agra
risch Jongeren Kontakt (ZAJK) en
de Zuidelijke Land- en Tuinbouw
Organisatie (ZLTO) houden dan
hun jaarlijkse stagemiddag voor
het college van Gedeputeerde Sta
ten. Maandag begint de pluk van
de Conference en de Elstar.
Fruitteler René Bal zal Pijpelink
en Van der Velde wel eens de fijne
kneepjes bijbrengen. ,,Bij de peer is
de truc dat je hem precies op het
breukvlakje tussen steel en boom
afbreekt, anders droogt hij in de
schuur via dat wondje uit. Bij een
appel is het gevaar dat je de hele
steel eruit rukt. Dan krijgt hij open
vruchtvlees en gaat rotten." Bij de
peren mag alles in één keer van de
boom, maar bij de Elstar moet op
kleur geplukt worden: die moet 30
tot 50 procent rood kleuren. ,,Het
rendement van een fruitteeltbedrijf
wordt voor een belangrijk deel in de
oogstperiode bepaald. Arbeidskos
ten en de kwaliteit van plukken
spelen daarbij een rol."
Bal heeft ook nog wel iets anders
te bespreken met de gedeputeer
den. ,,Wij hebben twee jaar geleden
geïnvesteerd in zoetwatervoorzie
ning, wij hebben het geluk op een
zoetwaterbel te zitten. Zoet water
en het klimaat, dat zijn belangrijke
onderwerpen nu. Er is een discus
sie gaande over hagelkanonnen en
hagelnetten. Die laatste gaan het
landschap veranderen, maar ze zijn
wel effectief, zowel tegen hagel als
zonnebrand. Er wordt in geïnves
teerd, er worden vergunningen
voor afgegeven, dat loopt allemaal
soepel. En dan is er nog de proble
matiek rondom de huisvesting van
arbeidsmigranten. Daar lopen wij
in de piek tegen aan."
Afgelopen week, tijdens Goes
Kinderstad, werd in die plaats het
nieuwe kindercollege geïnstal
leerd. Ook trad een nieuwe kin
derburgemeester aan: Julia Bobel-
dijk. Nu al beroemd, in Goes dan.
,,Maandag hoorde ik op weg naar
school iemand die naast me fietste
zeggen: 'Ongelooflijk gewoon! Ik
fiets naast de kinderburgemees
ter!'" Julia Bobeldijk vindt het al
lemaal geweldig. Van de rode bur-
gemeestersjas ('die heb ik van de
oude kinderburgemeester overge
nomen, gelukkig was die net zo
groot als ik') tot aan de ambtske
ten met muntjes van 10 en 20 cent
en onderaan een hartje toe. ,,Wat
ambtsketen betekent weet ik niet,
maar dat hartje herinnert eraan
dat alle kinderen evenveel waard
zijn, of ze nu wit zijn of zwart. Dat
hebben ze me verteld." Bij haar
eerste officiële optreden hoorde
ook een ritje in een tuktuk. ,,Hart-
stikke leuk vond ik dat! Soms riep
er iemand: 'Hoi kinderburgemees
ter!' en dan zwaaide ik terug.'
Maar haar benoeming heeft ook
een serieuze kant. ,,Ik wil dat er
veel meer kinderen gaan sporten.
Ik wil dat er sportpleinen komen
met klimrekken en andere dingen
om mensen in beweging te krij
gen. En alles gratis, want niet ie
dereen heeft geld", zegt de ambiti
euze 10-jarige, die later advocaat
wil worden. Ze is zelf enorm spor
tief. ,,Ik heb op turnen gezeten, nu
zit ik op acrogym. Dat is een com
binatie van turnen, dansen, lenig
heid, kracht en gymnastiek."
V v-
Na drie dagen maakten we ons op voor de terugreis.
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 2019 GO
6 Comments likes Wat leeft er op sociale media?
10 Saskia Noort Ligt wakker van corpsballen
14 Groenland Een fantastisch mooi gebied