tl
NIEUWS 13
'Wel een dingetje hoor:
ebola in onze woonplaats'
'Openbare plekken mijden?
Dat is niets voor ons'
'Om mijn eigen gezondheid
maak ik me niet direct zorgen'
EBOLA NEDERLANDERS IN CONGO
Nu het dodelijke ebolavirus miljoenenstad
Goma in Congo heeft bereikt, kruipt de angst in
de hoofden van de bewoners. Onder hen ook
Nederlanders die extra alert zijn. ,,Een helm op de
motor? Niet doen.''
Hoeveel mensen er precies in de
Congolese stad Goma wonen, heeft
niemand bijgehouden. In elk geval
één miljoen, maar waarschijnlijk
het dubbele. Zulk giswerk maakt
een precieze aanpak om het ebola
virus uit te roeien bijna onmogelijk.
Niet alleen lokale overheden en
hulporganisaties maken zich daar
ernstige zorgen over, ook de We
reldgezondheidsorganisatie luidde
deze week de noodklok. De epide
mie heeft in een jaar tijd al 1600
mensen het leven gekost en is nog
lang niet onder controle, zeker nu
het virus ook Goma heeft bereikt.
Tot nu toe viel daar één dode door
het virus, maar gevreesd wordt
voor meer besmettingen in de stad,
of zelfs over de grens. Buurland
Rwanda ligt op 10 minuten afstand.
In Goma zit de schrik er goed in.
Bij de lokale bevolking, maar ook
bij de circa vijftien Nederlanders
die hier al jaren wonen en werken.
Zij nemen extra voorzorgsmaatre
gelen. Niemand is vergeten hoe het
virus in 2014-2016 in West-Afrika
om zich heen sloeg. 11.000 mensen
overleden toen aan ebola. In een
stad als Goma, waar het wemelt van
de afgeladen minibusjes - vijftien
passagiers is doodnormaal -, mo
tortaxi's en winkeltjes is het virus
gemakkelijk door te geven. Het vi
rus verspreidt zich onder meer via
zweet en speeksel.
DE DIPLOMAAT
DE ZENDELING
DE HULPVERLENER 4TTT
Bij het restaurant
waar ik gisteren
was, moest ik
verplicht mijn
handen wassen
Vrees
Hart
vrijdag 19 juli 2019
GO
In Goma zit schrik er goed in
Hanneke van Houwelingen
Rotterdam/Goma
De ebola-uitbraak
begon april vorig jaar
en heeft nu miljoenen
stad Goma bereikt.
C. AFR. REP
EGANDA
esmet
2489 b
KENIA
sinds april 2018
TANZANIA
GOLA
Kijk op de site bij /video
Zendeling Lars is extra
voorzichtig in Goma
Leonard van Roekel is
VN-medewerker bij vre
desmissie Monusco en
woont sinds november
vorig jaar in Goma met zijn
vrouw Paulette, die ook
voor de VN werkt.
„Afgelopen week kreeg ik
een appje van mijn dochter:
of het nog wel veilig was in
Goma? Ik heb nog niet het
gevoel dat we hier weg
moeten. Als het virus zich
gaat verspreiden, is dat een
ander verhaal. De overheid
heeft gelukkig goede maat
regelen genomen. Er zijn
controleposten opgezet,
aan de grens en op straat,
waar de temperatuur van
voorbijgangers wordt ge
meten. Bij het restaurant
waar ik gisteren was, moest
ik verplicht mijn handen
wassen, ook al kwam ik net
onder de douche vandaan.
Dat gebeurt bij het kantoor
van de VN ook. Er staan be
veiligingsmedewerkers bij
de poort die chloorspray op
je handen spuiten en in het
toilet zijn extra zeepjes en
wc-blokjes aangevuld. Ik zie
deze week minder toeristen
in de stad. Normaal komen
zij naar Goma om gorilla's te
spotten in het Virungapark.
