minister-president Ik heb geleefd 'Ik kan mijn zoontje niet meer naar bed brengen' 342.000 291.000 181.680 168.491 157.287 79.458 35.669 'Ga een midden stander maar eens vertellen dat 194.000 euro te weinig is' Jaarsalaris premiers 'In de zomer gaan we lekker naar de Efteling. De buggy met mijn zoontje erin fungeert als rollator' 19 Annemarie Haverkamp praat met mensen over hun leven en het einde dat nadert. 2018/2019 (bruto zonder toeslagen) Duitsland Kroatië schapsbelasting van Shell, dan staat hij tegen over een topman die met 20,1 miljoen vorig jaar 103 keer zo veel verdient als hij. Rutte zegt nooit te malen om die enorme in komensverschillen. Maar ceo's zullen toch even slikken als ze horen wat politici en top ambtenaren voor werkweken van 70 uur ont vangen, nog afgezien van alle media-aandacht en het bijbehorend afbreukrisico dat zij lopen. Te veel zuinigheid, meent Dekker, is ook niet goed. ,,Stel dat een heel slim en goed kabinet met fantastische ambtenaren de economie een half procent extra doet groeien, dan levert dat honderden miljoenen op voor een land. Zo haal je het geld er dubbel en dwars uit. Zo wordt bij voorbeeld in Singapore geredeneerd.'' De hoogleraar erkent dat de invloed van een mi nister 'moeilijk te meten is'. ,,Toch is dat in het bedrijfsleven niet heel anders.'' Canadese model Dekker voelt veel voor het 'Canadese model' van het belonen van toppolitici. ,,De redene ring is daar: gelijk werk, gelijke betaling. Ie mand in de politiek heeft een vergelijkbaar in komen als iemand uit het bedrijfsleven." De Canadezen nemen een middelhoge amb tenaar als uitgangspunt en betalen die gelijk naar een directeur op dezelfde hoogte in het bedrijfsleven. Van daaruit berekent Canada wat een hogere ambtenaar zou moeten verdienen. En van daaruit het salaris van de minister. Het levert Ruttes collega Justin Trudeau nog steeds geen topsalaris op - hij verdient zo'n 50.000 meer per jaar dan Rutte - 'maar er zit in ieder geval een gedachte achter', aldus Dekker. De SP zoekt alvast de aanval. De salarissen van de bewindslieden moeten niet omhoog, maar omlSSg. Omdat Rutte-3 meer bewinds lieden telt, zouden hun inkomsten naar bene den moeten, aldus de socialisten. ,,Het gaat om gemeenschapsgeld!'', zegt SP-Kamerlid Ronald van Raak. De fractieleden weten wat het is om rond te komen van een bescheiden salaris. SP- Kamerleden dragen een fors deel van hun 7700 euro per maand af aan de partij. Ze houden 2750 euro over. Meer dan genoeg, zegt Van Raak. Het argument dat politici beter worden naarmate ze meer verdienen, wil er bij de partij niet in. ,,De SP trekt nog steeds goede mensen aan om Kamerlid te worden.'' Bovendien, zegt hij, leven bestuurders met een vet salaris in een andere wereld dan gewone burgers. ,,Dan haal je geldwolven binnen.'' Dekker waarschuwt voor onverwachte con sequenties. ,,Lagere salarissen kunnen er ook voor zorgen dat alleen rijke mensen de politiek in gaan. Die kunnen het zich veroorloven." Dit mechanisme doet zich in Noorwegen voor, weet hij. Voor hoogleraar economie Coen Teulings is de discussie een 'echo uit het verleden'. Hij zat in de commissie-Dijkstal die zich in 2004 over vraagstuk boog. De fout die men toen maakte? Dat juist minister Dijkstal de commissie voor zat. ,,Dijkstal wilde zichzelf matigen, omdat hij politicus is. Netjes natuurlijk, maar het pakte verkeerd uit. Ambtenaren vielen daarna onder een salarisplafond van de balkenendenorm, maar met de aanbeveling dat plafond te verho gen deed het kabinet niets.'' Ook hij ziet dat de salarissen van topambte naren en ministers de laatste tien jaar 'zijn ach tergebleven bij de markt'. ,,Maar ga dat maar eens zeggen.'' Dat Ollongren toch een poging waagt, waardeert Teulings: ,,Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het dapper vind.'' et verdriet komt meestal op onverwachte momen ten. Als haar zoontje van anderhalf valt, en zij hem niet kan optillen. Dan voelt Lilian Herijgers (37) zich mach teloos. ,,Maar ik ben echt niet de hele dag alleen maar somber.'' Ze was altijd heel sportief, vertelt ze in haar huis in Zundert. Deed aan hardlopen, kickboksen, volleybal. Na de bevalling wilde ze dat weer op pakken. Het lukte niet. ,,Ik liep slecht. Mijn handschrift werd slordig. De knoop van mijn spijkerbroek kreeg ik niet dicht en ik had