Geduld nabestaanden en overlevenden van ramp Grenfell Tower raakt op
9
Een verwoestende brand in de Londense Grenfell
Tower kostte vandaag twee jaar geleden het leven aan
72 mensen. De ramp staat symbool voor de tweedeling in de
Britse samenleving.
Londen
Eens per maand staat een lange stoet
mensen bij Notting Hill Methodist
Church, aan de voet van het uitge
brande karkas van Grenfell Tower.
Met trage pas trekken ze rond zonson
dergang door de straten van North
Kensington. De politie houdt het ver
keer tegen op kruispunten. Op een en
kel gebed voor de slachtoffers na
spreekt niemand. De stille tocht
straalt kracht en waardigheid uit.
Achter de sombere blikken van de
deelnemers gaan drama's schuil. Som
migen hoorden ingesloten dierbaren
hun laatste adem uitblazen door de te
lefoon. De herinneringen aan de lijken
op de trap naar beneden teistert kin
deren in hun slaap. Anderen voelen
dagelijks het gemis van één of meer
dere familieleden. Het gekerm van
hulpeloze buren echoot in hun hoof
den. Door hun gedeelde trauma vin
den ze steun bij elkaar.
De voettocht door de Londense wijk
vormt een adempauze tijdens een
frustrerende zoektocht naar antwoor
den. Voor de 305 overledenen voelt
hun jacht op gerechtigheid als een
kruistocht tegen hooghartige autori-
teiten. De aanblik van de verkoolde
Grenfell Tower, gewikkeld in witte
doeken met een groen hart en de tekst
Forever in our hearts, stimuleert hen
om niet op te geven.
De lijst met wantoestanden rond de
toren komt surrealistisch over. Met
vrijwel alle veiligheidsvoorschriften
was een loopje genomen. Stopcontac
ten vonkten, liften werkten slecht,
trappenhuizen lagen vol rommel, de
watertoevoer haperde, nooddeuren
faalden én buitenpanelen fungeerden
als brandversneller. En de brandweer
riep inwoners op binnen te blijven,
toen een verzengende vuurzee Gren-
fell Tower in zijn greep kreeg.
Uitslaande brand
Grenfell Tower illustreert een lande
lijk probleem. Structurele veronacht
zaming van sociale huurwoningen
door lokale autoriteiten komt overal in
Groot-Brittannië voor. Ruim honderd
torenflats zijn nog altijd bekleed met
dezelfde panelen. Hoe ernstig het pro
bleem is, maakte een uitslaande brand
in het Londense Barking Riverside
onlangs duidelijk. Er vielen geen do
den, maar het signaal was helder. Er
verandert (te) weinig.
Voor de overlevenden en de nabe-
Ik wacht nog
steeds op
een reactie op
een e-mail van
drie weken
geleden
staanden van de tragedie in Grenfell
Tower bevestigde dit andermaal hun
vermoedens. Immigranten en mensen
uit lagere klassen worden gezien als
lastpakken die blij moeten zijn met
wat ze krijgen aangereikt. Toch bleef
een volksopstand uit. Waardigheid
was voor mensen belangrijker, voor
geweld en rellen was geen plaats.
Aanvankelijk verenigden de slacht
offers zich in een wildgroei aan comi
tés en organisaties. De chaos heeft
plaatsgemaakt voor professionaliteit.
Grenfell United geldt nu als spreek
buis van de getroffen wijk. De vrijwil
ligers van weleer zijn inmiddels erva
ren activisten met een eigen hoofd
kantoor, waar psychologische bijstand
wordt gegeven en getraumatiseerde
scholieren huiswerkhulp krijgen.
Grenfell United, dat lang over enge
lengeduld beschikte, raakt gefrus
treerd over de hautaine houding van
de autoriteiten. Beloftes over het aan
scherpen van veiligheidsvoorschriften
zijn niet of nauwelijks ten uitvoer ge
bracht. De hoorzittingen gaan in een
tergend traag tempo. Eerder dan 2023
wordt een eindrapport niet verwacht.
Schuldigen, zo gaf justitie al aan, hoe
ven zich waarschijnlijk nooit te ver
antwoorden voor de rechter.
Het ongemak en het gebrek aan em
pathie van parlementariërs voedt de
onvrede verder. Tot hun ergernis sta
ren hoofdzakelijk blanke mannen van
middelbare leeftijd, die hun opleiding
genoten aan instituten als Eton en Ox
ford, in tochtige, verweerde zaaltjes
van Westminster vooral naar de neu
zen van hun schoenen. Gewichtig ge-
ven ze in lange zinnen zonder inhoud
aan waarom actie telkens uitblijft.
Voorzitter Natasha Elcock van
Grenfell United verloor haar geduld
tijdens een gesprek met staatssecreta
ris Nick Hurd over het gevaar van de
brandbare panelen die het leven van
talloze burgers overal in Groot-Brit-
tannië bedreigen. ,,Ik wacht nog
steeds op een reactie op een e-mail
van drie weken geleden", bitste de
vrouw die ternauwernood met haar
drie kinderen aan de dood ontsnapte.
,,Een antwoord binnen een dag zou
niet verkeerd zijn."
Verbetenheid
Het gevoel als tweederangsburgers te
worden weggezet, doet denken aan de
nasleep van de Hillsborough-ramp in
1989. Nabestaanden van de doodge
drukte voetbalsupporters sloegen net
zo lang tegen een muur van onver
schilligheid en weerstand totdat die
omviel. Rond de Grenfell Tower
maakt zich een vergelijkbare verbe
tenheid meester van de bevolking. Het
blijft beschaafd, maar de grimmigheid
neemt toe.
Zo spannen ruim tweehonderd na
bestaanden in de VS een rechtszaak
aan tegen de fabrikanten van de pane
len en het isolatiemateriaal. Ook
Whirlpool kan een briefvan een advo
caat verwachten. De brand begon bij
een haperende koelkast van deze fa
brikant. Volgens experts staat er een
schadevergoeding van 200 miljoen
euro op het spel. De handschoenen
gaan af, twee jaar na de fatale ramp.
Het geduld met politici is op.
vrijdag 14 juni 2019
Twee jaar na de
In de VS is een
rechtszaak aange
spannen om schade
vergoeding.
A M De brand in de flat
begon in een koelkast.
M Buurtbewoners
eisen in 2017 gerech
tigheid. FOTO'S AP, EPA
brand is er vooral ergernis
Geert Langendorff
Kijk op de site
bij /video
Ooggetuigen
vertellen over de
brand
—Natasha Elcock,
voorzitter van Grenfell
United