II
Met wie deel jij je offer?
10 ZEELAND
HET WARENHUIS JENNIFER DE JONGE
Jennifer de
Jonge (Axel,
1981) maakt
toegepaste kunst.
In haar
geboorteplaats
is een mooi
overzicht te zien
van haar werk.
Monnikenwerk
zaterdag 10 augustus 2019
Museum Het Waren
huis in Axel is een
prima omgeving
voor het werk van
Jennifer de Jonge.
De collectie van het museum om
vat onder meer gebruiksvoorwer
pen en kleding uit de negentiende
en vroege twintigste eeuw. Een
tijd waarin ambachtelijk werken
en productie met natuurlijke ma
terialen gewoon waren. De Jonge
combineert een ambachtelijke
aanpak met eigentijdse technieken
en kiest altijd een duurzame in
steek.
Zij ontwerpt vanuit het zoeken
naar de essentie van iets dat je ge
bruikt: bord en bestek, een stoel,
een tas. Dat combineert ze met
oog voor de eigenschappen van
het materiaal waarmee ze haar
ontwerpen uitvoert. Zo komt ze
tot elementaire vormen. De bor
den voor het restaurant Pure C van
Sergio Herman hebben de vloei
ende vorm van schelpen en de
kustlijn en zijn gemaakt door por
selein uit te gieten op een gips
plaat. In andere gevallen gebruikt
De Jonge een mal of rolt zij eet
stokjes van porselein.
De Jonge houdt bij haar ontwer-
pen ook rekening met het interi
eur waarin ze terechtkomen. In
dat opzicht heeft ze verwantschap
met een kunstenaar die installaties
maakt. De lounge van Mia's in
Axel is sober ingericht met naturel
hout, beton en veel wit. Je kunt er
fingerfood gerechten eten van
over de hele wereld. Om die rijk
dom aan smaken te verbeelden en
Table Skin en lamp Paper Ligth.
contrasten te creëren met het inte
rieur ontwikkelde De Jonge Con
fetti, een serie borden en komme
tjes in allerlei kleuren. In Het Wa
renhuis zijn meer serviezen te
zien. In begeleidende teksten wor
den uitgangspunten en werkpro
ces uitgebreid belicht. In ronde
glazen bakjes zie je ook de ge
bruikte pigmenten. Zelfs hun sa-
menstelling wordt benoemd.
Vaak werkt De Jonge in op
dracht, soms in teamverband. Met
Roos Kalff, die net als zij in 2009
afstudeerde aan de afdeling archi
tectonisch ontwerp van de Riet
veld Academie ontwierp zij op
verzoek van het Rijksmuseum een
eigentijdse vorm van een damas
ten tafellaken. Het uitgangspunt
was een traditioneel geborduurd
laken. Dat is in silconen gegoten.
Daardoor is strijken overbodig.
Opvallend is ook Paper Light, een
lampenkap van wit papier met een
door middel van lasertechniek
aangebracht patroon.
Jennifer de Jonge neemt ook zelf
initiatief voor projecten. De kwali
teit van de wol van schapen die ge
bruikt worden bij natuurbeheer is
vaak niet constant en de kuddes
zijn relatief klein. De wol is
daarom niet interessant voor grote
partijen en wordt vaak verbrand.
De Jonge laat vilt maken van het
woloverschot. Met dat materiaal
ontwierp zij een hangstoel die aan
je aan het plafond bevestigt en die
zich aanpast aan jouw houding.
Inmiddels heeft De Jonge plannen
om 100.000 kilogram wolafval per
jaar te verwerken. Ze gebruikt de
wol in bollen die je kunt laten
meedraaien in de wasdroger.
Daarmee bespaar je 20 procent
energie. Momenteel is zij bezig
aan het opzetten van een produc
tielijn.
De Jonge combineert
een ambachtelijke
aanpak met
eigentijdse
technieken
De zorg die De Jonge besteedt
aan het ontwikkelen en uitvoeren
van haar ontwerpen komt terug in
deze voorbeeldig ingerichte ten
toonstelling. Alles is tot in de
puntjes verzorgd en ook hier zijn
de materialen consistent gebruikt.
