9
MÉ
één is naar links en naar je toe trek
ken, de tweede versnelling is via
zijn vrij naar voren duwen, drie is
vervolgens naar je toe trekken en in
zijn vier is naar rechts en naar voren
duwen." Dat zal ik nog wel even
twintig keer moeten doen, voor ik
eraan gewend ben. Afijn, na een
stukje gereden te hebben durft
Marjo het wel aan me in mijn
Eendje op pad te sturen. Nu ik nog.
Ik rijd naar Hoedekenskerke en voel
me tussen al dat vrachtverkeer en
snelle bestelbusjes wel een vreemde
eend in de bijt. Ja, de ene na de an
dere woordgrap valt je in als je in
zo'n grappig wagentje rijdt. Het
voelt alsof je niet helemaal met het
gewone verkeer mee kunt komen.
Maar als ik de drukte achter me heb
gelaten en over rustigere landweg
getjes tuf, voel ik me snel een stuk
meer ontspannen. De zon schijnt en
ik heb het dakje opgerold. De oude
stoomtrein van Goes naar Hoede-
kenskerke kruist mijn pad. Nostal
gie ten top. Tijd voor een tussen
stop. Bovenaan de dijk met uitzicht
op de Westerschelde is het fijn lun
chen. Nu alleen nog een roodwit ge
blokt kleedje, wijn en een stok
brood erbij en het plaatje is com
pleet. Omwille van de veiligheid
laat ik de wijn maar achterwege.
Ik vervolg mijn weg door de Zak
van Zuid-Beveland en rijd door de
pittoreske dorpjes Nisse en Ove-
zande. Het toeren in mijn Eend be
gint steeds meer te wennen. Ik ga
lekker hard zeg! Als ik op mijn teller
kijkt, tikt die net de 70 kilometer
per uur aanHet is echt anders dan
anders. Stuurbekrachtiging heb je
niet, maar zo'n groot dun stuur ligt
wel lekker in de hand. En het knip
perlicht gaat niet vanzelf terug, dus
meer dan eens kom ik er een kilo-
Wat bij een
gewone auto
'in zijn één' is,
is bij een
Eend in zijn
achteruit
meter na de afslag achter dat ik nog
steeds richting aangeef naar links.
Ook een kwestie van wennen. On
derweg valt er een klein buitje, snel
het dakje even dichtrollen. Met een
klein knopje druk ik de ruitenwis
ser aan. De vraag is of dat het zicht
nu beter maakt of niet. Gelukkig is
het vandaag overwegend mooi weer
en kan het dak al snel weer open.
Herrie
Bij de Landing in Baarland maak ik
nog een tussenstop. Even wat drin
ken. En bijkomen van de herrie. Rij
den in een Eend is superleuk, maar
het maakt wel een hoop kabaal.
Vandaar ook dat je soms dat knip
perlicht niet hoort. Passerende fiet
sers kijken vertederd naar de gepar
keerde auto. De meeste mensen
vinden een 'Lelijke Eend' juist heel
leuk om te zien en associëren het
met iets uit hun jeugd, nostalgie.
Dat beaamt ook Marjo bij terug
komst in de garage. ,,Ik krijg hier al
lerlei soorten mensen die een Eend
komen huren. Vaak ook met grote
luxe wagens. Hebben ze dan een
dagje in een Eend gereden, dan zijn
ze meteen enthousiast. 'Ik wist niet
dat het zo leuk was', zeggen ze dan."
In 2006 opende Marjo in Goes zijn
bedrijf Deux Marjaux. Sinds vier
jaar werkt zijn zoon José ook mee.
Ze verhuren naast het werk in on
derhoud en reparaties zeven Een-
den. ,,Dat waren er ook wel eens
vijftien, maar dat was voor ons twee
iets te veel. Dit is beter te behappen.
We hebben ook nog gewoon het
werk aan de auto's. We maken hier
bijvoorbeeld zelf zijpanelen, bekle
ding en isolatie. Ik ben ooit met een
vrouw uit Indonesië getrouwd ge
weest, zij hielp me met de inkoop
van materiaal daar. En dat doe ik nu
nog steeds. Zo zijn we nu bezig met
speciale isolatie die je nergens in
Europa kunt krijgen." Al meer dan
veertig jaar zit Marjo in het vak. De
Eend is zijn lust en zijn leven. Het is
vooral een auto voor de echte lief
hebber. Dat maakt dat het werk
Marjo nooit verveelt. ,,Ik heb hier
een geselecteerd publiek binnen, in
al die jaren heb ik nog nooit verve
lende dingen meegemaakt met
klanten."
Zelf doen?
vrijdag 23 augustus 2019
GO
v -
Mariska den Hartog
rijdt in de 2CV een
rondje om de kerk in
Nisse. foto's
JOHAN VAN DER HEIJDEN
Bij eendverhuurzeeland.nl huur je
een hele of een halve dag een
Eend. Dat is inclusief verzekering.
Kosten: 150 euro voor een hele
dag. Plezier gegarandeerd!
Kijk op pzc.nl/video
Op pad met de 2CV
