Rijpingsproces EGBERT JAN Egbert Jan mocht als kleine jongen graag in de cola van z'n broer spugen; ook nu is hij nog niet het toonbeeld van integriteit. Chiel: ,,Dat klopt, voor ongeveer 40 euro.'' Lian: „Gemiddeld betalen we dus 50 euro per maand aan kattenvoer. Dure kat. Jij bent ook een luxepaardje als het gaat om onze eigen maaltijden. Ik ben van de aanbiedingen.'' Chiel: ,,Ik probeer tegenwoordig iets meer op aanbiedingen te letten.'' Lian: ,,Jij gaf zoveel in speciaalzaken uit, dat ik je heb moeten leren om zuiniger te winkelen. Anders is het biologisch biefstukje hier, traiteurtje daar.'' Chiel: ,,We gaan ongeveer twee keer per maand uit eten.'' Lian: ,,Ik pak vaker dan jij even een terrasje of ik drink ergens een wijntje. Dat doe ik zeker twee keer per week, jij maar eens in de twee weken of zo. Ik geef dan zo'n 30 euro per keer uit. We pakken ook weleens samen een hotel letje." Chiel: ,,Voor zo'n weekend weg zijn we dan ongeveer 300 euro kwijt.'' Lian: ,,Ik vind het leuk om aanbiedin gen te zoeken, via Groupon en zo. Ik ben er best trots op dat ik een koopjes jager ben. Daardoor spaar ik en kan ik, als ik iets graag wil, dat ook doen.'' Chiel: ,,Eerst spaarden we voor een auto, maar hier in de Jordaan is het onmogelijk om een parkeervergunning te krijgen.'' Lian: ,,Nu blijft het geld bij jou in het autopotje staan. Voor mij hoeft geld niet per se in een spaarpotje te zitten, ik wil het uit kunnen geven. Ik kan gelukkig worden van een bakje frambozen op de markt voor maar 50 cent.'' Chiel: ,,Ja, de markt vind ik ook leuk.'' Lian: ,,Je bedoelt Marqt met een q. Die peperdure supermarkt.'' Chiel: ,,Ik hou van beide markten, de markt en de Marqt.'' Lian: ,,Ik denk dat ik aan avondeten voor ons tweeën 15 euro kwijt ben, inclusief een fles wijn van 4 euro. Dan kies ik wel vlees en groenten die in de aanbieding zijn. Jij denkt: ik wil dat recept koken en daar koop ik de benodigde ingrediënten voor.'' Chiel: ,,En dan maak ik het precies zoals ik wil. Dan is een maaltijd inder daad wel duurder.'' Vroeger, als mijn moeder zei dat ik frisdrank mocht in schenken voor mezelf en mijn broer, pakte zijn glas vreemd genoeg een vingerbreedte min der vol uit dan het mijne. Ik deed er ook weleens een tipje zout in, of een klodder spuug. Daar had ik geen morele pro blemen mee. Op een dag riep mijn broer dat ik zijn cola met water had aange lengd. Ik verontwaardigd. Op recht boos zelfs. Natuurlijk, ik had het wel gedaan, maar m'n broer kon dat niet weten. Hoe durfde hij dan zoiets te denken? Later, onder vrienden of colle ga's, ben ik op deze kleine, en soms ook grotere schaal doorge gaan. Schonk ik de wijn in, dan gaf ik mezelf iets meer. Hoorde ik van een interessante vrouw dat ze een van mijn vrienden wel zag zitten, dan gaf ik dat niet aan hem door. Uit afgunst. Hij wist het niet, dus dan telde het niet. Anderzijds, vrienden en colle ga's waren ook niet brandschoon. Toen mijn geliefde twijfels had over de relatie en daarover buiten mijn medeweten huilend haar hart uitstortte bij mijn beste vriend, offreerde hij haar als troost een plek naast hem tussen de lakens. Dat ze er niet op in ging, heeft ze me nooit verteld. Beste vriend zelfbiechtte het later op aan zijn vrouw, die het weer aan mij overbracht. Toen betuigde beste vriend spijt. Zolang ik er niet van wist, was het voor hem geen punt geweest. ,,Jij? Je bent de integriteit zelve.'' Dat zei iemand onlangs. Ik snap het wel: in zijn bijzijn heb ik bijvoorbeeld eens een mooi cadeau geweigerd van een bedrijf waarover ik een artikel schreef. En ooit was ik hem 35 euro schul dig, wat hij vergeten was. Ik gaf ze hem toch (al heb ik heus wel overwogen het over te laten gaan). Als ik tegenwoordig een wijn tje inschenk voor m'n dochter of date en mezelf, schuif ik haar het volste glas toe. Maar: 'de integriteit zelve'? Ik weet wel beter. Hoogstens doe ik na geregeld het verkeerde te hebben gedaan, vaker dan vroeger het juiste. Waar en wanneer wordt het inzicht rijp dat je moreel goed moet handelen, ook als het om onbelangrijke dingen gaat of als toch niemand weet wat je doet? Rijp wordt het misschien nooit. Ook meedoen? Stuur een mail naar geldengeluk@persgroep.nl Egbert Jan Riethof (65) is journalist. Hij heeft een dochter (26) en een zoon (24). Egbert Jan woont in z'n eentje in een huis met drie verdiepingen. ZATERDAG 1 JUNI 2019 7

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 95