'Ik heb vlees
van het menu
geschrapt. En
ik stap niet
onbevangen in
een vliegtuig'
vingswereld van het publiek. Rekening
houden met hoe iets landt, aankomt zonder
mij geknecht te voelen. Op een sketch
waarin Job Cohens echtgenote voorkwam,
die in een rolstoel zat, kregen we ongeloof
lijk veel commentaar: we maakten die
vrouw belachelijk. Onze bedoeling was
om aan de hand van het lompe personage
Guurtje te laten zien hoe merkwaardig
mensen in een rolstoel worden benaderd.
Ze worden genegeerd of via hun partner
aangesproken. Door die ophef en misver
standen zou ik me nu twee keer op mijn
kop krabben of ik zoiets nog een keer zou
maken.
Daarnaast realiseer ik me dat mijn gedrag
op een bepaalde manier wordt geïnterpre
teerd. Ik zit daarom niet op Facebook; ik
vind het bedrijf met zijn algoritmes een te
machtig medium dat de verantwoordelijk
heid nog niet kan dragen. Maar een jongere
generatie denkt: o ja, dat is zo'n ouwe lul
die geen cookies op zijn telefoon wil. En als
ik zeg dat ik een update van een app niet
waardeer, hoor ik: opa kan de verandering
niet aan. Terwijl vernieuwingen soms echt
geen verbeteringen zijn. Ik vind dat ik het
recht heb dat te constateren. Door nieuwe
inzichten staan we op veel gebieden voor
veranderingen. En dat vinden de meeste
mensen, ook ik, inderdaad niet leuk. We
willen het liefst dat alles bij het oude blijft,
maar dan zijn we op planeet aarde echt aan
het verkeerde adres. We zullen wel mee
moeten bewegen.''
,,Ik heb vlees van het menu geschrapt. En
ik ben niet per se voor het eten van dierlijke
eiwitten in melk, kaas en andere zuivel.
Vanwege het milieu, dierenwelzijn en
vooral vanwege mijn eigen gezondheid.
Zuivel bevat caseïne en dat stimuleert tu-
morgroei, hebben studies bewezen. Ik heb
er documentaires over bekeken. Bovendien:
de sterkste dieren zoals olifanten, neus
hoorns en gorilla's zijn vegetariërs. Verder
stap ik niet langer onbevangen in een vlieg
tuig. Vroeger wel. Ik vind een weekendje
Barcelona op die manier niet meer kunnen.
Neem je toch een vlucht, blijf dan een aan
tal weken en compenseer je CO2-uitstoot.
Want jongens, we hebben een probleem.
Maar ik ben niet roomser dan de paus.
Onlangs ging mijn cv-ketel stuk en dat was
een goed moment geweest een warmte
pomp te nemen. Vervolgens dacht ik: dan
zit ik wel heel erg in de voorhoede, krijg ik
met alle kinderziektes te maken en zit ik
straks in de kou. Er lekte koolmonoxide,
dus ik moest snel handelen. Toen heb ik
heel laf een nieuwe cv-ketel aangeschaft.
Bij veranderingen is het de kunst mensen
niet te veel tegen de haren in te strijken. Als
iemand anders mij te dwingend vertelt hoe
het moet, rijzen mij de haren te berge. Ik
denk weleens: sodemieter op met je wijs-
neuzerigheid.''
,,Een vriendin van mij zei: je kunt met
Koefnoen anno 2020 niet het theater in met
een volledig witte cast. Maar ik vind een
donkere actrice voor wat wij doen niet per
se handig. Want dan gaat een sketch over
bijvoorbeeld Guurtje die ruzie heeft met
een winkelmeisje ineens niet over een
conflict, maar wordt het algauw een scène
over racisme. Diversiteit is een goed stre
ven, maar ik wil niet dat thema's zich op die
manier opdringen. Het stuit mensen tegen
de borst wanneer ze te horen krijgen: als er
geen donkere mensen op je verjaardag zijn,
dan ben je onderdeel van het probleem.
Wie is er dan bezig met het benadrukken
van kleur en racisme? Met het uitvergroten
van verschillen? Sowieso begrijp ik die
wedstrijd in morele verontwaardiging niet.
Dat mensen elkaar voortdurend de maat
nemen. Dat gaat me echt te ver.''
Wat heeft u dan aangepast?
Wanneer ging iets u echt te ver?
ZATERDAG 10 AUGUSTUS 2019
