9
woensdag 7 augustus 2019
het lage water. Maar elk schelpje dat
ik aanraak is al leeg gepikt door de
meeuwen. De pasta met kokkels,
waar ik stiekem al van droomde
voor vanavond, wordt me dus mooi
door de neus geboord. En ook de
mosselen waar ik me zo op ver
heugde, blijken in dit hoekje van de
Oosterschelde een zeldzaamheid.
De oogst van de dag
Dichterbij de dijk lijken de andere
deelnemers meer succes te hebben
bij hun zoektocht. Dus loop ik met
mijn lege bakje die kant op. De
vangst blijkt voornamelijk te bestaan
uit kreukels, die ik ook gretig van de
stenen begin te plukken, en oesters.
Een enkeling durft een levend krab
betje te pakken. Tot blijdschap van de
gids, omdat hij er zo'n leuk weetje bij
kan vertellen.
Bijenkorfje
,,Weten jullie hoe je kunt zien of het
een mannetje of een vrouwtje is?"
vraagt Sjak. Hij draait het krabbetje
om en wijst naar dat deel wat ik
graag de 'buik' zou willen noemen.
,,Een vrouwtje heeft hier de afdruk
van een bijenkorfje. Zie je?"
Ik buig me over het diertje heen en
zie wat onze gids bedoelt. ,,Bij een
mannetje is dat wat langwerpiger.
Meer een vuurtoren", vertelt hij.
,,Maar we gaan deze vandaag niet op
eten hoor, dus leg haar maar gauw te
rug in het water."
Aan het einde van de rit sorteren
we alles en gaat Henriëtte er meteen
met de kreukels vandoor. Op het
droge heeft ze een kookplaatje geïn
stalleerd, waar een pan water op
staat om de slakjes in te bereiden.
,,Ze moeten even spugen", zegt ze.
,,Wanneer het water drie keer is op
gekomen, zijn ze goed."
Een hapje Oosterschelde
Aan de smaak doet ze verder niets. Ze
zijn van zichzelf al lekker genoeg,
vindt ze. En dat kan ik na verschei
dene pogingen gelukkig beamen.
Maar bij de oesters blijft dat toch
een ander verhaal. Ik krijg er van
Sjak geen gegratineerd kaaslaagje
op, de citroen kan ik vergeten en
zelfs een snufje peper blijkt te veel
gevraagd. Hij serveert hem gewoon,
zoals ie is. Puur natuur. En dat is
dan ook precies wat ik proef als ik
het glibberige goedje rechtstreeks
van de schelp mijn mond in schuif.
Een hapje Oosterschelde.
Gelukkig heb ik er een glaasje
prosecco bij gekregen om het, ge
heel in stijl van dit culinaire avon
tuur, weg te spoelen.
GO
Elodie tussen de
Japanse oesters.
FOTO'S JOHAN VAN DER HEIJDEN
Kijk op
pzc.nl/ video
Niet te veel
naar kijken,
gewoon
opeten
Deelnemers aan de excursie 'Zilte Zaligheden' zoeken tussen de stenen. Sjak de Kock probeert een Japanse oester open te snijden.
