lPL
9
Houtovenpizza uit de mobiele
pizzeria van La Piccola Italia
MARGOT
l80
ZEELAND 11
j6,5j
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
saus waarin we een paar schijfjes knoflook en
schiaciatta aantreffen. Het brood heeft zich
volgezogen met de superbe saus. Dat kunnen
die Italianen wel, van een simpel product een
grandioos gerechtje maken.
Thuis eten we maximaal één tot twee keer per
week vlees of vis. Het is een bescheiden bij
drage aan de klimaatoplossingen. Groentege
rechten kunnen net zo smakelijk zijn en het
darmstelsel is je dankbaar. Maar als er osso-
buco op de kaart staat, zijn we even geen deel
tijdvegetariërs meer. De ossobuco is pico bello.
De geur alleen al, met duidelijk een hint van
sinaasappel. Naast groenten gaat er in zijn
bouillon ook wat sinaasappel en citroen, ver
klapt Roberto. Hij maakt het af met wat ge
schaafde sinaasappel. Het resultaat: een gepar
fumeerde licht verteerbare saus, zonder dat
het meteen een citrusfestival wordt. Het vlees
is trouwens van een epische malsheid. Perfect
gezouten draadjesvlees uit de categoria supe-
riore. Ook de pizza carpaccio met kappertjes,
pijnboompitten, tomatensaus en mozzarella
mag er zijn.
De desserts zijn ingekocht. Het gemengde ijs
is redelijk, de tiramisu een tikje te zoet naar
onze smaak. Niet slecht, ook niet bijzonder.
Dat geldt evenzeer voor de pretentieloze Tos-
caanse rode wijn bij de hoofdgerechten: dun
met een zoetje. Voor 4,25 euro per glas is er
vast iets beters te vinden. Een Rosso Piceno
uit de Marken of een Barbera d'Alba uit Pië-
monte bijvoorbeeld. Of om op Sardinië te blij
ven, een Cannonau di Sardegna. Maar na de
glorieuze ossobuco malen we er niet om.
Aan het prikbord naast mijn bureau hangt
een foto van de jongste Man aan tafel bij
mijn ouders thuis die ongeveer 15 jaar ge
leden genomen is. Hij zit op een kinderstoel tus
sen mijn ouders in. Het is zomer want er staat
een schaal met aardbeien op tafel en de schuif
deur naar de tuin staat open.
Ze ontbijten, mijn moeder zit in haar ochtend
jas aan tafel. Mijn vader ziet er nog ongeschon
den, bruin en knap uit. Mijn moeder ziet er heel
jong uit. Met alle kleinkinderen maakten ze zo'n
foto. Regelmatig ging er namelijk een van hen lo
geren bij opa en oma Goes. Met hun heerlijke
grote tuin, fijne huis en al het speelgoed dat mijn
moeder in de loop der jaren op rommelmarkten
had gescoord.
Ze kregen in een heel korte tijd acht kleinkin
deren. In mijn oude meisjeskamer stond een ledi-
kantje, op de strijkkamer een kinderbedje en een
commode. Op deze foto is de jongste Man nog
blond en zit hij te puzzelen met een oude, houten
puzzel. Het was lang zijn lievelingsfoto. Nu hangt
hij op mijn kamer en kijk ik er naar, vol emotie.
Wat is dat nog maar kort geleden en wat heb
ben mijn ouders veel te verduren op dit moment
in hun leven. Ik had het ze zo graag anders ge
gund, maar het bezoek van de heer Parkinson
wordt steeds zwaarder en naarder. Naast de ont-
bijtfoto hangt een foto dat we met z'n allen bij
hen in de tuin staan en mijn jarige vader toezin
gen. Dat moet in augustus zijn, ik denk 14 jaar ge
leden. Mijn vader nam de foto zelf en je ziet mij,
mijn zussen en broer en de aanhang hem toe zin
gen en mijn moeder die straalt. De jongste Man
leest deze column voordat ik deze naar de krant
stuur en begrijpt mijn tranen.
UIk had het mijn ouders graag anders gegund, maar het
bezoek van de heer Parkinson wordt steeds zwaarder
en naarder
BEOORDELING
Voorgerecht
Hoofdgerecht
&3j
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Lina Tidili moet lachen als ze
vertelt hoe zij en Mike Smits be
gonnen in 2013 tijdens de Ci-
tytrail in Middelburg. ,,We had
den niks, alleen een pizzaoven
en een tafel op schragen. De piz
za's waren niet aan te slepen. In
die paar uur hebben we 500 piz
za's gebakken. Het deeg hadden
we voorbereid in mijn restaurant
La Piccola Italia. We werkten die
dag met z'n vieren keihard maar
het smaakte naar meer. Dus
kwamen er twee pizzaovens in
een mobiel karretje en uiteinde
lijk een heuse pizzawagen. Nota-
bene van iemand uit Souburg",
lacht ze.
,,We waren al een tijd aan het
kijken en vlakbij vonden we de
kar, die we helemaal opgeknapt
hebben naar onze eigen smaak.
Nu waan je je in Italië als je onze
kar ziet", zegt ze trots. ,,Daar
staan we mee op heel veel festi
vals, want de vraag groeit nog
steeds. Verjaarsfeesten, bedrijfs
feesten en laatst hebben we zelfs
een bruiloft gecaterd met onze
mobiele pizzaovens." Op de
vraag wat er nu zo bijzonder is
aan de foodtruck, antwoordt ze
dat het in eerste instantie ge
woon erg leuk is om te doen.
,,Maar natuurlijk is het ook
goede reclame voor de zaak",
legt ze uit. ,,In het begin verdien
den we er niet veel aan, maar dat
is aan het veranderen, ook omdat
we bijna iedere week wel op een
festival staan. De dynamiek, het
feit dat de kinderen meehelpen
en de sfeer maakt het extra bij
zonder allemaal.'' Daarom kun je
ze niet missen deze zomer met
hun houtoven pizza's.
vrijdag 23 augustus 2019
GO
eindscore
de vlag
De hoofdgerechten ook goed?
Nog een dessert?
Prijs/kwaliteit
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
De komende weken zetten we
Zeeuwse Foodtrucks in de
spotlights. Deze week de
foodtruck van La Piccola Ita
lia in Middelburg.
Middelburg
FOTO RUBEN OREEL
