'Groen is een
beetje de kleur
waardoor ik naar
de werkelijkheid
kijk'
vertellen?' We raken aan de praat. Voor je
het weet, heb je de liefde van je leven
gevonden. Daarom vind ik de rol van het
toeval zo interessant. Het maakt het leven
ontzettend avontuurlijk.
Als schrijver bedenk je een groot deel van
het leven zelf, want in fictie speel je ook
met het lot en bedenk je hoe eigenaardig
het toeval zich kan gedragen. De streken
die het lot voor je in petto heeft kunnen fijn,
maar ook rampzalig zijn. Dat vind ik fasci
nerend. Nooit is iets wat je denkt dat het is.
Er is altijd meer aan de hand, altijd. Of laat
ik het zo zeggen: het leven is voortdurend
vol. En het leven zit vol vraagtekens. Want
je weet nooit wat er gaat gebeuren.''
,,Dat ik nog tegen mijn ouders praat, is
inderdaad niet sentimenteel bedoeld - ze
wonen gewoon in mijn hart. Net als andere
dierbaren, vrienden en vriendinnen die
inmiddels zijn overleden. Ik wissel nog
steeds met ze van gedachten. Ze zijn er
nog, want ik zorg dat ze er zijn, ik roep ze
aan in herinneringen en verhalen. Zo kom
ik weer bij de kracht van onze herinnerin
gen terecht.''
,,Ik weet nog dat ik ooit op het bureau van
mijn vader een verhalenbundel van Remco
Campert zag liggen, en een verhaal van
hem las over een verloren liefde. Het was
zo licht en swingend van toon dat ik dacht:
zo wil ik het ook. Ik houd enorm van die
lichtvoetige toon. Op zo'n zonnige dag als
deze denk ik bijvoorbeeld terug aan hoe
mijn moeder en ik door de stad liepen. Aan
de bomen en het zonlicht door hun blader
dek. Groen is een beetje de kleur waardoor
ik naar de werkelijkheid kijk.''
,,De verhalen zijn hopelijk geschreven met
een bepaalde lichtheid en een glans van
melancholie eromheen. Ik wil laten zien
dat humor en melancholie heel dicht bij
elkaar liggen. Mensen lopen over straat
zonder zich ervan bewust te zijn dat er van
alles om hen heen gebeurt. Als je echter
een moment stilstaat, zie je dat alles vol zit
met verhalen.Wat ik hoop is - behalve dat
lezers het ontroerend vinden om te lezen -
dat zij nog scherper gericht
zullen zijn op de verhalen in
het alledaagse, die popelen om
te worden verteld.''
In een van de verhalen schrijft u dat
u in uw hoofd nog steeds dingen aan
uw ouders vertelt, al zijn ze overleden.
U voert ze haast terloops op, zonder
sentimentaliteit.
Evengoed schetst u zo wezenlijke
thema's.
Wat hoopt u dat lezers uit deze
verhalenbundel halen?
Olifant van zeep verschijnt bij
Nieuw Amsterdam (€20)
ZATERDAG 15 JUNI 2019 33
