Ondine List en bedrog en een gifgroene cocktail t In het nieuws Uit het nieuws Gedeputeerden op stage bij fruittelers Op de foto met de kinderburgemeester DEZE WEEK IN Z. -tmd Soms riep er iemand:Hoi kinderbur gemeester!' 'Zoet water en het klimaat, dat zijn belangrijke onderwerpen nu' Was ik even dubbel gehandicapt, althans in het nuchtere Nederland 6 RINUS MEESEN GAAT DOOR 8 JAAP WIEBRENS OVER ZIJN MET FESTIVAL OORLOG 16HANNO PIJL WIJST OP DE GEVAREN VAN SUIKER ^at kaasjes, een fles Pernod en een stapeltje leesvoer; dat is wat er rest van het superkorte roadtripje naar La Douce France, nu alweer een week geleden. Eindelijk kwam het er eens van: écht het land uit, niet naar familie in Vaals, Amsterdam, Rotterdam of Berkel-Enschot maar een vreemd, ver buitenland. Hoewel - vreemd, ver? Alles bij elkaar was het zo'n twee duizend kilometer rijden, verdeeld over vier dagen. Goed te doen. En vreemd? Die vraag hield me de afgelopen dagen bezig. Zou ik niet juist moeten schrijven: een feest van her kenning, het land waar ik geboren werd, de taal van mijn jeugd? In 1961, een eeuw of drie terug dus, zag ik het levens licht in ziekenhuis La Cigogne ('De Ooievaar') te Saint- Maur-des-Fossés. Het stadje was toen al min of meer een buitenwijk van Parijs geworden; niet lang daarna verhuis den we naar de hoofdstad, waar ik de eerste vijfjaar van mijn leven zou wonen. Iemand die ervoor gestu deerd heeft, legde me eens uit dat je in die eerste le vensjaren onuitwisbaar in geprent krijgt wat in jouw cultuur 'normaal' is, qua non-verbale communicatie. Hoe snel je spreekt, de toon hoogte, het volume. Maar ook: de emotie waarmee iets verteld wordt, een frons of opgetrokken wenkbrauw, het tuiten van je lippen, wijde armgebaren. Of juist een kalm en ingetogen ver teltrant. Dat alles is dus niet alleen een kwestie van ka rakter (nature), maar ook van cultuur (nurture of aange leerd). Was ik even dubbel gehandicapt, althans in het nuchtere Nederland, met die Braziliaanse genen en mijn Franse terroir Op weg naar Limoges pau zeerden we in bar-tabac Re lais 21 te Antonne-et-Trigo- nant, waar de patron en ik in een gepassioneerde conver satie verwikkeld raakten. Ook de stamgasten lieten zich niet onbetuigd. Had dit gesprek plaatsgevonden in Zeeland, dan zou de argeloze voorbijganger gedacht heb ben dat wij een zeer ernstige zaak bespraken. Iets over list en bedrog, de Belastingdienst of andere zaken die de mens tot wanhoop drijven en handenwringend aan de rand van een zenuwinzinking brengen. Maar nee, het ging over per- roquet: een gifgroene cocktail van pastis blanc en sirop de menthe. De gemoederen liepen, tot onze vreugde, hoog op. Wat een gezelligheid! Hartelijk namen we afscheid. Bijna duizend kilometer, in één ruk. De volgende morgen snel even de stad in om de lege ijskast te vullen. Zoonlief had het wel even gehad met de Franse stinkkaasjes en ge- confijte eendenpoten. Hema-worst wilde hij. En gewone kaas. ,,Heeft u ook een Hema-klantenkaart?", vroeg de cais sière vriendelijk. Had ik die? Ik liet verwoed mijn vingers langs de circa 128 pasjes en kaartjes in mijn portemonnee glijden, op zoek naar een Hema-kaart. ,,Wacht... ik zoek...", prevelde ik met een blik op de rij achter me, die aangroeide. Had ik niet moeten doen. ,,Rustig maar. Doet u maar rustig aan. Rustig maar. Kalm maar", herhaalde de caissière, die blijkbaar dacht dat ik een crise nerveuse nabij