Een boek over je voorgangster
Blanche Beijersbergen van Henegouwen (40)
werkt aan een boek over Ilse, de overleden
vriendin van haar partner en de moeder van diens
twee dochters. Wat bezielt haar?
„Vijf jaar is Ilse ziek geweest. Haar
dochters waren nog heel jong toen ze over
leed. Ze heeft voor allebei een koffertje ge
maakt met spulletjes die aan haar herinne
ren. Mijn boek is bestemd voor dat koffertje.
Ik wil Ilse laten voelen aan haar dochters, en
aan de mijne. Zodat ze kracht en liefde aan
haar kunnen ontlenen, op die momenten
in hun leven dat ze daar behoefte aan heb
ben."
Blanche Beijersbergen van Henegouwen
was een happy single met een goeie baan,
dito inkomen en een monumentale woning
in de binnenstad van Delft. Niet op zoek
naar een partner, viel ze onverwacht voor
Gerben Meijer (47). Jarenlang was hij een
gewaardeerde collega. Een halfjaar geleden
was hij weduwnaar geworden nadat zijn
vriendin Ilse overleed aan borstkanker.
,,Ik kon altijd al goed met hem praten en
vond hem aardig, maar ik koesterde geen
gevoelens voor hem. Na het overlijden van
Ilse hadden we veel diepgaande gesprek-
ken. Ik begon hem anders te zien en toen
kregen we wat."
Al snel zegde Blanche Beijersbergen van
Henegouwen haar baan op, verkocht haar
huis en trok bij hem in. Ze werd fulltime
'huismoeder' voor zijn twee jonge dochters
en begon met schrijven, tekenen en schil
deren. Anderhalf jaar na het begin van hun
relatie kregen zij en Gerben samen nog een
dochter. Vijfjaar later begon ze aan een
project waarvan de een zich afvraagt of ze
gek is geworden en waarvoor anderen haar
prijzen: een boek schrijven over Ilse.
Beijersbergen van Henegouwen kent de
valkuilen van het stiefouderschap en het
leven met een overleden partner. „Gerben
en ik zijn in deze relatie gedoken zonder er
veel over na te denken. We hadden onze
liefde en elkaar; dat leek ons voldoende.
Met zijn dochters had ik vrijwel direct een
klik, dat hielp ook."
Ze hadden, erkent ze, ook moeilijke mo
menten. ,,Ik heb nooit mijn koffers gepakt,
maar wel veel tranen gelaten. Ik heb een tijd
erg mijn best gedaan. Ik wilde zó graag dat
het goed zou zijn, dat ik te veel druk legde
en te hoge verwachtingen koesterde van
mezelf. Pas later besefte ik dat wat ik wilde
helemaal niet kon. Ik zou het nooit goed
genoeg doen."
Toen Beijersbergen van Henegouwen
zwanger werd, gooide ze het roer om. ,,Dat
was mijn moederinstinct." Ze besloot 'los
te laten', beter voor zichzelf te zorgen en
meer te vertrouwen op haar intuïtie. ,,Ik
probeerde me ook in te leven in Gerbens
dochters: hoe zou ik reageren als ik als kind
in hun schoenen stond? Die meiden zijn zo
heerlijk open en eerlijk! Ze vroegen aan
Gerben: 'Wie is jouw grote liefde, mamma
of Blanche?' Hij antwoordde: 'Ik ben zo'n
bofkont dat ik twee grote liefdes heb.' Dat
heeft me enorm geholpen. Ik besefte dat dit
was wat het was. Ja, soms is er frictie en zijn
er spanningen. Er is rouw én plezier. Maar
zo is het goed."
28
Waar
is Ilse?
TEKST JOHAN NEBBELING FOTO'S DANIËL COHEN
