Een dronken collega
zelf naar huis laten
rijden: dat kan toch
niet meer?
Zou ik (oppas)oma,
mijn kleinkinderen
wat minder vaak
moeten bezoeken?
JOOST MAG 'T WETEN
En de HEERE zeide
uw broeder? En hij zeide: Ik weet het niet; ben ik mijn
broeders hoeder? (Genesis 4:9)
Het oudste probleem van de wereld. Al durfik
daar geen eed op te doen, want wij mochten thuis
het Oude Testament niet lezen. Te veel moord,
doodslag en incest. Ik was niet zo gelukkig als Jan
Wolkers die ooit zei: 'Pornoblaadjes had ik als
kind niet nodig, want wij hadden de Bijbel.'
Het is 'een kwestie van eigen verantwoordelijk
heid', volgens uw man. Ik deel die mening niet.
Dronken mensen eigen verantwoordelijkheid ge
ven is als een klein kind met een nietpistool laten
spelen. Dus ik ben het met u eens dat hij en zijn
vrienden manhaftiger hadden moeten optreden.
Makkelijker gezegd dan gedaan, helaas. Ik heb
ook diverse keren in zo'n situatie verkeerd. Bij een
dronkaard vergeefs bidden en smeken dat hij in
een taxi stapt. Maar je hebt geen trek om
's nachts op straat te rollebollen met een
zatlap om zijn sleuteltjes af te pakken.
Dus laat je hem - net als uw man deed
- maar in zijn auto stappen, op hoop
van zegen.
Geen komische teksten over dit
onderwerp. Te veel ellende gezien
wat dat betreft. Een lang verhaal
kort: natuurlijk zijn wij de hoeders
van onze broeder. We hebben er
alleen geen knokpartij voor over.
Met de deur in huis: ik leef meer met de
andere oma mee dan met u. Ook mijn vrouw en
ik passen op de kleinkinderen op woensdag
middag. Dat lijkt toevallig, maar is het niet. Die
vrije woensdagmiddagen zijn voor menig wer
kend ouderpaar een duur dagdeel. Dus de Bond
van Grootouders, een wijdvertakte organisatie,
mag dan overal in de bres springen. En ook wij
moeten er een eind voor rijden. Anderhalf uur om
precies te zijn.
Geen ramp als op een van die woensdagmidda
gen de andere oma ook aanwezig is. Maar als we
tot drie keer toe met de hele rimpelmaffia oppas
sen, denk je toch: waarom zou ik anderhalf uur in
de auto gaan zitten? En dan duurt het niet lang of
je zegt tegen je dochter: 'Als oma Zwolle er aan
staande woensdag weer is, blijven wij lekker
thuis.'
Weet je wat: geef die (schoon)dochter de
schuld. Die moet de boel wat beter organiseren.
En ga dan net als wij de volgende verjaardag
samen met oma Zwolle gezellig klagen dat die
kinderen tegenwoordig niets anders doen dan
de godganse dag op hun smartphone turen.
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (77)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
Mijn man is met collega's op stap geweest. Ie
dereen had na afloop voor vervoer gezorgd,
maar één beschonken collega wilde zelf rijden.
Pogingen zijn sleutels af te nemen mislukten. Ik
vind dat er manhaftiger had moeten worden op
getreden en dat ze hem in een taxi hadden moe
ten zetten. Mijn man vindt het een kwestie van
eigen verantwoordelijkheid. Hoe ziet u dat?
Onlangs bezocht ik mijn kleinkinderen, maar de
andere oma - oppas voor die middag - keek me
de deur uit. Ze heeft tegen haar dochter gezegd
dat ze niet meer oppast als ik voor een derde
keer op woensdagmiddag langskom. Zij maakt
er een lange reis voor. Toch vind ik haar reactie
jammer. Het liefst mijd ik haar nu, maar hoe pak
ik het aan als ik haar toch tegenkom?
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg de
kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag
naar joostmagtweten@persgroep.nl
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 2019 43
