9
Als je niet
laat zien
dat mensen
worden
gestraft,
zaai je het
kwaad voor
de toekomst
woensdag 29 mei 2019
Sgs»
Op bezoek bij een school in Krimpen aan den IJssel. foto robin utrecht
De wereld lijkt er niet beter op
geworden. Wat vindt u?
,,Er werd bij het jubileumsymposium
een film vertoond die ik bijna niet
kon uitkijken. Terecht dat Helle
Thorning-Schmidt, de ceo van Save
the Children International, in haar
toespraak benadrukte dat we niet
mogen wegkijken, we moeten daar
iets aan doen. Ik schrik soms van wat
ik zie. Je hebt niet alleen te maken
met staten die oorlogen voeren, maar
er zijn steeds meer ongeregelde
milities die oorlog voeren en die de
internationale regels aan hun laars
lappen. Zij gebruiken juist ongeoor
loofde middelen om kinderen te
treffen. En als het over kinderen gaat,
word je emotioneel."
U bent jurist en studeerde inter
nationale businesstransacties aan
Nyenrode. U bent geen veldwerker
van huis uit. Is dat lastig?
„Vanuit mijn professionele achter
grond werk ik inderdaad in een
andere sfeer. Ik kan alleen maar diep
respect hebben voor de betrokken
heid en inzet van de medewerkers ter
plaatse. Als jurist weet je dat alle
internationale regels eigenlijk al op
papier staan. Gelukkig hoeven we
niet steeds moeilijke onderhande
lingen te voeren met allerlei landen
over kinderen. We hébben al die
verklaringen waar iedereen zijn
handtekening onder heeft gezet. Dus
zorg dat men zich daaraan houdt en
zorg dat er berechting plaatsvindt.
Daders moeten weten dat ze niet
ongestraft zullen blijven. Nu is dat
helaas vaak wel zo, met als gevolg:
meer daders.''
Dat laatste biedt toch een tamelijk
hopeloos perspectief voor kinde
ren.
,,Zeker. Want hoe wil je ze opvoeden
als ze zien dat fout gedrag geen
consequenties heeft? Kinderen
denken in zulke simpele stappen. Als
je niet in de praktijk kunt laten zien
dat mensen worden gestraft, zaai je
het kwaad voor de toekomst. Het is
daarom goed dat we onze inter
nationale campagne in Den Haag
hebben gelanceerd. Daar zit het
Internationaal Strafhof. Dit is werk
van de lange adem. Verder heeft elke
stap die je kunt zetten ook echt
impact, al maak je maar een verschil
voor dat ene kinderleven. Dat moti
veert me werk te doen dat soms
uitzichtloos kan lijken.''
Save the Children werkt ook in
Nederland, kunt u dat uitleggen als
u met beleidsmakers spreekt in
arme landen?
,,Ook hier zijn gevallen van armoede
en sociale uitsluiting. Bij ons vertaalt
zich dat in een kind dat niet kan trak
teren op een verjaardag, geen lid kan
zijn van een sportvereniging of geen
zwemlessen kan volgen. Bij Save the
Children in Italië hoorde ik dat een
op de vier kinderen daar niet naar
een verwarmde school gaat. En dat
veel kinderen onvoldoende winter-
kleding hebben. Dat klinkt mis
schien futiel als je het vergelijkt met
een kind in een oorlog, maar voor elk
individueel kind is dat toch moeilijk.
En prima als ook daar hulp geboden
kan worden, maar onze focus ligt wel
op het buitenland waar de nood
hoger is. Samen met Unicef en War
Child proberen we hier in de azc's
een kindvriendelijke omgeving te
scheppen om te zorgen dat de kinde
ren daar van hun oorlogstrauma's af
kunnen komen en zich sociaal geïn
tegreerd gaan voelen.''
Uw man werkt als adviseur bij de
VN-vluchtelingenorganisatie
UNHCR, u zit bij Save the Children.
Waar gaat het dan over aan de
ontbijttafel?
,,Haha, nou een verschil is er wel.
Voor hem is het werk. Voor mij is het
vrijwilligerswerk. Dat is wel een
nuanceverschil. Sinds ik mijn man
heb ontmoet, is zijn hele carrière
gericht op conflictbeslechting. Dat is
de rode draad. Ik ben ervan onder de
indruk, omdat ik zie dat je met je
inzet inderdaad dingen in gang kunt
zetten. Dat heeft me ook geactiveerd
deze rol te accepteren en zelf ook iets
te doen. En ja, daar praten we thuis
dan weleens over.''
Waarover dan?
,,Bijvoorbeeld als je leest dat er in
twintig jaar tijd dubbel zo veel
kinderslachtoffers zijn gekomen in
oorlogssituaties. Dan moet je niet het
gevoel bekruipen dat dit werk uit
zichtloos is. Dan proberen we ook te
kijken naar de vooruitgang in
bijvoorbeeld vaccinatie, in honger
bestrijding en onderwijs. Dat vergeet
je dan weleens. Ontwikkelingshulp
en het werk van hulporganisaties als
Save the Children lijken een druppel
op een gloeiende plaat, maar ze heb
ben heus effect. Net als mijn man
vind ik het interessant om niet-
gouvernementele hulporganisaties
(ngo's) en het bedrijfsleven dichter
bij elkaar te brengen. De ngo's heb
ben een meer activistische rol en een
bedrijf wil gewoon geld verdienen.
Maar als ze samen optrekken, kun
nen ze het verschil maken.''
U staat zelden voor de camera's.
,,Voor dit werk doe ik dat wel.''
Helpt het voor dit werk dat u
prinses bent?
,,Voor Save the Children komen we
gewoon sneller bij beslissingsmakers
aan tafel. Dat is zo. We krijgen wat
extra media-aandacht voor bepaalde
problemen en ik vind het geweldig
dat ik mijn rol kan gebruiken om de
stem van kinderen door te geven. Ik
kan op mijn manier helpen hun
verhalen te verspreiden. Want zij
hebben het meegemaakt en weten
uit de eerste hand wat werkt en niet
werkt."
Hoe staat het met uw schrijvers
aspiraties? Het is stil na Jet Set
Summer, een roman die u voor uw
huwelijk schreef onder de naam
Victoria Delano.
,,Ik heb al heel lang niet geschreven.
Maar ik houd de droom vast dat er
ooit nog iets komt. Die creatieve
schrijfspier moet je wel trainen. Ik
maak veel mee, maar het moet ook
niet te zwaar worden. Verder heb ik
een fascinatie voor voeding en land
bouw. Misschien dat ik daar ooit iets
mee kan doen. Ik moet gewoon veel
gaan opschrijven, maar dat valt niet
mee met de verhuizingen en met
jonge kinderen die moeten worden
opgevoed.''
GO