lesgeven aan dertig onwillige pubers in een bloedheet klaslokaal met nog 25 minuten voor de boeg. 'Dat ging niet zo best, hè, gister. Ik hoorde het al.' Met die opbeurende woorden richt de sectorleidster zich de volgende ochtend tot me. Ik buig mijn hoofd en nip nederig van mijn bekertje water. 'Je ziet inderdaad een beetje bleek. Maar maak je geen zorgen. De rest van de week werk je samen met de mentor van 4A aan het sectorwerkstuk. Dan leer je ze een beetje kennen, en zij jou. Je zult zien, dan gaat het volgende week een stuk beter.' Ik hoop het, murmel ik. En ik vervolg: 'Ik geef mezelf twee weken om aan het vmbo te wennen. Tot nu toe heb ik alleen op het gymnasium lesgegeven. En gisteren was het nogal een, euh, cultuurshock.' 'Echt? Ik dacht dat je al veel meer voor de klas had gestaan. Dat was ons tijdens het sollicitatiegesprek helemaal niet duidelijk geworden. Maar ik weet het zeker: je gaat het redden.' Puberweerstand Als ik lokaal 218 nader staat 4A me al op te wachten. Timo, hun mentor en mijn steun en toeverlaat voor vandaag, is in geen vel den of wegen te bekennen. File op de A12. De helft van de leraren staat nog vast. Ik wurm me door de zwijgende massa puber weerstand en steek de sleutel in het slot van het klaslokaal. Dezelfde moordende bloed- hitte als gisteren slaat in mijn gezicht. 'Goedemorgen 4A', begin ik weifelend. 'Meneer Groenewegen staat in de file maar hij is onderweg. We gaan straks beginnen met het sectorwerkstuk, heb nog even geduld.' Ik klap mijn kersverse schoollaptop open en begin doelloos rond te muizen; ik heb geen flauw idee wat een sectorwerk stuk is, en wat de leerlingen zouden moe ten doen weet ik net zo min als zij. Ik voel dertig paar ogen op mij gericht. Ze zijn mijn afgang van gisteren duidelijk nog niet vergeten. Tien minuten later stapt mijn verlosser de klas binnen. 'Goedemorgen! Pak alle maal je computer er maar bij. Fijn dat jullie er zijn! Heb je me gemist, Adam? Ja, dat dacht ik al, doe je die doppies even uit je oren? Helemaal goed!' Met de souplesse van een tangodanser heeft Timo mijn kwel geesten binnen een mum van tijd in zijn natuurlijke greep. m 28

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 108