9
Ze deden waar
ze gelukkig van
werden, die
levenswijsheid
neem ik nu mee
Edith werd als eerste geïdentificeerd.
Door een misverstand kregen ze de
tails te horen. Mirjam: We wilden
wel weten om wie het ging, maar
geen foto's of informatie over de staat
van het lichaam. Toen ze zeiden dat
mijn moeder niet meer compleet
was, zijn we weggelopen en hebben
in de tuin staan huilen.''
Kort daarna werd Robert geïdenti
ficeerd. Toen de identificatie van
Alex uitbleef, hielden ze in november
2014 de uitvaart. Er stonden drie
bloemstukken, drie foto's en twee
kisten. Robert is nog een tweede keer
gecremeerd, omdat daarna nieuwe
resten werden gevonden.
Mirjam ging snel weer werken en
vervolgde haar studie pedagogische
wetenschappen. ,,Eind april hoorde
ik dat ik was afgestudeerd. Het liefst
wilde ik naar mijn ouders om te la
ten zien dat ik het uiteindelijk toch
heb gehaald. Die momenten zijn
moeilijk.''
Het gemis zit vooral in onver
wachte momenten en kleine din
gen. In foto's op sociale media van
mensen samen met hun vader of
moeder. Of in reclames voor Vader
dag en Moederdag waarin iedereen
wordt opgeroepen de ouders in het
zonnetje te zetten.
Nieuws over de MH17 gaat vaak langs
hen heen. Bij belangrijke ontwikke
lingen gaan ze naar een bijeenkomst.
En anders bellen ze oom Piet, die
voorzitter is van de stichting Vlieg
ramp MH17. ,,Als de ramp in de me
dia is, denk ik niet aan het gemis van
het gezin'', zegt Sandra. ,,Ik mis mijn
ouders en broer op andere momen
ten. Laatst moest ik een broek verma
ken. Mijn huisgenoot legde uit hoe ik
moest naaien. Mama had het mij
vroeger geleerd, maar toen had ik er
als puber geen zin in. Dat maakte me
emotioneel.''
Mirjam woont nu in het huis van
haar ouders in Maarssen. Ze heeft al
les rigoureus veranderd. Het kantoor
tje van Alex is weg, de gifkikkers zijn
weggegeven. De harp van Edith,
waarop ze slaapliedjes voor de kinde
ren speelde, staat op zolder.
Sandra en Mirjam hebben allebei
een verhuisdoos met persoonlijke
spullen bewaard, zoals de lievelings
jurk van Edith, haar horloge dat nog
stilstaat op de tijd van de vliegramp,
een jasje van Alex, en de judo-ban
den van Robert.
Sandra is afgestudeerd in psycholo
gie. Ze gaat haar vader achterna: biolo
gie. ,,Vanaf het begin zijn we heel
veerkrachtig geweest. We hebben de
draad snel opgepakt. MH17 heeft mijn
leven compleet veranderd, maar ik
laat het niet verpesten. Papa en mama
deden waar ze gelukkig van werden.
Die levenswijsheid neem ik nu mee.''
Een paar maanden voor de ramp ver
brak Mirjam haar relatie. Het contact
met haar ouders werd hersteld. Ze
hielpen haar met een nieuwe wo
ning. ,,De dag na de ramp zou ik ver
huizen. Alles was klaar en ingepakt.
Uiteindelijk heb ik er geen dag ge
woond'', vertelt Mirjam.
,,Ik was blij dat het contact net was
hersteld, maar het was nog niet zo
goed als ik wilde. Ik vind het jammer
dat ik zoveel tijd heb verloren. Ik zie
gezinsfoto's waar ze met z'n vieren
op staan. Dan besef ik dat ik veel heb
gemist. Tegelijk had ik anders nooit
kunnen worden wie ik nu ben.''
Mirjam bracht ze - met een
enorme kater - naar Schiphol. ,,We
appten thuis nog een foto van onze
voeten op de tafel, want dat mocht
nooit. Die is nooit aangekomen.''
De zussen haalden daarna via
Marktplaats een kastje op. Onderweg
hoorden ze dat het vliegtuig was
neergestort. ,,Ik heb de auto langs de
kant gezet en we hebben flink zitten
janken'', vertelt Mirjam. ,,Toen Piet,
onze oom, ook belde, wisten we het
zeker. Piet had ons nog nóóit gebeld.''
Mirjam: ,,Sinds de ramp zijn we er
achter gekomen dat hij heel erg leuk
is. Hij lijkt veel op onze vader.''