Dat is hier veel goedkoper
dan in Oeganda of Rwanda
en begon net een beetje
in trek te raken, maar de
vrees voor ebola houdt toe
risten tegen. Ik probeer me
nog geen zorgen te maken,
maar toch: het is wel een
dingetje hoor dat ebola
onze woonplaats heeft be
reikt."
Lars en Anne Wolfswinkel
wonen sinds 2016 samen
met hun drie jonge doch
ters in Goma en zijn zende
ling bij een lokale kerk.
Lars: „Toen we naar Goma
emigreerden, hadden we
geen geld voor een auto.
Wilden we naar de stad, dan
stapten we achterop bij een
motortaxi. Daarvan hebben
we deze week gezegd: dat
doen we niet meer. We wil
len het risico op besmetting
met ebola zo klein mogelijk
houden. De regering heeft
zelf de verkeersregels ook
aangepast. Passagiers die
een helm krijgen van de
chauffeur hoeven die niet
meer te dragen. Ze waren
toch al van slechte kwaliteit,
maar de helm kan ook een
bron van besmetting zijn.
Verder zie je caissières in de
supermarkt met handschoe
nen en mondkapjes. Bij ba
sisscholen en kerken wor-
den handwasstations uitge
deeld. We geven ook geen
hand meer, maar tikken el
kaar aan met de ellebogen."
Anne: ,,Bang? Nee, maar we
moeten de risico's ook niet
uitvlakken. Mocht er hier
een uitbraak komen, over
weeg ik tijdelijk met onze
dochters (5, 3 en 8 maan
den) naar Nederland te
gaan. Maar voor hoe lang?
Een andere optie is: in huis
blijven, openbare plekken
zoals de speeltuin mijden,
maar dat is niks voor ons.''
Lars: ,,Morgen ga ik weer
naar de gevangenis om het
evangelie te delen. Voorlo
pig gaan we daar mee door.
Ik heb het idee dat de vrees
onder expats groter is dan
onder de Congolezen. De
bewoners hier hebben al zo
veel meegemaakt. De door
snee Congolees is niet zo
snel van zijn stuk."
Annick van Lookeren Cam
pagne werkt sinds twee
jaar als hoofd van het am
bassadekantoor in Goma.
,,Ik was net nog even in de
stad om pasfoto's voor een
reisdocument te laten
maken en zag dat de con
troles deze week zijn ver
scherpt. Zelfs als je de win
kel instapt om een internet-
bundel te kopen, wordt je
temperatuur bij de deur op
gemeten. Is die hoger dan
37,5 graad, dan kom je er
niet in. De Congolezen zijn
ongerust. Dat hoor ik om
me heen, maar ook op de
radio. Om mijn eigen ge
zondheid maak ik me niet
direct zorgen, maar ik zit
ook in een luxere positie
vanwege mijn werk. De am
bassade heeft een eigen
auto, terwijl de meeste Con-
golezen zich verplaatsen in
bomvolle minibusjes en op
motortaxi's. In de arme bui
tenwijken wonen ze dicht
op elkaar. Stel dat het virus
om zich heen grijpt in
Goma, zal het heel lastig
zijn de bronnen van infec
ties te achterhalen. Er zijn
hier wijken waar zelfs hulp
verleners niet komen van
wege de hoge criminaliteit.
Op ons ambassadekantoor
zijn een jaar geleden, na de
eerste uitbraken in het
noordoosten van Congo, al
voorzorgsmaatregelen ge
nomen, zoals verplicht han
den wassen. We wisten
toen al: het is een kwestie
van tijd voordat het virus
naar Goma komt. Sindsdien
geven we niemand meer
een hand. We groeten el
kaar met een hand op ons
hart. Ik heb alcoholgelletjes
in mijn tas. Het leven gaat
door. Ik ga gewoon naar de
supermarkt, naar restau
rantjes en soms - voor werk
- naar ebolagebieden, maar
ik ben wel voorzichtiger."
