Consulenten
klagen over de
Belastingdienst
Jongere stelt koop uit
ECONOMIE 19
woensdag 19 juni 2019
Jaarlijks verzorgen de belastingad
viseurs miljoenen aangiftes van
bedrijven en particulieren. In to
taal goed voor zo'n 250 miljard
euro aan belasting. Maar het lijkt
er meer en meer op dat de fiscus
helemaal niet blij is met de hulp
van de adviseurs. Contact leggen
met de fiscus om een belasting
aangifte te bespreken is een hei
dens karwei. Ook is er sprake van
een verharding van de kant van de
fiscus, blijkt uit een groot onder
zoek onder leden van de Neder
landse Orde van Belastingadvi
seurs (NOB) en Register Belas
tingadviseurs (RB), de twee grote
organisaties van belastingconsu
lenten. Zo'n 3000 van de 12.000 le
den vulden de enquête in over
hun relatie met de Belasting
dienst. Een van de uitkomsten:
steeds vaker krijgen belasting
plichtigen sancties ofboetes opge
legd.
Al met al krijgt de relatie met de
Belastingdienst een mager zesje
van fiscalisten. Dat is nog iets
slechter dan bij het vorige onder
zoek in 2016. Voor een deel is het
probleem structureel. De laatste
jaren is er flink bezuinigd op per
soneel bij de Belastingdienst en is
veel kennis verdwenen doordat
oudere inspecteurs zijn vertrok
ken.
Maar dat is niet de hele verkla
ring. ,,Er zijn een paar grote pro
blemen met de Belastingdienst'',
zegt Bartjan Zoetmulder, voorzit
ter van de NOB. ,,Eén probleem is
dat het heel moeilijk is met de
juiste persoon in contact te ko
men. Er zijn geen telefoonlijsten
of lijsten met e-mailadressen van
medewerkers.''
Dus moet de adviseur de help
desk bellen en zijn vraag voorleg
gen. ,,Met een beetj e geluk word j e
dan binnen 48 uur teruggebeld
door de juiste persoon om je vraag
aan voor te leggen'', schetst Fons
Overwater, voorzitter van het RB.
Maar zoiets simpels als een mail
adres van de juiste medewerker is
niet te krijgen. ,,Ze communiceren
niet per e-mail. Het lijkt nog het
stenen tijdperk bij de Belasting
dienst.''
Per telefoon en e-mail is de fis
cus dus moeizaam te bereiken
voor de adviseur. Maar per post
communiceren is helemaal een
crime. ,,Je krijgt na drie weken een
ontvangstbevestiging", zegt Zoet
mulder. Maar heel vaak blijkt post
gewoon kwijt te raken. ,,Brieven
aan de Belastingdienst worden in
de postkamer met de hand inge-
scand. Daar gaat al veel mis.'' Om
dat de brief niet aan een bepaald
persoon is gericht, moet de mede
werker maar bepalen naar wie de
briefwordt doorgestuurd voor be
antwoording. ,,En vaak is dat niet
de juiste persoon, dus komt er
geen reactie.'' Op die manier gaat
veel post aan de fiscus verloren -
en dus veel kostbare tijd.
Al die toestanden leiden tot veel
Ze communiceren
niet per e-mail. Het
lijkt er nog het
stenen tijdperk
extra werk voor de belastingadvi
seur, en uiteindelijk ook voor de
Belastingdienst. ,,Je wilt liefst
vooraf weten hoe een belastingin
specteur tegen een aangifte aan
kijkt. Dan kun je zorgen dat een
juiste aangifte wordt ingediend.
Nu moet je achteraf in overleg en
dat kost veel tijd en dus geld. Die
kosten komen uiteindelijk voor
rekening van onze klanten'', aldus
Overwater. ,,En de inning van be
lasting door de fiscus gaat ook niet
zo efficiënt als zou kunnen.''
