II
Nog veel missiewerk te verrichten in korfbal
7
Volleyballers maken het de VS lastig, maar missen olympisch ticket in Ahoy
Het leek bij voorbaat een
onmogelijke missie. Toch kwamen
de volleyballers afgelopen weekeinde
in Ahoy dichtbij een olympisch ticket.
Totdat grootmacht Amerika met de
spierballen ging rollen.
maandag 12 augustus 2019
Nimir betekent panter. Veel treffender
kan een naam niet vaak zijn: Nimir
Abdelaziz, aanvoerder van het Neder
lands volleybalteam en topscorer van
het toernooi, bezit de kracht om bal
len met 130 kilometer per uur door een
zaal te slaan en de explosiviteit om ge
regeld een driemansblok te passeren.
Zondagavond in Ahoy, op het Olym
pisch Kwalificatie Toernooi, schitterde
hij, om niet veel later met een lijf vol
frustratie en teleurstelling rond te lo
pen. Zo dichtbij, maar Amerika was
net te sterk.
En dan volgt er een kort scheld
woord in de catacomben - al wordt het
op zachte toon en netjes uitgesproken.
,,Als we een paar weken geleden had
den gezegd dat we hier zó zouden spe
len, dan waren we misschien tevreden
geweest. Maar we zien hoe dichtbij we
zijn. Elke set beginnen we goed, heb
ben we voorsprong. En dan door een
foutje van ons, individuele klasse van
hun, verliezen we deze wedstrijd", al
dus de zoon van een Nederlandse
moeder en een vader uit Tsjaad.
Wonder
In Ahoy was afgelopen weekeinde
slechts één olympisch ticket te win
nen. Op voorhand zei onder anderen
Abdelaziz dat er 'een wonder' no
dig was om dat in Nederlandse
handen te krijgen, maar nadat
het team eerder dit weekeinde
had afgerekend met Zuid-Ko-
rea en met overtuigende cij
fers van België, dat hoger op
de wereldranglijst staat,
wachtte gisteravond plots
de ontknoping tegen Ame-
Als ik dan toch
verlies, ga ik er
liever met 3-0
af zonderkans
te maken
constante hoge niveau. Bij ons is de
bezem er een aantal jaar terug door
heen gegaan en zijn veel jongens ge
stopt. Maar wij hopen dat we straks
hetzelfde kunnen doen."
Geen killersinstinct
Bondscoach Roberto Piazza, Italiaan
in Nederlandse dienst, zegt killersin-
stinct te hebben gemist in de vierde
set. Dat heeft te maken met ervaring,
denkt hij. Abdelaziz: ,,Die gasten spe
len elk jaar drie finales. Of, als ze in een
toernooi zitten, halen in elk geval de
halve finale. Zij staan met hun indivi
duele klasse elke set tegen het einde
op. Wat wij vandaag lieten zien is heel
knap. We zitten eigenlijk niet zover bij
de top vandaan als velen denken."
Nederland mag nu hopen op een
tweede kans bij het laatste kwalifica
tiemoment, dat in januari per conti
nent wordt gespeeld en dat zwaarder
is, gezien het hoge niveau in Europa.
Een goed resultaat bij het EK dat vol
gende maand deels in Nederland
wordt gespeeld, is noodzakelijk voor
plaatsing.
Abdelaziz met een zucht: ,,We we
ten nu dat we tegen zo'n topteam niet
bij voorbaat kansloos zijn. Deze lijn
hebben we vorig jaar op het WK, waar
we achtste werden, ingezet. Die moe
ten we deze zomer doortrekken. Maar
op dit moment kan ik eigenlijk niet zo
denken. Over een paar weken mis
schien. Nu overheerst toch iets anders.