Voor opa en oma Ploeg kwam de
klap extra hard aan. Hun dochter, de
tweelingzus van Piet, was al eerder
overleden. ,,Dat hebben ze nooit ver
werkt'', zegt Mirjam. ,,Oma was daar
door depressief. Na MH17 zei ze: ik
wil ook dood. Ze droomde geregeld
dat papa nog leefde en dat hij tegen
haar zei: ma, ik ben er nog, kom me
redden!'' Oma overleed enkele maan
den geleden.
Mirjam trok direct bij Sandra in.
,,We hebben de matrasjes naar bene
den gesleept om in de woonkamer te
slapen. Toen ik de eerste ochtend
wakker werd, keek ik eerst of ze nog
ademde. Het stelde me gerust dat zij
er in ieder geval nog wél was.''
Familierechercheurs kwamen
langs, ze werden overladen met kaar
ten en bloemen en moesten veel za
ken regelen. Familie, vrienden en bu
ren bekommerden zich om hen.
Bij praktische zaken kregen ze hulp
van hun ooms. Mirjam: ,,Ze hebben
veel voor ons gedaan. Daar zijn we
dankbaar voor. Soms namen ze ons
iets té veel uit handen. Goed bedoeld,
maar in een familieberaad hebben we
gezegd dat we dat niet wilden. We
vlucht MH17 stapten, was hun eind
bestemming Bali. Ze zouden rondrei
zen en Alex had overal kennissen
waar ze konden slapen. Roberts boe
zemvriend Robin Hemelrijk (17)
mocht mee. Het was Robins eerste
vliegreis. De zussen bleven in Neder
land. Sandra, die enkele dagen eerder
18 was geworden, wilde niet mee. ,,Ik
had mijn eindexamen gehaald en had
net een vriendje. Ik wilde met vrien
dinnen op vakantie en genieten van
de vrijheid.''
Bij Mirjam was het gecompliceer
der. Zij had enkele jaren daarvoor het
huis verlaten. ,,Mijn ouders waren
heel beschermend. Ik studeerde in
Amsterdam, maar mocht niet werken
of op kamers. Ik ging rebelleren. We
hebben twee jaar geen contact gehad.''
mee naar een reptielenbeurs of
Duitse forellenkwekerij. Sandra: ,,Hij
leerde ons van dieren te genieten.
Tijdens vakanties kreeg degene die
het eerst een hagedis of salamander
zag een euro. Dat was hij natuurlijk
altijd zelf.''
Edith ontpopte zich als een dui
zendpoot. Ze gaf kinderen les in
EHbO, koken, Tai Chi, biologie. En ze
had een eigen bedrijf waarmee ze 'to-
verkisten' met spelletjes en zelfge
maakte verkleedkleren verhuurde.
Mirjam: ,,Ze was druk met honderd
dingen tegelijk. Maar ze was goed en
succesvol in alles wat ze deed.''
whizzkid die gek was van ict, zich
opsloot om tot diep in de nacht ach
ter meerdere computers spelletjes te
programmeren. Mirjam: ,,Niet veel
mensen drongen tot hem door. Hij
was slim, maar haalde met pijn en
moeite het vmbo. Hij interesseerde
zich niet voor vakken die hij onzin
vond.'' Op het mbo en hbo (game-
design) bloeide Robert op. Hij haalde
negens en tienen, kreeg vrijstelling
voor vakken en doorliep versneld de
opleidingen. Mirjam: ,,Eindelijk
volgde hij vakken die hij leuk vond,
met mensen die dezelfde interesses
hadden. Hij had daar veel vrienden,
werd snel volwassen en socialer.''
Toen Alex, Edith en Robert op
woensdag 17 juli 2019
GO
In aanloop naar de vijfde herdenking publiceren
we een serie verhalen over de ramp met MH17.
zijn zelfstandig opgevoed.''
- Sandra
HERDENKING: Bij het Nationaal Monument MH17 in
Vijfhuizen wordt vandaag de ramp in 2014 herdacht.
Alex Ploeg en zijn vrouw Edith.
Alex is nog steeds niet geïdentifi
ceerd, tot verdriet van de familie.
Mirjam: ,,Voor ons is dat moeilijk te
accepteren. Ik blijf het raar vinden
dat helemaal niets van hem gevon
den is. Hij was vrij groot.''
Sandra (l) en Mirjam
erfden de kunst van
het lachen van hun
joviale vader.
FOTO'S KOEN VERHEIJDEN
De zussen op een
familiefoto met hun
broer Robert die ook
omkwam bij de ramp
met MH17. Robert was
erg op zichzelf en een
whizzkid die gek was
van ict.
Broer Robert (1993) was een 'geval
van apart', erg op zichzelf. Een
