9
Het lijkt
dan of je
vliegt. En
vliegen
is leuk!
zaterdag 24 augustus 2019
en nog zes parkoersen, oplopend in
moeilijkheidsgraad. Bij het begin
van elke klimroute staat een bord
met informatie over het aantal hin
dernissen, de lengte en de moeilijk
heidsgraad. De hoogte van het par
koers varieert van twee meter (kids-
parcours) tot tien meter (trajecten 5
en 6). Elke route begint met een
klim omhoog op een houten ladder.
En dan volgt het klauteren, zweten
en zwoegen van het ene platform
naar het andere. Aan de staalkabels
hangen netten, houten obstakels,
touwen. Alles beweegt, wat het
klimmen wiebelig en dus moeilijker
maakt. Gelukkig zit je altijd goed
vast aan de staalkabels. Als je valt,
val je nooit echt. Je kunt altijd weer
verder. En vanaf de grond houden
de instructeurs de klimmers in de
gaten. ,,Dat geeft een veilig gevoel",
vinden Sterre en Evelien.
Even pauze aan de zonnige pick
nicktafel in het midden van het
klimbos, met zicht op de actie van
anderen. Een lekker plekje, ook voor
niet-klimmers, die gratis toegang
hebben. De meiden zijn net klaar
met route 4. ,,Met lastigere obsta
kels. Niet hoger dan parkoers 3, maar
het klimmen was moeilijker", eva-
lueren ze bondig. Ze mogen tweeën
half uur klimmen en die tijd zit er
voor een groot deel op. De pauze mag
dus niet te lang zijn.
Op naar traject 5: hoger én weer
een graadje moeilijker. De route be
gint bovenaan de ladder, op tien me
ter hoogte, met een los plateautje dat
aan vier touwen aan de bovenkabel
hangt. Erop stappen is lastig. ,,Oeh,
het wiebelt!", roept Sterre. ,,Ik ga gil
len hoor. Van blijheid... En bang
heid." Met het opstappen moet je ook
afzetten en dan zwiert ze een heel
eind door de lucht naar het volgende
platform. Gelukt! Route 5 is duidelijk
moeilijker dan de vorige. Gelukkig zit
ook hier weer een mooi tokkelbaan
in. Conclusie: Hoger, moeilijker, en
ger. Maar ook leuk! ,,De hoogte en de
obstakels maken het spannend", zegt
Evelien.
Tokkelbanen
Er is nog tijd voor één parkoers. De
meiden twijfelen. Zullen ze 6 doen?
Maar dat is nog moeilijker en zo ziet
het er ook uit. Ook begint er wat ver
moeidheid te komen. Ze kiezen er
voor af te sluiten met nog een keer
parkoers 3. Die leuke, met de vele
tokkelbanen, waar je niet zo veel
hoeft te klimmen. Want klimmen is
leuk, maar vliegen nóg leuker.
GO
Sterre (links) en Evelien klimmen, meters boven de grond, over parkoers 1. fotos marieke mandemaker
Sterre heeft de
karabijnhaken
vastgeklikt aan
de staalkabel.
Evelien: ,,De hoogte en de obstakels maken het spannend,
