'Ik leerde het op de
Drag King Academy'
'Op mijn
werk
draag ik
een jurk'
„Lonneke en Luca lijken op elkaar, maar Luca Lonneke van
is zelfverzekerder. Hij laat zich meer zien dan Baast (19),
Lonneke. Hij is sexy, danst graag en heeft een dragking
eigen mening. Met Luca protesteer ik tegen sinds 2019.
benauwde reacties die ik krijg als mensen naar T reedt op
mij kijken; dan willen ze weten of ik een man als Luca
of vrouw ben. Vaak denken ze dat ik een man Salvation
ben, tot ik ga praten. Uit onbegrip of in hun
verwarring kunnen ze best nare opmerkingen
maken. Op het podium gebeurt dat allemaal niet. Als dragking ziet
iedereen mij zoals ik wil dat ze mij zien.
Dankzij drag druk ik mijn genderidentiteit uit. Ik vond drag altijd
al interessant, maar ik kon er pas mee uit de voeten toen een huis
genoot mij vertelde over de Drag King Academy in Amsterdam.
Daar leer je te zoeken naar een personage dat je wilt uitbeelden, hoe
je make-up opdoet, hoe je gezichtshaar aanbrengt en de contouren
van je gezicht vermannelijkt. We accentueren kaaklijnen en maken
schaduwen boven onze wenkbrauwen en op onze wangen. De eer
ste keer dat ik mij inschreef voor een workshop vond ik enorm span
nend, nu kom ik er elke week. Ik heb in maart voor het eerst opgetre
den, als Luca Salvation van de House of L0st Boys.
De afgelopen jaren heb ik geleerd mijzelf te uiten, eerlijk te zijn
over wie ik echt ben. Mijn optredens als Luca maken daar onderdeel
van uit. Ik voel mij niet per se man, vrouw of androgyn en wil niet
in een hokje gepropt worden waar ik niets bij voel. Die realisatie
begon toen ik als tiener in de spiegel keek en erkende: ik zie mezelf
niet als vrouw. Thuis experimenteerde ik met mannelijke make-up
en dat voelde zo fijn! Nu weet ik dat ik non-binair ben en niet in een
hokje hóef. Daarom zeg ik ook dat ik op vrouwen val zonder les
bienne te zijn, want dat impliceert het vrouw-zijn. In de lhbti-com-
munity heb ik vrienden gemaakt die mij accepteren zoals ik ben.''
,,De meeste Ante Joosten
dragkings tref (25), dragking
je buiten het sinds 2017.
podium niet snel T reedt op
aan in een jurk, als Mason
maar mij zie je Tonight
op mijn werk
regelmatig met
jurk en hoge hakken. Ik identificeer mij
volledig met mijn vrouw-zijn, maar ik
sta nu eenmaal graag op het podium.
Als ik dat als Ante doe, zouden mensen
denken: ga lekker op een bonte avond
staan! Dus toen ik ruim twee jaar gele
den samen met mijn vriendinnen een
dragking zag optreden, dachten wij:
dat kunnen wij beter. Zo is onze boy
band NoClue ontstaan. In 2017 traden
we voor het eerst op.
Drag-zijn is voor mij puur theater. Ik
wil mensen entertainen. Ik verdwijn
zelf ook niet in mijn rol: Mason is Ante,
maar dan als man. De make-up zal me
worst wezen, het gaat me om het op
treden. De uiteindelijke transformatie
vind ik prachtig. Ik kan het publiek een
fantastische avond bezorgen.
Als mijn moeder bezoek heeft, laat
ze graag foto's zien van Mason en mij.
Mensen vragen haar dan of ze ook een
zoon heeft, en zijn verbaasd als ze ho
ren dat die stoere zanger dezelfde per
soon is als de vrouw op de foto ernaast.
Dat vindt ze mooi.
Optredens zijn voor mij pas geslaagd
als mensen enthousiast raken. Of een
optreden foutloos verloopt, vind ik
minder belangrijk. Ik probeer echt
de man te zijn met coole danspasjes,
flirtend met het publiek. Dat kan bij
voorbeeld in de ThomTom Club in
Nijmegen of op de Zwarte Cross. Mijn
favoriete dag is Roze Woensdag in Nij
megen. Er is niets mooiers dan vanaf
een straatpodium 3000 toeschouwers
vermaken. Ik krijg er een kick van en
na afloop willen mensen je aanraken.
Ik voel me nog net geen idool!''
30
