Jan Smeets
Pinkpop beleeft dit jaar zijn vijftigste editie. Met dank aan
Jan Smeets (74), die het festival al een halve eeuw in goede
banen leidt. Aan opstappen denkt hij niet. ,,Ik was de baas,
ik ben de baas en ik blijf de baas. Tot ik erbij neerval."
In zijn omvangrijke archief heeft
hij nog het briefje dat de pastoor van zijn
geboortedorp Einighausen schreef aan het
bestuur van de katholieke jeugdsoos waar
voor hij zijn eerste popconcerten organi
seerde: Mijne Heeren! Er moet een halt worden
toegeroepen aan Jan Smeets, want die laat de
jeugd dansen op een vulkaan van vuur.
Het is 1961, de katholieke kerk is heer en
meester in Limburg, de dorpspastoor een
despoot die het gezin Smeets verbiedt op
zondagmiddag te fietsen, omdat ze dan het
lof niet kunnen bijwonen. Jan Smeets is een
16-jarige puber die plaatselijk enige be
kendheid geniet. Hij heeft de kerk de rug
toegekeerd, trekt zijn eigen plan en gaat on
verstoorbaar door met wat hij als geen an-
der kan: de jeugd laten dansen, al dan niet
op een vulkaan van vuur.
In 1970 begint hij met Pinkpop, zijn le
vensbestemming. In de halve eeuw van zijn
bestaan trekt het festival ruim 2,5 miljoen
bezoekers. Het levert Smeets de titel Mr.
Pinkpop op, een erenaam die hij zich graag
laat aanleunen, al benadrukt hij dat hij het
echt niet allemaal alleen heeft gedaan.
De ondernemende puber uit 1961 is anno
2019 een kleine, gezette man met een war
rige grijze haardos en een even warrige
grijze baard. Zijn ogen staan helder en on
derzoekend, zijn geest is onverminderd
scherp, maar het is twijfelachtig of hij zelf
ooit nog een danspasje zal zetten. Smeets
kampt met gezondheidsproblemen, werd
onlangs voor de tweede keer geopereerd
aan een aneurysma (een zwelling van de
hartslagader) en kreeg een nieuwe knie.
Daardoor loopt en beweegt hij moeizaam.
Zijn vastberaden doelgerichtheid is er niet
minder om geworden.
Smeets is iemand die zich graag zowel
met de grote lijnen als met de kleinste de
tails bemoeit. Hij is de man die bepaalt wat
er gebeurt, wanneer het gebeurt, waar het
gebeurt en hoe het gebeurt. „Dictatoriaal?
Ze zeggen het. Sommige mensen vinden
me een ouwe knar, een kankeraar. Ze vin
den maar. Ik bemoei me met alles, ja. Maar
ik kan er nu eenmaal niet tegen als iets niet
goed is geregeld. Staat die tent verkeerd?
'Ik hoop dat ik
tijdens Pinkpop
overlijd, op
het podium'
TEKST JOHAN NEBBELING FOTO'S DANIËL COHEN
ZATERDAG 1 JUNI 2019 9
