Geduld nabestaanden en overlevenden van ramp Grenfell Tower raakt op 9 Een verwoestende brand in de Londense Grenfell Tower kostte vandaag twee jaar geleden het leven aan 72 mensen. De ramp staat symbool voor de tweedeling in de Britse samenleving. Londen Eens per maand staat een lange stoet mensen bij Notting Hill Methodist Church, aan de voet van het uitge brande karkas van Grenfell Tower. Met trage pas trekken ze rond zonson dergang door de straten van North Kensington. De politie houdt het ver keer tegen op kruispunten. Op een en kel gebed voor de slachtoffers na spreekt niemand. De stille tocht straalt kracht en waardigheid uit. Achter de sombere blikken van de deelnemers gaan drama's schuil. Som migen hoorden ingesloten dierbaren hun laatste adem uitblazen door de te lefoon. De herinneringen aan de lijken op de trap naar beneden teistert kin deren in hun slaap. Anderen voelen dagelijks het gemis van één of meer dere familieleden. Het gekerm van hulpeloze buren echoot in hun hoof den. Door hun gedeelde trauma vin den ze steun bij elkaar. De voettocht door de Londense wijk vormt een adempauze tijdens een frustrerende zoektocht naar antwoor den. Voor de 305 overledenen voelt hun jacht op gerechtigheid als een kruistocht tegen hooghartige autori- teiten. De aanblik van de verkoolde Grenfell Tower, gewikkeld in witte doeken met een groen hart en de tekst Forever in our hearts, stimuleert hen om niet op te geven. De lijst met wantoestanden rond de toren komt surrealistisch over. Met vrijwel alle veiligheidsvoorschriften was een loopje genomen. Stopcontac ten vonkten, liften werkten slecht, trappenhuizen lagen vol rommel, de watertoevoer haperde, nooddeuren faalden én buitenpanelen fungeerden als brandversneller. En de brandweer riep inwoners op binnen te blijven, toen een verzengende vuurzee Gren- fell Tower in zijn greep kreeg. Uitslaande brand Grenfell Tower illustreert een lande lijk probleem. Structurele veronacht zaming van sociale huurwoningen door lokale autoriteiten komt overal in Groot-Brittannië voor. Ruim honderd torenflats zijn nog altijd bekleed met dezelfde panelen. Hoe ernstig het pro bleem is, maakte een uitslaande brand in het Londense Barking Riverside onlangs duidelijk. Er vielen geen do den, maar het signaal was helder. Er verandert (te) weinig. Voor de overlevenden en de nabe- Ik wacht nog steeds op een reactie op een e-mail van drie weken geleden staanden van de tragedie in Grenfell Tower bevestigde dit andermaal hun vermoedens. Immigranten en mensen uit lagere klassen worden gezien als lastpakken die blij moeten zijn met wat ze krijgen aangereikt. Toch bleef een volksopstand uit. Waardigheid was voor mensen belangrijker, voor geweld en rellen was geen plaats. Aanvankelijk verenigden de slacht offers zich in een wildgroei aan comi tés en organisaties. De chaos heeft plaatsgemaakt voor professionaliteit. Grenfell United geldt nu als spreek buis van de getroffen wijk. De vrijwil ligers van weleer zijn inmiddels erva ren activisten met een eigen hoofd kantoor, waar psychologische bijstand wordt gegeven en getraumatiseerde scholieren huiswerkhulp krijgen. Grenfell United, dat lang over enge lengeduld beschikte, raakt gefrus treerd over de hautaine houding van de autoriteiten. Beloftes over het aan scherpen van veiligheidsvoorschriften zijn niet of nauwelijks ten uitvoer ge bracht. De hoorzittingen gaan in een tergend traag tempo. Eerder dan 2023 wordt een eindrapport niet verwacht. Schuldigen, zo gaf justitie al aan, hoe ven zich waarschijnlijk nooit te ver antwoorden voor de rechter. Het ongemak en het gebrek aan em pathie van parlementariërs voedt de onvrede verder. Tot hun ergernis sta ren hoofdzakelijk blanke mannen van middelbare leeftijd, die hun opleiding genoten aan instituten als Eton en Ox ford, in tochtige, verweerde zaaltjes van Westminster vooral naar de neu zen van hun schoenen. Gewichtig ge- ven ze in lange zinnen zonder inhoud aan waarom actie telkens uitblijft. Voorzitter Natasha Elcock van Grenfell United verloor haar geduld tijdens een gesprek met staatssecreta ris Nick Hurd over het gevaar van de brandbare panelen die het leven van talloze burgers overal in Groot-Brit- tannië bedreigen. ,,Ik wacht nog steeds op een reactie op een e-mail van drie weken geleden", bitste de vrouw die ternauwernood met haar drie kinderen aan de dood ontsnapte. ,,Een antwoord binnen een dag zou niet verkeerd zijn." Verbetenheid Het gevoel als tweederangsburgers te worden weggezet, doet denken aan de nasleep van de Hillsborough-ramp in 1989. Nabestaanden van de doodge drukte voetbalsupporters sloegen net zo lang tegen een muur van onver schilligheid en weerstand totdat die omviel. Rond de Grenfell Tower maakt zich een vergelijkbare verbe tenheid meester van de bevolking. Het blijft beschaafd, maar de grimmigheid neemt toe. Zo spannen ruim tweehonderd na bestaanden in de VS een rechtszaak aan tegen de fabrikanten van de pane len en het isolatiemateriaal. Ook Whirlpool kan een briefvan een advo caat verwachten. De brand begon bij een haperende koelkast van deze fa brikant. Volgens experts staat er een schadevergoeding van 200 miljoen euro op het spel. De handschoenen gaan af, twee jaar na de fatale ramp. Het geduld met politici is op. vrijdag 14 juni 2019 Twee jaar na de In de VS is een rechtszaak aange spannen om schade vergoeding. A M De brand in de flat begon in een koelkast. M Buurtbewoners eisen in 2017 gerech tigheid. FOTO'S AP, EPA brand is er vooral ergernis Geert Langendorff Kijk op de site bij /video Ooggetuigen vertellen over de brand —Natasha Elcock, voorzitter van Grenfell United

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 9