was. Hèhè. Weer helemaal terug in het bedachtzame, kalme Zeeland. Gedeputeerden Anita Pijpelink en Dick van der Velde steken dinsdag de handen uit de mouwen bij fruittelers Steijn en Bal in Kwa- dendamme. Het Zeeuws Agra risch Jongeren Kontakt (ZAJK) en de Zuidelijke Land- en Tuinbouw Organisatie (ZLTO) houden dan hun jaarlijkse stagemiddag voor het college van Gedeputeerde Sta ten. Maandag begint de pluk van de Conference en de Elstar. Fruitteler René Bal zal Pijpelink en Van der Velde wel eens de fijne kneepjes bijbrengen. ,,Bij de peer is de truc dat je hem precies op het breukvlakje tussen steel en boom afbreekt, anders droogt hij in de schuur via dat wondje uit. Bij een appel is het gevaar dat je de hele steel eruit rukt. Dan krijgt hij open vruchtvlees en gaat rotten." Bij de peren mag alles in één keer van de boom, maar bij de Elstar moet op kleur geplukt worden: die moet 30 tot 50 procent rood kleuren. ,,Het rendement van een fruitteeltbedrijf wordt voor een belangrijk deel in de oogstperiode bepaald. Arbeidskos ten en de kwaliteit van plukken spelen daarbij een rol." Bal heeft ook nog wel iets anders te bespreken met de gedeputeer den. ,,Wij hebben twee jaar geleden geïnvesteerd in zoetwatervoorzie ning, wij hebben het geluk op een zoetwaterbel te zitten. Zoet water en het klimaat, dat zijn belangrijke onderwerpen nu. Er is een discus sie gaande over hagelkanonnen en hagelnetten. Die laatste gaan het landschap veranderen, maar ze zijn wel effectief, zowel tegen hagel als zonnebrand. Er wordt in geïnves teerd, er worden vergunningen voor afgegeven, dat loopt allemaal soepel. En dan is er nog de proble matiek rondom de huisvesting van arbeidsmigranten. Daar lopen wij in de piek tegen aan." Afgelopen week, tijdens Goes Kinderstad, werd in die plaats het nieuwe kindercollege geïnstal leerd. Ook trad een nieuwe kin derburgemeester aan: Julia Bobel- dijk. Nu al beroemd, in Goes dan. ,,Maandag hoorde ik op weg naar school iemand die naast me fietste zeggen: 'Ongelooflijk gewoon! Ik fiets naast de kinderburgemees ter!'" Julia Bobeldijk vindt het al lemaal geweldig. Van de rode bur- gemeestersjas ('die heb ik van de oude kinderburgemeester overge nomen, gelukkig was die net zo groot als ik') tot aan de ambtske ten met muntjes van 10 en 20 cent en onderaan een hartje toe. ,,Wat ambtsketen betekent weet ik niet, maar dat hartje herinnert eraan dat alle kinderen evenveel waard zijn, of ze nu wit zijn of zwart. Dat hebben ze me verteld." Bij haar eerste officiële optreden hoorde ook een ritje in een tuktuk. ,,Hart- stikke leuk vond ik dat! Soms riep er iemand: 'Hoi kinderburgemees ter!' en dan zwaaide ik terug.' Maar haar benoeming heeft ook een serieuze kant. ,,Ik wil dat er veel meer kinderen gaan sporten. Ik wil dat er sportpleinen komen met klimrekken en andere dingen om mensen in beweging te krij gen. En alles gratis, want niet ie dereen heeft geld", zegt de ambiti euze 10-jarige, die later advocaat wil worden. Ze is zelf enorm spor tief. ,,Ik heb op turnen gezeten, nu zit ik op acrogym. Dat is een com binatie van turnen, dansen, lenig heid, kracht en gymnastiek." V v- Na drie dagen maakten we ons op voor de terugreis. ZATERDAG 24 AUGUSTUS 2019 GO 6 Comments likes Wat leeft er op sociale media? 10 Saskia Noort Ligt wakker van corpsballen 14 Groenland Een fantastisch mooi gebied

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 50