'Ik realiseer
me dat dat ik
mijn kinderen
om een offer
vraag'
hoer, want het vrouwelijke equivalent les
bisch komt daar kennelijk niet voor in het
vocabulaire. Dit speelde in Macedonië in
een tijd dat er weinig mediavrijheid was. Ik
was er ambassadeur. Zoiets gebeurt natuur
lijk niet van overheidswege, maar het gaat
wel rondzingen. Je moet er boven staan.
We zijn beschermd als diplomaten; er zijn
allerlei verdragen dat je een vertegenwoor
diger van buitenlandse regeringen moet
beschermen. Ook tegen hatespeech en bele
diging. Dus ik hoef me dat niet persoonlijk
aan te trekken, maar je moet wel kunnen
werken.''
,,Een heldere boodschap afgeven, ook van
uit Den Haag; don't kill the messenger want
dan komt er gewoon een nieuwe messenger.
Wij zijn constructief maar kritisch, hè.
We willen een gesprek, maar dfi blijft het
standpunt van de Nederlandse regering. En
je hebt de diplomatieke standaardprocedu
res van een ambassadeur ontbieden. Dat
helpt vaak uitstekend.''
,,Mijn ervaring is dat je als vrouw makkelij
ker ingangen hebt. Je leert ook gebruik te
maken van onderschatting. Je wordt als
minder bedreigend ervaren. Daar moet je
soms de lol van inzien en weten hoe je dat
in je voordeel kunt laten werken. Het geeft
niet alleen toegang tot autoriteiten maar
ook tot allerlei organisaties, en vrouwen. In
veel culturen kun je als mannelijke ambas
sadeur bepaalde gesprekken niet voeren.
In de officiële contacten met landen die
wij misschien als traditioneel zien, speelt
dat niet, dan telt alleen jouw rang, positie.
De klassieker, dat ik voor de secretaresse
word aangezien, gebeurt me alleen bij
Nederlandse mannen. Dat zit er bij ons
vrij diep in.''
,,Met een grapje kom je er wel. En je kunt
duidelijk maken dat een delegatielid met
een mannelijke collega staat te praten en
dat ^k de ambassadeur ben. Verder hebben
mannen de neiging om vooral met andere
mannen te praten. Maar dat is niet iets
uniek Nederlands, dat kom je overal tegen.''
,,Vrouwen moeten elkaar onderling iets
gunnen. Als je in een groepsgesprek zit,
moet je voortborduren op wat een vrouwe
lijke collega heeft gezegd. Het is belangrijk
de inbreng van vrouwen meer gewicht te
geven. Je moet je letterlijk breder maken. Ik
weet van mezelf dat ik de neiging heb wat
in elkaar te gaan zitten. Dus af en toe je stoel
een stuk omhoog zetten. Plus natuurlijk la
ten zien dat je veel kennis van zaken hebt.''
Veel diplomatieke diensten zijn behoorlijk
macho, dat zie je in heel Europa. Maar in
Nederland zijn de afgelopen jaren grote
sprongen gemaakt. Er is ook veel meer com
mitment, van het allerhoogste niveau. Het
aantal vrouwelijke ambassadeurs is nu 36
procent. Uiteindelijk willen we naar fifty-
fifty in 2025. Het is wel een uphill battle,
want al sinds de jaren 80 worden er aan de
basis evenveel mannen als vrouwen aange
nomen. Het gaat niet vanzelf.''
Haar wieg stond in het niet erg mondaine
Creil, een vlekje op de kaart in de Noord
oostpolder. Vader was predikant bij de
Nederlands Gereformeerde Kerken, dus
verhuizen was ook in de jeugdjaren van
Marriët Schuurman al gebruikelijke kost.
Na Creil volgden Neede in de Achterhoek,
Heemstede, Dronten. Naar school ging ze
in Kampen, au pair was ze in Parijs, tot ze
vertaalwetenschap, Frans en Russisch, ging
studeren in Amsterdam. ,,Onthechten en
herhechten heb ik van kinds af aan mee-
gekregen. Een paar jaar hier, een paar jaar
daar. Bij ons - ik heb vier zussen, mijn moe
der was radiologisch laborant en deed veel
vrijwilligerswerk - was de familie de thuis
basis. Maar vooral de verhuizing van Heem
stede, waar we acht jaar woonden, naar
Dronten vond ik lastig. Ik was 12, ging net
naar de middelbare school. In Heemstede
was mijn vader als predikant niet zichtbaar,
in Dronten wel. Daar was men veel kerkelij-
ker, op zondag tweemaal naar de kerk. We
leeffien in een glazen huis. Dat is niet fijn
als puber.''
,,De mensen keken of die vijf puberende
meiden zich wel gedroegen. Het was frus
trerend. Er werd over van alles en nog wat
geroddeld. Mijn zussen en ik konden ook
Hoe zorg je ervoor dat zoiets stopt?
Maakt het uit of je daar als man of als
vrouw zit?
Gênant.
Wat doet u daaraan?
Buitenlandse Zaken heeft wat dit onder
werp betreft een slechte reputatie. De
bijnaam is de apenrots.
Iedereen keek naar dat gezin van de
nieuwe dominee uit de Randstad.
12