Eerlijk gezegd, als ik dan toch verlies,
was ik er liever met 3-0 afgegaan zon
der kans te maken."
rika, de nummer 2 van diezelfde rang
lijst. Een ontknoping waarin het nooit
aan spanning ontbrak. Bijna elke set
waren de onderlinge verschillen lange
tijd minimaal. Het werd 1-3 (18-25,20
25,25-17,21-25).
Amerika beschikt over een sterren
team. Spelverdeler Matthew Anderson
speelde een paar maanden gele
den nog de Champions
Leaguefinale, liefst drie keer
ging het olympisch goud naar
Amerika en aan ervaring heeft
de ploeg geen gebrek.
Fabian Plak: ,,Zij doen al ja
ren mee om de prijzen. Ko
men er nieuwe jongens bij,
dan hebben zij oudere jon
gens om zich aan op te trek
ken. Daardoor halen zij dat
De Belgen hadden in de halve eind
strijd een golden goal nodig tegen
Taiwan om zich in het Zuid-Afri
kaanse Durban uiteindelijk toch te
plaatsen voor het slotstuk. Na twee
gemiste finales op rij, bij de World
Games en het jongste EK, bleek dat
voor onze zuiderburen het maxi
maal haalbare.
Nederland was bij het WK an
dermaal veel te sterk voor de rest
van het deelnemersveld. ,,Dat we de
beste zouden zijn, was voor mij
geen vraagteken. Waar ik heel blij
mee was, is dat we in de finale heb
ben laten zien dat we de beste zijn
met bij vlagen heel goed korfbal.
Dat was voor mij het spannings
veld'', was het veelbetekenende
commentaar van de Nederlandse
bondscoach Wim Scholtmeijer na
de finale.
,,Toch groeit de subtop dichter
naar elkaar toe, want de landen op
de plaatsen 2 tot en met 6 zitten nu
redelijk dicht bij elkaar'', stelde
PKC'er Laurens Leeuwenhoek, die
voor de derde maal op rij de wereld
titel pakte en nog nooit een senio-
reninterland verloor. Dat lijkt op
korte termijn ook niet te gaan ge
beuren, want de nieuwe Oranje-ge
neratie hamerde al flink op de deur.
Alleen de finaledag trok redelijk
wat bekijks in Durban. Korfbal
bleek geen magnetische werking te
hebben en dat terwijl het WK toch
voor de eerste maal uit twintig
deelnemende teams (thuisland
Zuid-Afrika eindigde als voorlaat
ste) bestond. Wel een teken van de
mondialisering van de korfbal-
Zuid-Afrika loopt
niet warm voor WK,
waar Nederland er
weer bovenuit steekt
sport, die meer en meer vorm
krijgt, vooral ook dankzij de Neder
landse inspanningen buiten de
landsgrenzen.
Bij liefst twaalf deelnemende
landen was er sprake van Neder
landse betrokkenheid. Voormalig
Nederlands bondscoach en korfbal
missionaris Ben Crum, die jaren
geleden al pionierde bij bronzen
medaillewinnaar Taiwan, leidde
China naar plek 4. Wilco van den
Bos reikte met Duitsland naar een
vijfde plek op het mondiale toneel.
De opmerkelijkste nieuwkomer
was Suriname, dat gecoacht door
Noord-Hollander Dico Dik en aan
de hand van gewezen Oranje-inter
national Gerald van Dijk op plek 6
eindigde in de eindrangschikking.
Dichtbij, zo frustrerend
Lisette van der Geest
Ontreddering bij de
volleyballers. Twan
Wiltenburg (l) troost
Luuc van der Ent.
FOTO ANP
Rotterdam
-Nimir Abdelaziz
Voor de elfde keer (in elf edities)
eindigde het WK korfbal met
een finale Nederland - België.
Voor de tiende keer triomfeerde
Oranje, nu met 31-18. De rest van
de wereld heeft nog een lange
weg te gaan.
Arco Bomgaars
Durban/Rotterdam
Laurens Leeuwenhoek (links)
en Olav van Wijngaarden met
de beker. foto marco spelten
