9
Esmee Sijnesael keerde na haar
studie terug naar Zeeland. „Dat had ik
vier jaar geleden nooit gedacht."
'Ik hoefde niet per
se het huis uit, het
kwam nou
eenmaal zo uit.
Ik voelde me echt
wel thuis in Sas
van Gent'
Net als tientallen an
dere provinciegeno
ten vertrok Esmee
Sijnesael na haar
middelbare school
uit Zeeland naar de grote stad. Het
werd Breda, waar ze als 17-jarige
aan de opleiding Communicatie
en Multimedia Design begon.
Waar veel van haar leeftijdsgeno
ten Zeeland definitief vaarwel
zegden, keerde de Zeeuws-
Vlaamse na haar studie meteen
terug. ,,Het had ook anders kun
nen lopen, maar ik voel me thuis
in Zeeland. Ik ben toch echt een
Zeeuw."
Ja, het was wel even wennen
voor Esmee Sijnesael toen ze het
ruige studentenleven van Breda
weer inruilde voor het relatief
rustige Sas van Gent, bij haar ou
ders. ,,Geen pizza meer op dins
dagavond en klokslag zes uur aan
tafel", vertelt ze lachend. Inmid
dels heeft ze het ouderlijk huis
weer verlaten en is de Sas van
Gentse op haar plek in Middel
burg. Sinds een jaar werkt ze bij
de provincie Zeeland als online
marketeer. ,,Ik had vier jaar gele
den nooit kunnen bedenken dat
ik hier een baan en een eigen
huisje zou hebben en dat we nu
hier in deze stad op een terrasje
zouden zitten", vertelt de pas 21-
jarige op het terras van café Se
venty Seven, uitkijkend op het
historische stadhuis op de Markt.
,,Ik kwam eigenlijk nooit in Mid
delburg. Het kan soms raar gaan.
Ik moet de stad echt nog ontdek
ken."
Zeldenrust Steelant
Nadat Sijnesael haar havo-di
ploma behaalde op het Zeldenrust
Steelant College vertrok ze op
haar 17de naar Breda. ,,De oplei
ding die ik wilde doen was er niet
in Zeeland. Ik heb eerst in Eind
hoven gekeken bij een ict-studie,
maar daar zaten bijna alleen maar
jongens en dat was me allemaal
iets te technisch. Ik zocht een stu
die waarin ik mijn creativiteit
kwijt kan en waar ook techniek
aan te pas komt. Het werd Breda
waar ik Communicatie en Multi
media Design ben gaan studeren
aan de Avans Hogeschool. Ik vind
het leuk om met html program
meren bezig te zijn, robotjes te
maken en bijvoorbeeld een eigen
website te bouwen. Ik heb ook
nog naar de opleidingen bij de
HZ in Vlissingen gekeken, maar
daar zat niks voor mij tussen. En
op en neer reizen van Sas van
Gent naar Breda was niet te doen,
dus ben ik op kamers gegaan. Ik
hoefde niet per se het huis uit, het
kwam nou eenmaal zo uit. Ik
voelde me echt wel thuis in Sas
van Gent, iedereen kent elkaar en
met vrienden ging ik regelmatig
naar Gent, naar de Gentse Feesten
bijvoorbeeld."
Studentenclub
In Breda had Sijnesael maar één
doel: binnen vier jaar haar di
ploma halen. Maar ze wilde ook
van het studentenleven proeven
en sloot zich in het tweede jaar
aan bij een studentenvereniging.
„Uitgaan was soms wel lastig, om
dat ik net 17 was en daarom som
mige cafés niet in mocht. Toen ik
18 werd, waren m'n vrienden wel
blij ja, ik mocht eindelijk ook het
café in. Ze noemden mij ook altijd
'de Zeeuw'. Maar dat vond ik niet
erg. Voor mij voelde Zeeland nog
steeds als thuiskomen. Zo vierde
ik carnaval grotendeels in Sas van
Gent en dus niet in Breda. Ik ben
ook echt trots op de Betekoppen
(zo heet Sas van Gent met carna
val, red). Heb zelfs een armbandje
van mijn oude baas gehad dat aan
carnaval herinnert en dat draag ik
regelmatig. Ik heb ook veel bij
baantjes gehad in Zeeland. Bedie
nen en achter de bar in een eet
café in Sas van Gent, schoenen
verkopen bij Omoda in Terneu-
zen. En in de zomermaanden als
animatiemedewerker op cam
pings. Inderdaad ja, dan ben je
heel de dag kinderen aan het be
zighouden. Maar ik vond dat ge
weldig. Het is dat het slecht be
taalde anders zou ik het zo weer
doen. Ik heb ook altijd bij de scou
ting gezeten, de Lodewijkgroep.
Gaf ik als 15-jarige al leiding aan
kids van een jaar of 8, 9. Ik ben wel
iemand die heel erg actief is."
Zuid-Afrika
,,Dat ik na mijn studie terug zou
keren naar Zeeland, was overigens
geen uitgemaakte zaak", vervolgt
Sijnesael. ,,Soms lopen bepaalde
dingen nou eenmaal zo. In het
laatste halfjaar van mijn studie zat
ik in Zuid-Afrika voor een stage
bij het Life Healthcare. Ik zat ook
daar in een studentenhuis. Ik
dacht, ik ga naar het buitenland
maar in het studentenhuis zaten
nog zeven Nederlanders. Bij het
instituut moest ik de communica
tie tussen personeel en patiën
ten zien te verbeteren. Toen ik te
rug kwam in Nederland ben ik bij
mijn ouders gaan wonen, omdat
ik m'n kamer had opgezegd in
Breda. Ik heb nog even getwijfeld
of ik nog een master zou gaan
doen, maar ik had ook geld nodig
om weer op mezelf te gaan wo
nen. En ik wilde ook graag gaan
werken."
Na haar diploma begon Sijne-
sael meteen met solliciteren. ,,De
Zeeuwse vacaturebank was net in
de lucht en ik kwam een vacature
tegen bij de provincie Zeeland. Ik
heb eerst navraag gedaan of het
wel bij me zou passen. Je hebt
toch een bepaald beeld bij de pro
vincie, maar dat heb ik inmiddels
wel bijgesteld. Tijdens het eerste
gesprek ben ik meteen aangeno
men. Ik werk er nu bijna een jaar
en het bevalt heel goed. Met ons
team houden we onder meer de
website zeelandlandinzee.nl actu
eel en relevant. Het grappige is,
dat ik me dus bezig hou met een
campagne die gericht is om ieder
een die in Zeeland wil komen wo
nen en werken enthousiast te ma
ken. We proberen onder meer
'young professionals' naar Zee
land te halen. Iets wat ik dus ook
heb gedaan, terug naar het
Zeeuwse. Daarmee is de cirkel
rond."
GO ZATERDAG 15 JUNI 2019
j Kijk op de site bij /video
MAURICE STEKETEE
Esmee Sijnesael: ,,Het grappige
is, dat ik me bezig hou met een
campagne die gericht is om ie
dereen die in Zeeland wil
komen wonen en werken en
thousiast te maken."
FOTO LEX DE MEESTER