Heeft u het al gezien in uw
agenda? Morgen begint het
Offerfeest. Dit feest wordt
gevierd vanaf de tiende dag in de
Hadj-maand, de twaalfde maand
in de maankalender. Dat is in zo'n
internationale gemeenschap wel
iets om bij stil te staan. De Al Rah
man Moskee in Middelburg-Zuid
kiest voor het moment dat de
nieuwe maan in Mekka zichtbaar
wordt, maar wanneer individuele
gelovigen het feest thuis op een an
der moment willen vieren, bij
voorbeeld op het zelfde moment
als familieleden in andere landen,
is dat geen probleem.
Het is het grootste feest in de Is
lam, dat teruggaat op het verhaal
van Ibrahim (Abraham) die bereid
was zijn zoon te offeren in op
dracht van God. Toen Ibrahim zijn
zoon ter ere van God met een mes
wilde doden, sneed het mes niet.
Vervolgens klonk de stem van God
en mocht Ibrahim een ram in
plaats van zijn zoon offeren. Het is
een feest van blijdschap en gezel
ligheid, maar ook van bezinning en
aanbidding.
Wat weet ik ervan? Bar weinig
eigenlijk. Maar, ik krijg een uitno
diging van het bestuur van de
moskee voor een lezing over het
offerfeest. Daarvoor mag ik plaats
nemen bij de vrouwen van de
moskee. De spreker die bij de man
nen staat zien we niet, maar horen
we wel na wat gemorrel aan zijn
microfoon. Ik leer dat het offerfeest
zo vroeg mogelijk op de dag begint,
vanaf het moment dat de zon zich
laat zien. Het is de bedoeling dat
iedereen zich thuis wast, zich ver
zorgd kleedt en zo mogelijk te voet
naar de moskee komt. Het wordt
gelovigen afgeraden om onderweg
de zinsnede 'God is de grootste'
(Allahoe Akbar) hardop uit te spre
ken. Het gebruik zou tot misver
standen kunnen leiden. Er wordt
begrijpend gegrinnikt. Deze mos
kee heeft als doel geformuleerd het
bijdragen aan een harmonieuze en
vreedzame samenleving, waarbij
de stichting bij voorbaat uitdruk
kelijk afstand doet van daden (en
dreigingen) die de samenleving
beogen te ontwrichten.
Lam
Het idee is dat bij de start van het
offerfeest zo veel mogelijk mannen
én vrouwen naar de moskee ko
men voor een speciaal gebed. Om
dat de opkomst zo veel groter kan
zijn dan normaal, zullen er moge
lijk ook gelovigen buiten bidden.
Wie daartoe financieel in staat is
laat die dag een schaaps- of geiten-
lam ritueel slachten. Het vlees van
het geslachte dier wordt in drie ge
lijke porties verdeeld. Eén deel is
voor het gezin zelf, één deel om in
de dagen na de slacht feestelijk met
familie en vrienden te eten en één
deel wordt geschonken aan de ar
men. Wanneer geld naar het bui
tenland wordt gestuurd zodat de
familie daar kan offeren, dan is het
ook de bedoeling dat zij het vlees
op dezelfde manier verdelen. De
man die ons via de speaker toe
spreekt geeft aan dat het goed is
om het offerfeest thuis te vieren,
maar maat te houden. Offerfeest
hoeft voor ondernemers geen
commercieel succes te worden zo
als bijvoorbeeld kerst.
Het bestuur van de moskee moet
even op mij wachten. Wij vrou
wen zijn na de lezing niet zomaar
uitgepraat. Even later stap ik op
mijn fiets. Ik heb een uitnodiging
voor een feestmaal op zak en een
geschonken sjaal in mijn fietstas.
Zo kan ik nog eens terugkomen.
Voorbeeldig ingerichte expositie
Nico Out
Recensie
Museuminterieur met tafelkleed
FOTO'S NICO OUT
T/m 19/10. Grondstoffen,
Jennifer de Jonge.
Museum Het Warenhuis,
Markt 2, Axel.
Dinsdag t/m vrijdag 12.30 - 17.00
uur. Zaterdag 11.00 - 17.00 uur.
José Baars
José Baars schrijft
wekelijks over
religie en kerken in
Zeeland. Kijk voor haar blog
op pzc.nl/monnikenwerk
Servies Confetti voor de lounge van Mia's in Axel,
