9
Zuiderburen
STADSPALEIS ADELIJK LEVEN
In een jaar tijd zet
zowel stadspaleis
Hotel d'Hane
Steenhuyse als
Huis Arnold Vander
Haeghen in de
Veldstraat in Gent
gratis de deuren
open voor publiek.
We bevinden ons in het
adellijke leven in de
negentiende eeuw.
Een koets zet ons af
onder de overdekte inrijpoort
van het Gentse stadspaleis d'Hane
Steenhuyse. De hofmeester heet
ons welkom en leidt ons naar de
achthoekige ontvangstsalon waar
de gastheer ons opwacht. De salon
ligt aan de straatkant.
Graaf en gravin d'Hane Steen-
huyse pakken namelijk graag uit
met hun luxe en rijkdom. Ze zijn
een van de belangrijkste vertegen
woordigers van de Gentse land
adel en hoe meer er in hun kamers
naar binnen wordt gegluurd, hoe
beter. Na een gezellig onderonsje
zetten we de middag voort in de
eetkamer. De graaf toont met trots
de wandschilderingen, gemaakt
door de Gentse decoratieschilder
Pieter-Norbert van Reysschoot. Ze
beelden de vier seizoenen uit en
portretteren de familie en het
vaste personeel. Op deze manier
zijn de positie en prestige van de
graaf vereeuwigd. Terwijl we het
vlees snijden en van de wijn slur
pen, werpen we af en toe een blik
op de tuin en het wolkenplafond.
Draagstoel
Na het uitbuiken, is het tijd om te
dansen in de hemelse balzaal. Het
is nog net geen Sixtijnse Kapel. Na
een uur duiken we de naastgele
gen salon in om op adem te ko
men. Daar stuiten we op de draag
stoel van de Franse koning Louis
XVIII. Hij vluchtte na de ontsnap
ping van Napoleon in 1815 naar
Gent en wachtte in de Veldstraat
op de uitslag van de Slag bij Wa
terloo. De koning had last van
zwaar overgewicht en werd dage-
We zijn onder de
indruk van alles wat
dit stadspaleis te
bieden heeft, en
schrijden stiekem op
de trap naar boven
lijks per draagstoel of koets naar de
Sint-Baafskathedraal gebracht.
We zijn onder de indruk van al
les wat dit stadspaleis te bieden
heeft, en schrijden stiekem op de
trap naar boven. Daar hebben we
een prachtig zicht op de balzaal en
kunnen we de plafondschilderin
gen nog beter bekijken. Al snel
verdwalen we in het oneindig aan
tal kamers, die ieder hun eigen
kleuren en behang hebben.
Vooral naar het Chinese behang,
dat in de achttiende eeuw enorm
populair is, met zijn vele tekenin
gen en kleuren, kunnen we uren
staren. We schuiven stiekem aan
de uitnodigende schrijftafel in het
appartement van graaf Jean Bap-
tiste, raken voorzichtig met een
vingertop zijn schrijfveer aan en
lezen een aantal zinnen uit zijn
dagboek.
Statussymbool
Dromend lopen we verder. En ver
der. De ene kamer na de andere in.
Net als we denken dat we alle
ruimtes gehad hebben, zien we
een piano uitnodigend naar ons
lonken. De negentiende eeuw is
het tijdperk van de romantiek, met
de piano als lievelingsinstrument
van musici en publiek. Het meu
bel, dat centraal in de kamer staat,
is een statussymbool. Goed piano
spelen is het bewijs van een goede
opvoeding. Laten we onze vingers
hier dus maar vanaf houden...
Eenmaal weer buiten stappen
we de overdrukke 21e eeuwse
Veldstraat in, waar de Primark tas
sen ons om de oren vliegen. Dui
delijk in de verkeerde tijd geboren.
dinsdag 18 juni 2019
Dansen in een hemelse balzaal
In de rubriek Zuiderburen
werpen we wekelijks
een blik over de Belgische
grens. Deze week: Gent
Gertie De Boey
Gent
Beide paleizen zijn vrij te bezoe
ken van vrijdag tot en met zon
dag van 14.00 tot 18.00 uur.
Een van de kinderkamers. De achthoekige ontvangstsalon.
De balzaal van Hotel D'Hane Steenhuyse. 'Het is nog net geen Sixtijnse Kapel.' fotos camile schelstraete
