'Ik houd een
donderpreek.
Moet dit echt
op deze
manier?'
Op school raadt een ervaren leraar me aan
het boek Orde houden in het voortgezet onder
wijs van René Kneyber er eens bij te pak
ken. Ook Kneyber kwam als onervaren
(wiskunde)docent voor een horde vmbo-
ers te staan. Zijn manier om de boel ik het
gareel te houden? Aan het begin van het
schooljaar duidelijk de regels en grenzen
aangeven, deze routineus inprenten en
consequent naleven. Houdt de leerling zich
niet aan de regels? Dan volgt er strafwerk,
verwijdering uit de les of nablijven. Dat
klinkt als Bint.
Als ik Kneybers boek uit heb en terugkijk
op mijn eerste twee weken blijk ik zo onge
veer alles fout te hebben gedaan wat een
beginnende leraar fout kan doen. Ik besluit
te experimenteren met de methode-Kney-
ber, maar voel me in mijn nieuwe rol vooral
een tragische Bint-parodie. Ik houd een
slecht geacteerde donderpreek, ik deel rode
kaarten uit en dreig met strafwerk. Moet dit
echt op deze manier? Met Bint liep het ook
niet goed af.
'Gewoon consequent doorgaan', beurt
de sectorleidster me op tijdens ons kopje
thee op vrijdagmiddag. 'Tegen de herfst
zijn ze aan je gewend en weten ze niet
beter.'
Tegen de herfst? Dat is nog zes weken dril
len. De gedachte maakt me moedeloos.
Afgemat glijd ik mijn tweede weekend als
docent in. Zelden snakte ik heviger naar
een goed glas wijn. Thuis aangekomen
frommel ik mijn sleutelbos uit mijn broek
zak, maar verdomme, de huissleutel past
niet. Na nog paar keer proberen, zie ik wat
er loos is. Ik probeer de klassensleutel in
het slot van de voordeur te frunniken.
Dit is niet oké.
Als ik met een stevig glas shiraz op de
bank ben neergeploft, lukt het me om een
beetje te ontspannen. En terstond krijg ik
het inzicht. Ik heb al die jaren een sprook
jesbeeld van het onderwijs gekoesterd en
mezelf de rol toebedeeld van innemende,
tegendraadse rockster-leraren gemodel
leerd naar Hollywoodhelden als Robin Wil
liams in Dead Poets Society, Michelle Peiffer
in Dangerous Minds en Ryan Gosling in Half
Nelson. Allemaal verhalen waarin het een
leraar na een lange worsteling uiteindelijk
lukt de leerlingen voor zich te winnen.
Een week later: ik slaap niet meer, eten
smaakt me niet en voor sporten heb ik
geen puf. Aan deze lijdensweg moet zo
snel mogelijk een einde komen. Wat pro
beer ik te bewijzen? En aan wie? Weet
je wat: ik stop ermee. Volgende week lever
ik mijn computer in en ga ik op zoek naar
een nieuwe baan.
Meester Erik heeft besloten voor altijd een
onderwijsmaagd blijven. Hij schreef dit stuk
als eerbetoon aan alle begeesterde leraren van
Nederland.
5** J*"
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 2019 31
