Na al die jaren kijk
ik opeens graag naar
mijn schoonzus als
ze naaktloopt
Tegenover alles wat
ik wil doen, stelt
mijn vriend iets
wat hij wil doen
JOOST MAG 'T WETEN
Niet mevrouw, van weegschalen in een relatie
kom je nooit af, helaas.
Althans mijn vrouw en mij is het nooit gelukt.
Ruzie is het cement dat ons huwelijk al jaren bij
elkaar houdt. Vroeger hadden we de opvoeding van
onze kinderen om ruzie over te maken. Maar die zijn
al jaren het huis uit en daarmee is ook de onuitput
telijke bron van onze ruzies verdwenen.
Nieuw in de aanbieding: de weegschaal. Voor
beeld: ik vraag of mijn vrouw koffie wil zetten. Zij:
'Ik heb boven al alles opgeruimd, de wc schoon
gemaakt en er staat een was te draaien, zet zelf
maar koffie.' Ik: 'Maar ik heb de hond uitgelaten,
de boodschappen gedaan en beneden gestofzuigd.'
En zo wegen we al jaren onze activiteiten tegen
elkaar af, alsof we ons willen kwalificeren voor de
Olympische Spelen huishouden doen. Treurig
echtpaar, maar al 46 jaar getrouwd.
Ik vind de weegschaal van uw vriend heel wat
sympathieker. Al begrijp ik dat u geen liefhebber
bent van motorcrossen, campings en ruzies.
Mijn advies: maak uw eigen weegschaal. Weeg af:
alleen naar de film met wat gemekker van uw vriend
daarover of samen naar de film plus familiecamping.
Ik zou het wel weten.
Bloot lopen in de tuin, dat zal bekijks geven
vanuit de aanpalende huizen. Ook een viertal
aan de middagthee met een paar aangekleed en
het andere uitgekleed lijkt mij een foto waard.
Al helemaal vanwege die vijftigplusdame in haar
eeuwige jeugd. Als ik niet zo goedgelovig was,
zou ik denken dat oom dokter een handje gehol
pen heeft.
En dan die prachtige uitdrukking 'gevoelens
ontwikkelen'. Niet 'ik raak opgewonden' om
geen plattere uitdrukking te gebruiken, maar
'ik ontwikkel gevoelens'. Ik denk aan Eline Vere
of Léonie van Oudijck uit De stille kracht, roman
figuren van Couperus die lang geleden gevoe
lens ontwikkelden. Net als onze inzender hon
derd jaar later: prachtig.
Maar het meest intrigerende deel van de brief
is het slot: 'Na al die jaren kan ik toch niet
opeens vragen of ze haar kleren aanhoudt?'
Als ik niet zo goedgelovig was, zoals ik
geloof ik al zei, zou ik denken dat u
eigenlijk helemaal niet van die gevoe
lens af wilt. Dat u op de oude dag die
naderbij sluipt, wel wat van die ge
voelens kunt gebruiken. Dat die
kleren wat u betreft nog een tijd
uit mogen blijven. Hebt u het van
die kant al eens bekeken?
Even tussen u en mij, meneer.
Kijk me eens aan: heb ik gelijk?
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (77)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
Mijn vrouw en ik komen veel bij mijn broer en
schoonzus over de vloer. Onze flat heeft een
klein balkon, hun woning een grote tuin. Zij zijn
naturisten, wij houden liever alles aan. Het is te
zien dat wij vijftigplussers zijn, behalve aan mijn
sportieve schoonzus. Nu dreig ik gevoelens voor
haar te ontwikkelen. Na al die jaren kan ik toch
niet opeens vragen of ze haar kleren aanhoudt?
Mijn vriend heeft de gewoonte om als ik ergens
naartoe wil, bijvoorbeeld een film, in te stem
men mits we dan ook naar iets toe gaan wat hij
uitkiest, denk aan motorcrossraces of familie
op de camping. Ik wil dat geweeg op een weeg
schaaltje niet. Soms zeg ik dat ik wel alleen op
pad ga, maar dat vindt hij niks. Hoe kom ik van
die weegschaal van mijn vriend af?
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@persgroep.nl
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 2019 43
