lesgeven aan dertig onwillige pubers in een
bloedheet klaslokaal met nog 25 minuten
voor de boeg.
'Dat ging niet zo best, hè, gister. Ik hoorde
het al.' Met die opbeurende woorden richt
de sectorleidster zich de volgende ochtend
tot me. Ik buig mijn hoofd en nip nederig
van mijn bekertje water. 'Je ziet inderdaad
een beetje bleek. Maar maak je geen zorgen.
De rest van de week werk je samen met de
mentor van 4A aan het sectorwerkstuk.
Dan leer je ze een beetje kennen, en zij jou.
Je zult zien, dan gaat het volgende week een
stuk beter.'
Ik hoop het, murmel ik. En ik vervolg:
'Ik geef mezelf twee weken om aan het
vmbo te wennen. Tot nu toe heb ik alleen
op het gymnasium lesgegeven. En gisteren
was het nogal een, euh, cultuurshock.'
'Echt? Ik dacht dat je al veel meer voor de
klas had gestaan. Dat was ons tijdens het
sollicitatiegesprek helemaal niet duidelijk
geworden. Maar ik weet het zeker: je gaat
het redden.'
Puberweerstand
Als ik lokaal 218 nader staat 4A me al op te
wachten. Timo, hun mentor en mijn steun
en toeverlaat voor vandaag, is in geen vel
den of wegen te bekennen. File op de A12.
De helft van de leraren staat nog vast. Ik
wurm me door de zwijgende massa puber
weerstand en steek de sleutel in het slot van
het klaslokaal. Dezelfde moordende bloed-
hitte als gisteren slaat in mijn gezicht.
'Goedemorgen 4A', begin ik weifelend.
'Meneer Groenewegen staat in de file maar
hij is onderweg. We gaan straks beginnen
met het sectorwerkstuk, heb nog even
geduld.' Ik klap mijn kersverse schoollaptop
open en begin doelloos rond te muizen;
ik heb geen flauw idee wat een sectorwerk
stuk is, en wat de leerlingen zouden moe
ten doen weet ik net zo min als zij.
Ik voel dertig paar ogen op mij gericht. Ze
zijn mijn afgang van gisteren duidelijk nog
niet vergeten.
Tien minuten later stapt mijn verlosser
de klas binnen. 'Goedemorgen! Pak alle
maal je computer er maar bij. Fijn dat jullie
er zijn! Heb je me gemist, Adam? Ja, dat
dacht ik al, doe je die doppies even uit je
oren? Helemaal goed!' Met de souplesse
van een tangodanser heeft Timo mijn kwel
geesten binnen een mum van tijd in zijn
natuurlijke greep.
m
28