moeite met het omdraaien van de autosleutel. Alle maal rare dingen.'' Zorgverleners zeiden dat het nu eenmaal lang duurt voor je 'ont- zwangert'. Ze gaf nog borstvoeding, de baby sliep slecht door... De huis arts maakte zich geen zorgen, maar verwees haar op haar aandringen toch door naar een neuroloog. Niets aan de hand, zei die. Misschien zat het tussen de oren. Een postnatale depressie? Lilian belandde bij een psycholoog. ,,Elk detail uit mijn ver leden heb ik opgerakeld en verwerkt. Na een paar maanden zei ik: ik kan wel blijven lullen, maar als mijn li chaam het niet gaat doen, komen we niet verder.'' Lang verhaal kort: op 21 februari van dit jaar hoorde Lilian dat ze ALS heeft, een progressieve spierziekte waaraan ze zal doodgaan. Haar zoon tje begon toen net te lopen. ,,Die dag leek het wel een verjaardag bij ons thuis'', vertelt ze. ,,Alle vrienden kwamen langs. We hebben veel ge praat, veel gehuild. Maar ik heb ook gezegd: volgende week is het carna val, dan gaan we naar de kroeg en hebben we het over andere dingen.'' Hoe dramatisch de diagnose ook was, hij gaf wel rust. Lilian wil haar verhaal graag vertellen in deze krant, omdat ze hoopt dat artsen eerder aan ALS denken als er een jonge patiënt hun spreekkamer binnenkomt. ,,Mijn zoektocht duurde een jaar. Die tijd kun je beter besteden aan leuke din gen doen. Het lichaam is dan nog re delijk fit, je kunt bij wijze van spre ken nog op wereldreis.'' Bij ALS kan de aftakeling snel gaan, een voor een vallen essentiële lichaamsfuncties uit. Vandaag lopen bij Lilian bouwvak kers in de tuin. Ze zetten een aan bouw aan haar huis, zodat ze met haar man beneden kan slapen. Nu komt ze de trap nog op, maar mis schien over twee maanden niet meer. Afgelopen april maakte ze met haar man en zoon een reis naar Chili. De reis stond al gepland voordat ze wist dat ze ziek was. Lilian heeft een Ne derlandse moeder en een Chileense vader; 'papS' woont in Zuid-Amerika. ,,Het was verdrietig om hem voor het eerst weer te zien na de diagnose, maar we hebben een heerlijke vakan tie gehad.'' Lilian reisde als twintiger de hele wereld over. Alles wat op haar bucketlijst had kunnen staan, heeft ze toen al gedaan. Ze ging bungee- jumpen en sprong uit een vliegtuig in Nieuw-Zeeland. Settelen deed de grafisch vormgever pas toen ze in de dertig was. Ze kreeg een baan bij de gemeente Breda, trouwde met haar oude liefde en raakte snel in ver wachting. Haar zoontje weet niet beter dan dat er mensen over de vloer komen om hem te verzorgen. ,,Ik kan wel met hem spelen, maar als hij naar bed moet, kan ik hem niet naar boven brengen.'' Ze slikt wat tranen weg. Zegt dan hoe blij ze is dat hij 'gewoon' geboren werd. Niemand wist wat het gezin boven het hoofd hing. Haar zoon brengt vrolijkheid in huis en bepaalt het ritme. Alles wat ze nog met hem kan doen, doet ze nü. ,,Ik ben veel minder materialistisch geworden. Spullen zijn maar spullen, daar heb je niks aan. Ik heb veel opgeruimd, vrienden hebben het verkocht op de rommelmarkt. Van de opbrengst heb ik een abonnement op de Efteling ge kocht. Daar gaan we lekker heen in de zomer. De buggy met mijn zoon tje erin fungeert als rollator.'' Bij elkaar zijn, daar draait het nu om. Er is niets wat Lilian nog met geld zou willen kopen. ,,Ja tijdMaar tijd is niet te koop.'' Ze kijkt naar de bouwvakkers die voor het raam een boterham eten. Sinds de ALS probeert ze niet langer dan een paar maanden vooruit te denken. Met haar vriendengroep gaat ze eind juni naar festival Rock Werchter - in een rolstoel met oranje vlaggetje. Het is mooi, zegt ze, om te merken wat vrienden allemaal voor haar over hebben. Hoeveel liefde er in deze fase is. Binnenkort laten ze met een aantal meiden dezelfde tattoo zetten: een maantje, omdat Luna (het Spaanse woord voor maan) haar bijnaam is. Ook in de toekomst hebben haar vriendinnen beloofd er te zijn. Als haar zoontje de leeftijd heeft om op voetbal te gaan, nemen ze hem ge woon mee, samen met hun eigen kinderen. GO ZATERDAG 22 JUNI 2019 opslag? Teun Dekker België Frankrijk Verenigd Koninkrijk Nederland Spanje BRON: PARLEMENT.COM FOTO LINDA KIVITS Lilian Herijgers, administratief medewerker. Wilt u ook het verhaal vertellen over uw levenseinde dat nabij is? Annemarie@ persgroep.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 67