ZEELAND 11
ACTIVITEIT ZUYLEN
Begraven worden terwijl je nog leeft. Het klinkt als het
begin van een spannend boek, maar uitvaartverzorger Zuylen
in Breda deed het gisteren gewoon. Zo wil ze het afscheid
laagdrempeliger maken.
Zo namen vrienden en fa
milie afscheid van Begijn
hofbewoonster Cora van
Beek. De Bredase kijkt
zelf, in de regiekamer van
Begraafpark Zuylen,van een af
standje mee.
Het eerste dat opvalt bij het betreden
van het uitvaartcentrum is hoeveel
een neppe begrafenis lijkt op een
echte. In de zaal zitten zo'n 50 treu
rige gezichten, er branden kaarsen
met kruisen en uit de speakers zingt
Frank Sinatra wat over de goede oude
verleden tijd.
Waardigheid
Niet veel later wordt de kist onder het
geluid van kerkklokken binnengedra
gen. Ook deze symbolische handeling
wordt in alle ernst en waardigheid uit
gevoerd, net als de speeches die daarop
volgen. Zo typeert Hans Veels, voor
zitter van de Klokkenluidersgilde
Breda, Van Beek als een strijdbare
en sociale vrouw. ,,Ze was vriende
lijke voor iedereen, met passie voor
Breda en vooral voor het Begijn
hof."
Het publiek leert hierna over
Van Beeks voorliefde voor speci-
aalbieren, over gezelligheid bij
café De Kleine Wereld en dat ze
lange tijd de enige vrouwelijke
klokkenluider van de stad was.
Kortom, duidelijk een mens die
door velen gemist zal worden.
„Prachtig", fluistert de 'overleden'
Van Beek in de regiekamer onder
tussen zachtjes.
Tijdens het afscheid nemen van
de kist buiten begint het iets
meer op te vallen dat deze niet al
leen fysiek leeg is, maar ook men
taal. Normaal is het laten zakken
van de grafkist immers een treu
rig hoogtepunt van een dienst.
Nu heerst er vooral opluchting en
Fijn dat jullie er
waren en tot de
volgende keer
hangt er een ietwat jolige sfeer in
de lucht. De Palestinasjaal die op
de kist lag, hangt ondertussen al
weer om de nek van Van Beek.
Deze laat grijnzend weten dat de
mensen nog lang niet van haar af
zijn. ,,Fijn dat jullie er waren en
tot de volgende keer", besluit ze.
Tijdens het naborrelen vertelt
Van Beek dat een droom in ver
vulling is gegaan. ,,Ik heb altijd al
een keer op mijn eigen begrafenis
willen zijn en dan zien en horen
wat ze over je zeggen."
Tegelijkertijd zijn er wel min
der bezoekers gekomen dan Van
Beek had gehoopt. Sommige
mensen hadden al een verjaardag
staan. Anderen zeiden direct eer
lijk dat ze geen nep-begrafenis
wensten te bezoeken. Nichtje Jo-
landa kan die reactie wel begrij
pen. Zelf vond ze de begrafenis
bizar en typisch iets voor haar
tante. ,,Je moet het noodlot niet
tarten, vind ik."
Meerwaarde
Vriendin Mari-Janne Krooswijk
ziet daarentegen wel de meer
waarde van de ceremonie. Hoewel
ze Van Beek al decennia kent is het
contact de laatste tijd wat verwa
terd. ,,Door deze begrafenis word je
wel met de neus op de feiten ge
drukt, het kan zo voorbij zijn."
Of de begrafenis voor levende
mensen bij Zuylen een vervolg
krijgt is nog niet duidelijk. Wel
gaat het uitvaartcentrum de mo
gelijkheid serieus bestuderen.
Volgens communicatiemanager
Anne Marie Scheepers kan er na
melijk best behoefte bestaan voor
zo'n service in Nederland.
,,We kregen heel veel telefoon
tjes met de vraag of het echt be
staat. We merken dus wel dat het
leeft."
dinsdag 28 mei 2019
M Cora van Beek (r) zit
tijdens haar uitvaart,
ter ere van haar leven,
in de regiekamer van
Begraafpark Zuylen.
FOTO'S JORIS KNAPEN/PIX4PROFS
Cora van Beek geniet van
haar eigen begrafenis
Freek de Swart
Breda
-Cora van Beek
Blik op de regiekamer van Zuylen. Van Beek luistert naar de
mooie toespraken.
