Statement EGBERT JAN Zijn eigen kledingkeuze noemt hij 'niet altijd even doortrapt', dus waarom toch is hij zo kritisch over wat anderen aantrekken? Mirjam: ,,Sinds we een ziek kind hebben, kan ik dat niet meer aan.'' René: ,,Voor wij elkaar kenden, ging er in het weekend heel wat geld doorheen, en ik ging elk jaar op wintersport en zomervakantie." Mirjam: „Uitjes kunnen niet meer. Met het gezin naar de Efteling is zo duur.'' René: ,,We kijken wel op sites als vakantieveiling.nl, maar dan nog.'' Mirjam: „Spullen kopen we bij de kringloopwinkel en we gaan naar de kledingbank. Voor twee paar kinder schoenen was ik daar een euro kwijt.'' René: ,,Naar de voedselbank gaan we niet." Mirjam: „Zolang het niet hoeft. We geven zo'n 100 euro aan boodschappen per week uit. Dat is inclusief luiers.'' René: ,,We bekijken alle folders.'' Mirjam: „Schriftje ernaast, om de aan biedingen in op te schrijven.'' René: „Vooral luiers zijn duur. We zijn zeker 25 euro per maand aan luiers kwijt.'' Mirjam: „Zoiets als garnalen kopen we niet. Die vindt Marit heerlijk, maar we kunnen ze niet betalen.'' René: „Mirjam kan slim inkopen. Ik ben wat te makkelijk. Dan is er zomaar koek in mijn karretje gevallen.'' Mirjam: ,,Je wilt je kinderen toch soms verwennen. Gelukkig doet Welzijn Ermelo veel voor ons.'' René: ,,Ze betalen bijvoorbeeld de con tributie voor voetbal voor de kinderen. Mirjam en ik voetballen ook. De contri butie voor ons samen is jaarlijks 400 euro.'' Mirjam: ,,Een ziek kind heeft invloed op alles en iedereen binnen het gezin. Ik gunde Andy een uitje, daarom zijn we samen naar Ajax in Turijn geweest. Onvergetelijk. De busreis was 130 euro, de kaartjes waren 70 euro per persoon. Die moest hij deels zelfbetalen. Hij werkt als vakkenvuller.'' René: ,,Hij krijgt ongeveer 3 euro per uur. Ik had vroeger een krantenwijk om te sparen voor een televisie en scooter.'' Mirjam: ,,We zijn doorzetters. Maar ik zou ook dolgraag rust willen. Een weekje naar Turkije, daar verlang ik naar.'' Niek (42) vindt gezegd' bij vrouwen best sexy. Ik vraag zijn vriendin Femke (39) of zij er een heeft. Ze schudt beslist van nee. Vanmorgen ben ik bij ze op de koffie. Hun zoontje Seth (4) heeft er een aan. „Speciaal voor jou'', zegt Femke. Seth maakt trots een van de schouderbandjes los en weer vast. Hij lijkt de onderstroom te voelen. Er is iets met die meneer Echtertjan en de lichtbruine tuinbroek die zijn moeder die ochtend voor hem uit de kast heeft getrokken. Vader Niek, bevriende collega, weet het al jaren: tuinbroeken, daar kan Echtertjan niet tegen. Onderschat dit niet, ik word echt onverdraagzaam als een volwassene zich zo presenteert. Ergens schaam ik me ervoor, want in theorie mag iedereen natuurlijk zelf weten wat hij aantrekt. En mijn eigen kleding keuze is ook niet bepaald altijd even doortrapt. Maar zie ik een volwassene in een tuinbroek, dan valt een vernisje beschaving weg. Waarom toch? Het kan niet alleen zijn omdat een tuinbroek uiteindelijk een ruime, vorme loze zak is waar je jezelf met al je hebben en houwen in hangt. Ik heb ook altijd het hinderlijke idee dat de drager er niets onder aan heeft, zoals bij de Schotse kilt. En Femke dan, waarom dénkt zij er niet aan om een tuinbroek te nemen, terwijl Niek dat bij vrouwen best sexy vindt staan? ,,Volgens mij is het een state ment'', zegt ze. Misschien heeft ze gelijk. 'Ik draag een tuinbroek: ik ben onaf hankelijk. Bereid anders te zijn. Mijn lichaamsvormen doen er niet toe. En ik ben solidair met het gewone werkvolk.' Wat ik heb met tuinbroeken heeft Niek met bodywarmers. ,,Per definitie geen gezicht.'' Een andere bevriende collega, weet ik, heeft dat dan weer met spen cers, ook al van die mouwloze lappen, die bij hem de associatie met okselzweet oproepen. Het gesprek gaat verder over leggings. Afritsbroeken. Witte sokken in sandalen. Sagging pants, broeken die zo laag hangen dat het ondergoed zichtbaar wordt, of erger. Gifgroene schoenen. Conclusie: het zijn allemaal statements. En daar vinden we wat van, eigenlijk niet van de outfit zelf. En Seth? Hem staat zijn state ment werke lijk schattig, ik kan niet anders zeg gen. Ook meedoen? Stuur een mail naar geldengeluk@persgroep.nl Egbert Jan Riethof (65) is journalist. Hij heeft een dochter (26) en een zoon (24). Egbert Jan woont in z'n eentje in een huis met drie verdiepingen. ZATERDAG 25 MEI 2019 7

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 95