'Wat moet ik
als Jan er
niet meer is?'
Jan (79), oud-inkoper
staalbedrijf, en Margret
Verstraten (62), huis
vrouw, uit Puttershoek
hebben twee kinderen
en vier kleinkinderen.
Zij: ,,'Meid, ga toch weg! Is Jan
echt 79?' zei de slagersvrouw
een paar weken geleden nog. 'Ik
dacht dat hij 66 was.' Jan heeft
er altijd jonger uitgezien. Mis
schien heb ik daarom nooit zo
veel gemerkt van ons leeftijds
verschil? Ja, ik was pas 45 jaar
toen Jan met pensioen ging.
Maar de kinderen woonden nog
thuis, ik deed mijn eigen ding
en dat was dat.
Eigenlijk is dit de eerste fase
in ons leven dat ik het begin te
merken. Als onze kleinzoon
vraagt: 'Opa, ga je mee voetbal
len?' zegt Jan: 'Nee, laat opa
maar even zitten'. En in Zee
land bleef hij in het huisje toen
wij met de kinderen naar het
strand gingen. Dat vind ik niet
erg. Ik ga alleen, en wandelen
kan ik ook met de buurvrouw
of een vriendin.
Wel vind ik het beangstigend
dat we onze langste tijd samen
al hebben gehad. Ik zou me
geen raad weten als Jan er niet
meer is. We zijn altijd samen,
hè? Al 42 jaar lang. Hij heeft een
slecht hart, maar dat zegt niks.
Sommigen worden ziek op hun
40ste en gaan zo de pijp uit.
Voor later hebben we alles
netjes geregeld, verder moet ik
er maar niet te veel aan denken.
Ik hoop dat Jan in goede ge
zondheid 85 jaar mag worden,
of 90. Ik wil in ieder geval nooit
meer een andere man. Ik zou
diegene alleen maar met Jan
vergelijken. Wij zijn zo'n sterk
team, altijd geweest, daar komt
niemand tussen.''
Hij: ,,Ik ontmoette Margret
tijdens een barbecue bij haar
broer Ad. Ik was 36 jaar en lag
in scheiding met mijn vorige
vrouw. Margret was jong en
mooi. Door gehoorproblemen
had ze al twintig operaties
achter de rug. Ze was niet het
standaardmeisje van 21, zeg
maar.
Ik vond het niet kunnen, dat
leeftijdsverschil. Een meid van
21 hoort niet bij een man van 36.
Maar bij Margret kwam ik voor
het eerst in mijn leven tot rust.
Er was een klik vanaf het eerste
moment. Zij vond mij blijkbaar
ook een leuke gozer, dus toen
dacht ik: dan moet je het zelf
maar weten.
Het leeftijdsverschil is later
geen onderwerp meer geweest.
Nee, nooit. Je groeit in die jaren
naar elkaar toe; wanneer heb je
het dan over je leeftijd? Ik voel
me in mijn hoofd nog geen 80,
maar ik merk het tegenwoordig
wel aan mijn lijf. Ik sportte
vroeger graag, maar dat kan ik
nu niet meer opbrengen. Vroe-
ger reed ik 70.000 kilometer
in een jaar, nu heb ik Margret
graag naast me in de auto om
mee op te letten.
Ik denk nooit zo na over 'wat
als ik er niet meer ben'. Ik denk
nergens echt diep over na. Dat
hoort bij mijn sterrenbeeld
tweeling, heb ik weleens gele
zen. Zei Margret dat ze niet
weet wat ze zonder mij moet?
Ach meissie. Nou, laten we
hopen dat, zoals ik altijd tegen
mijn kleinzoon Thijs zeg, opa
120 jaar wordt.''
22