De fiscalisten bespeuren ook
een verharding in de verhouding
met de inspecteurs. ,,Dat heeft
deels te maken met de verruwing
in de maatschappij'', zegt Over-
water. ,,Maar je merkt ook dat za
ken als de discussie over de belas-
tingmoraal van multinationals, de
Panama Papers en dergelijke,
meespelen.'' Wantrouwen in
plaats van vertrouwen lijkt de
norm te worden.
DELFT Bijna de helft van de
jongeren onder de 35 jaar
wacht met het kopen van een
huis. De jongeren speculeren
volgens een peiling van Viisi
dat de prijzen eerdaags gaan
dalen. Woningbouwdeskun-
digen - onder wie de Delftse
hoogleraar Boelhouwer - hel
pen de jongeren meteen uit de
droom. ,,Wie denkt dat hui
zenprijzen gaan stabiliseren of
dalen, die kan het echt verge
ten'', aldus Boelhouwer. Door
de druk op de woningmarkt,
het tekort aan beschikbare en
betaalbare woningen en de
aanhoudend lage rente, ligt dat
volgens Boelhouwer niet voor
de hand.
Thwaites. Hij kocht voor een hab-
bekrats een broodrooster. Een
simpel massaproduct. En dat ging
hij zelf namaken, van begin tot
eind. Hij kwam erachter dat hij
maar liefst 100 materialen nodig
had en ging onder meer op zoek -
in mijnen bijvoorbeeld - naar
ijzer, koper en nikkel, en knut
selde zo'n tien maanden lang.
,,Toen hij klaar was, stak hij de
stekker in het stopcontact en
daarna smolt het hele apparaat in
een paar seconden'', aldus Ge
neste. ,,Het is een soort absurde
illustratie van het feit dat niemand
meer zelf een alledaags gebruiks
voorwerp kan maken. Daarom is
er handel, in grondstoffen en
onderdelen.''
Pensioenmachine
In het nieuwe museum wordt in
teractief, met video's, animaties en
voorwerpen, uit de doeken gedaan
hóe wordt gehandeld en onder
handeld: op bedrijfsniveau, bin
nen de Europese Unie en mondi
aal. Want of de Fransen het nou
willen geloven of niet: beslissin
gen over hun economische leven
worden allang niet meer alleen op
het Élysée door de Franse presi
dent genomen.
Achter in het museum staat een
'pensioenmachine', voor veel be
zoekers een ontnuchterend appa
raat. Want de pensioengerechtigde
leeftijd in Frankrijk staat nog altijd
op 62 jaar. Met een schuif en draai-
knoppen kan de bezoeker simule
ren hoeveel premie hij betaalt en
hoelang. Op een scherm verschijnt
dan het fictieve pensioenbedrag.
En dat bedrag valt nogal eens
tegen - omdat deze machine de
staatsschuld niet laat oplopen,
maar zich alleen baseert op echte
cijfers over vergrijzing en dalende
premie-inkomsten.
teur Philippe Geneste. In de zalen
zijn de ideeën van grote denkers te
lezen, van Aristoteles via Karl
Marx tot Paul Krugman. Er wor
den fragmenten getoond uit It's A
Wonderful Life van Frank Capra uit
1946: een film waarin geld, lenin
gen en banken centraal staan.
,,We willen dlle aspecten van
onze economie laten zien", aldus
Geneste. ,,Dat gaat van ingewik
kelde transacties op de beurs tot
de basis: waarom verhandelen
mensen objecten? Want daar be
gon het allemaal mee.''
Om dat laatste te illustreren is
een zaal ingericht met het werk
van de Britse kunstenaar Thomas
GO
Nederlandse belastingadvi
seurs zijn niet te spreken over
de service van hun natuurlijke
tegenstrever, de Belasting
dienst. De werkrelatie wordt
gekenmerkt door veel stress,
stijgende bloeddruk en steeds
hogere rekeningen voor de
klanten.
Peet Vogels
Amsterdam
-Fons Overwater, RB
A.A Van boven
naar beneden:
de broodroos
terinstallatie
van Thomas
Thwaites, mi
nister Bruno
Lemaire tij
dens de offi
ciële opening,
een trading
room, en een
verzameling
goudstaven in
het museum.
FOTO'S PR EN AFP
