'Ik heb drie
opvolgers in
het vizier,
maar die
moeten ook
willen, hè? Het
is niet niks'
vrouw gaat geregeld met me mee als ik op
pad ga. Hebben we toch wat tijd samen.''
,,Till en ik hebben elkaar ontmoet tijdens
een popconcert. Ik weet niet meer welk,
maar wel dat ik met mijn broer op het po
dium stond en haar zag binnenkomen. Ze
was met Wim Wennekes, een jongen die
later een goede vriend is geworden. Hij was
ook een van de oprichters van Pinkpop. Till
was, om het zo maar te zeggen, een lekker
ding. 'Die moet ik hebben', zei ik tegen
mijn broer. Dat is gelukt, al wilde ze eerst
niks van me weten. Ze wist geloof ik niet
wat ze met me aan moest. En ik had de ver
keerde brommer, een Batavus Whippet,
terwijl iedereen op een Puch reed. Inmid
dels zijn we vijftig jaar getrouwd. Dat is niet
niks, hè? We passen geloof ik wel goed bij
elkaar. Of we gelukkig zijn? Tja, dat heet
dan zo te zijn. Maar dat zijn dingen waar ik
nooit mee bezig ben. Misschien moet ik het
haar straks eens vragen: 'Zeg ik heb met de
krant gesproken over geluk. Zijn wij eigen
lijk gelukkig?'''
,,Dan zegt ze waarschijnlijk: praat niet zo
dom! Kom aan tafel, het eten wordt koud."
,,Dat weet ik niet. Mijn vrouw heeft de kin
deren opgevoed. Ik was altijd op pad. Zo
was het gewoon, daar moet je niet senti
menteel over doen. Tegenwoordig moet
alles maar geduid worden, dat zie je op tele
visie ook voortdurend. En maar graven en
zoeken. Daar ben ik niet van. Dingen ge
beuren gewoon zoals ze gebeuren. Daar
moet je geen grote drama's van maken. De
kinderen weten niet beter. We vierden ook
gewoon met het gezin vakantie, dus we
hebben best leuke dingen samen gedaan.
Ik heb een goede band met mijn kinderen
en andere familieleden."
,,Wat mij betreft tot ik er dood bij neerval.
En dat bedoel ik letterlijk. Veel mensen
zouden het liefst in bed overlijden, met hun
familie om zich heen. Ik niet. Ik hoop dat ik
tijdens Pinkpop overlijd, op het podium.
Zoals die Engelse komiek, Tommy Cooper,
tijdens een tv-show. Dat lijkt me fantas
tisch. En dan applaus van het publiek? Ja,
haha, dat zou mooi zijn.
Ik heb ook het idee dat het straks in één
keer, poef, voorbij is. Ik houd me er niet erg
mee bezig, maar ik ben de laatste jaren een
paar keer dicht bij de dood geweest. Een
zeldzaam virus was op mijn hartklep gesla
gen en het had zomaar afgelopen kunnen
zijn. Als je wordt geconfronteerd met je ei
gen sterfelijkheid, ga je daar toch over prak
kiseren. Ik kan er nu nuchter over praten,
maar op die momenten had ik het er best
moeilijk mee. Ik ben op een leeftijd geko
men dat al heel wat vrienden zijn wegge
vallen met wie ik veel lol heb gehad. Daar
word ik weleens zwaarmoedig van.
Bang voor de dood ben ik niet. Ik heb met
een aantal mensen afgesproken dat we el
kaar in het hiernamaals treffen. Daar geloof
ik helemaal niet in, het is een dom verhaal,
maar de gedachte vind ik mooi. Daar houd
ik me dan maar aan vast.''
,,Dat ik geen zeggenschap meer zou hebben
klopt niet: ik was de baas van Pinkpop, ik
bén de baas en ik bHjf de baas. Wel doet
concertpromotor Mojo sinds 1986 de pro
grammering. 1985 was een slecht Pinkpop
jaar; we hadden geen echt grote acts en het
publiek liet het afweten. Op aandringen
van Leon Ramakers van Mojo is Pinkpop,
na een tussenjaar in Baarlo, verhuisd van
Geleen naar Landgraaf. Daar was een groter
terrein beschikbaar, een failliete paarden
renbaan die wij hebben gekocht.''
,,Ja, we hebben kennelijk iets met dat getal 5
in een jaartal. Het had vooral te maken met
het feit dat Pinksteren dat jaar vroeg viel,
waardoor er nog weinig grote acts aan het
toeren waren. Ramakers wilde toen dat
Pinkpop niet meer per se met Pinksteren
zou plaatsvinden als dat vroeg in het jaar
valt, maar in juni. Dat vond ik niks, maar ik
heb me laten overtuigen en het heeft goed
uitgepakt. Pinkpop is alleen maar gegroeid.''
,,Pinkpop blijft gewoon bestaan, want ik
heb al lang maatregelen genomen. In 1985
heb ik mondelinge afspraken gemaakt met
Ramakers, gewoon op onze blauwe ogen.
Na mijn eerste operatie vanwege een aneu-
rysma in 2013 hebben we die afspraken con
tractueel vastgelegd. Pinkpop stopt dus niet
als Mr. Pinkpop omvalt.''
,,Daar kijk ik voortdurend naar: wie zou mij
kunnen vervangen? Ik heb drie mensen uit
de organisatie in het vizier, mensen met
dezelfde instelling als ik. Maar ze moeten
ook willen, hè? Het is niet niks en vraagt
veel. De verantwoordelijkheid is groot. Dat
kan behoorlijk beangstigend zijn.''
,,Niet anders dan alle andere edities. Tijdens
die drie dagen slaap ik niet, ik ben voort
durend in de weer en ga alleen af en toe
naar huis om te douchen. Maar ik moet wel
zeggen dat ik, nu ik deze leeftijd heb be
reikt, soms met verbijstering terugkijk: hoe
is het mogelijk dat dit al vijftig jaar door
gaat? Mijn mooiste momenten beleef ik
vaak op de tweede dag, als de zon opkomt
en het festivalterrein nog leeg is. Straks
stroomt het publiek weer toe, allemaal blije
mensen die genieten van weer zo'n mooie
dag. Dat is zoiets prachtigs, onvoorstelbaar
gewoon. Daar word ik zelf ook heel blij van.
Ik zal het nooit van de daken schreeuwen,
maar dan ben ik van binnen stiekem super-
trots en denk bij mezelf: dat heb ik toch
maar weer mooi voor elkaar gekregen.''
Hoe heeft u haar leren kennen?
Misschien moet u dat eens doen.
Was u een goede vader?
U bent inmiddels 74 en verkeert niet
meer in de beste gezondheid. Hoe lang
houdt u dit leven nog vol?
U heeft sinds 1985 niet meer de volle
dige zeggenschap over Pinkpop. Stoort
u dat?
2005 was ook een slecht jaar, met maar
20.000 bezoekers.
Hoe moet dat met Pinkpop als u er
straks niet meer bent?
Heeft u zelf al een opvolger op het oog?
Hoe beleeft u de vijftigste editie?
12
