NIEUWS 13
Heb medelijden met de Venezolanen. De socialistische dictatuur van Nicolas Maduro vermorzelt hun
bestaan. Van het land is een rampgebied gemaakt. Miljoenen mensen leven er in een hel.
vrijdag 24 mei 2019
Hans van Zon
Rotterdam/Caracas
Het beeld snijdt door
de ziel. Vier kinderen
staan bij een lijkkist.
Zij treuren om hun
overleden neefje, Ke-
nyerber Aquino Mer-
chan. Hij was zeven
tien maanden oud. Overleden aan
ernstige ondervoeding. Het kind is
slachtoffer van een van de ernstigste
crises van de afgelopen decennia.
Elke dag sterven er in Venezuela en
kele honderden mensen. De een
wordt getroffen door de hongerdood.
De ander overlijdt omdat er geen me
dicijnen meer zijn. Dagelijks worden
er gemiddeld 73 mensen vermoord.
Er geldt maar één wet: het recht van
de sterkste. Als er geen eten meer
tussen het afval zit, wordt het gesto
len. Hele wijken zijn roofgebieden
voor bendes.
,,Wat in Venezuela gebeurt is een
van de grootste menselijke tragedies
zonder oorlogsgeweld'', zegt Ken
neth Rogoff, professor economie aan
de Harvard University en voormalig
chef-econoom bij het Internationale
Monetaire Fonds (IMF). ,,Dit zal de
komende decennia hét voorbeeld
zijn van desastreus beleid.''
Er zijn nog maar drie groepen Ve-
nezolanen met een goed tot redelijk
bestaan. Bovenop de apenrots zitten
de 'Boligarchen', de elite van de
linkse Bolivaraanse Revolutie, op
basis waarvan Venezuela al sinds het
aantreden van president Hugo Cha
vez in 1999 wordt bestuurd. Diens
opvolger Nicolas Maduro komt niets
tekort. Ook zijn familie, zijn honds
trouwe generaals en naaste adviseurs
hebben niet te klagen. Voormalig
parlementsvoorzitter Diosdado
Cabello en Néstor Reverol, minister
van Binnenlandse Zaken en Justitie,
bestieren volgens mensenrechten
activisten een drugsbende, het 'Car
tel de los Soles'.
Hyperinflatie
De andere twee groepen die nog een
redelijk bestaan hebben zijn de Ve-
nezolanen die geld krijgen van fami
lieleden in het buitenland of een sa
laris in harde valuta ontvangen. De
eigen munt, bolivares, valt ten prooi
aan hyperinflatie. Het papier is meer
waard dan het bedrag dat erop staat.
Maar ook met dollars is lang niet alles
te koop. De rest, de overgrote meer
derheid van de 30 miljoen Venezola-
nen, leeft van dag tot dag. Hun we
reld breekt in haar vrije val naar to
tale chaos alle records. Na twintig
jaar Bolivaraans socialisme staat Ve
nezuela stijf onderaan op elke index
over economische ontwikkeling. Ne
gentig procent van de bevolking leeft
onder de armoedegrens, 70 procent
herhaaldelijk zonder stroom. Ruim
65 procent van de kinderen lijdt aan
ondervoeding, om maar een paar
trieste cijfers te noemen.
Hoe heeft het zover kunnen ko
men? Door een giftige cocktail van op
hol geslagen ideologie, mismanage
ment, onkunde, corruptie en
machtswellust. Het begon met de na
tionalisatie van industrie en bedrij
ven. De beste bedrijven vertrokken
voor het te laat was, de andere kwa-
Kinderen halen
drinkwater uit een ton
in een buitenwijk van
Caracas.
men onder militaire controle. De ge
neraals maakten er ruïnes van. Ook
de olie-industrie kwijnde weg onder
wanbeheer. Venezuela kan met zijn
oliereserves - een van de grootste ter
wereld - het Saoedi-Arabië van La-
tijns-Amerika zijn, maar de oliepro
ductie hapert door slecht onderhoud.
Internationale sancties leggen bo
vendien de olie-export aan banden.
Wantrouwen
Het beleid van Chavez en Maduro
leidde tot zoveel wantrouwen dat
bijna niemand nog in Venezuela wil
investeren. Met jarenplannen, prijs
controles en subsidies probeerde de
overheid greep te houden op de pro
ductie en de consumptie. Dat cre
ëerde een grote zwarte markt waar
nog wel winst kon worden gemaakt.
Uiteindelijk ontbreekt het de samen
leving aan alles, van voedsel, medicij-
nen tot drinkwater en benzine. Nico
las Maduro stond na zijn aantreden
voor de keuze de totale mislukking
toe te geven en af te aftreden of met
alle middelen aan de macht te blij
ven. Hij koos voor het laatste, voor to
talitarisme. De prijs voor de bevol
king is gruwelijk: de democratie, de
rechtstaat worden vertrapt. De eco
nomie, de gezondheidszorg en de
economie kwijnen weg. Drie miljoen
Venezolanen zijn op de vlucht gesla
gen naar de buurlanden Colombia en
Brazilië. De achterblijvers overleven
van dag tot dag. Het leidt tot bloed
stollende voorvallen. Zo klopte Eliza
beth Diaz bij twee ziekenhuizen aan
om hulp voor haar 19-jarige onder
voede dochter. Twee keer klopte zij
tevergeefs op de deuren. De zieken
huizen zaten zonder stroom en de
medicijnen waren op. De dochter
stierf in de armen van haar moeder.
Dit betekent
leven in
Venezuela
Venezuela van Maduro
is één groot rampgebied
FOTO AFP
Hoe leven mensen Drie 0p de vier Negen op de 70 procent van 65 procent van 87 procent van de Een maandsalaris is De hyperinflatie breekt
in een land dat een ziekenhuizen zijn tien mensen de Venezolanen de kinderen lijdt Venezolanen is omgerekend 3,50 dollar waard, dit jaar door de
vrije val naar totale dicht, apotheken leven in pure zit herhaaldelijk aan onder- afhankelijk van de de prijs van een 'Cajita Feliz' magische grens van 10
chaos maakt? zijn leeg armoede zonder stroom voeding voedseldistributie (Happy Meal) bij McDonald's miljoen procent
