mmm
I
Dialoog tussen oud en nieuw
klaar. Over en uit. Ondanks die wetenschap
ben ik toch een beetje verdrietig; je leeft
ergens naartoe en dan is het ineens voorbij,
je verliest wat. Door het Rijks heb ik nu het
gevoel als vroeger bij de kerstboom. Die
grote doos waarin die felbegeerde driewie
ler zat, heb ik opengemaakt. En nu ligt er
nog dat kleine pakje en daar blijkt dan een
diamanten ringetje in verstopt. Overrom
pelend. Verder denk ik: hierna moet ik wel
een paar jaar mijn bek houden. Daar moet
ik op letten. Want wij oude mannen zijn
altijd verongelijkt, willen constant erken
ning en denken dat we recht hebben op
meer roem en mooie recensies. Haantjes
gedrag. Daar moet ik tegen vechten. Het
allervreselijkste: verbittering. Ik wil geen
verzuurde man worden.''
,,Ik vind dat niet erg. Ik ben dol op stagiairs:
12
Op de tentoonstelling
12x Erwin Olaf in het
Amsterdamse Rijksmu
seum (t/m 22 septem
ber) toont Ewin Olaf
middels elf foto's en
een video-installatie
welke Nederlandse
schilders hem hebben
beïnvloed. Zijn werk is
te zien naast de oude
meesters, als een soort
dialoog tussen oud en
nieuw. Zo hangt het
portret Hope (2007)
met het meisje in gele
jurk naast het Portret
van een meisje in het
blauw (1641) van
Johannes Cornelisz
Verspronck. „Beide
poses zijn bedacht en
geven een kort moment
weer. Het meisje heeft
natuurlijk niet uren zo
voor de schilder geze
ten, op een gegeven
moment zei ze: mama,
ik heb geen zin meer.
,,De overeenkomst tus
sen mijn tafereel in de
keuken en het doek
van Jean-Étienne Lio-
tard uit 1756 het zijn
registraties van schijn
baar zinloze, alledaagse
taferelen. Waarom
schilderde hij een vrouw
die ontbijt? En waarom
fotografeerde ik juist
die ene keukensituatie?
Waarom al die moeite?''
Over de dialoog tussen
Olafs La Penseuse uit
1987 en Rembrandts
Naakte vrouw, gezeten
op een verhoging
(1629/1633) zegt hij:
,,Die vrouw frappeerde
mij direct. Goh, je hoeft
er helemaal niet gewel
dig uit te zien om een
mooi onderwerp voor
een kunstwerk te zijn.
Dat was een ontdek
king, ik was opgegroeid
met fotografie waarbij
iedereen even knap en
geweldig was. Het niet-
perfecte blijkt ook fas
cinerend; dat moet
Rembrandt ook gevon
den hebben.''
Wat is het ergste aan plaatsmaken?
