En zo
breng je
een club
opnieuw
tot bloei
5
Balletje
slaan op
het strand
Reportage
Bijna ter ziele, nu uitgeroepen tot
Tennisvereniging van het Jaar.
Bij TC de Mors in Rijssen zetten de
leden er samen de schouders onder.
Een club, zo blijkt maar weer,
kan mensen verbinden.
'TC de Mors vervult een belangrijke
rol in de omgeving', aldus het jury
rapport van de tennisbond KNLTB
bij de uitverkiezing van de club tot
Tennisvereniging van het Jaar. Hoe
anders was het aan het begin van dit
decennium. Opheffing dreigde voor
de vereniging uit Rijssen. De club
leidde een zieltogend bestaan op een
industrieterreintje, had nauwelijks
nog puf. Jeugd speelde er niet meer,
er waren amper 125 leden. Het was
de vraag of een noodzakelijke aan
staande verhuizing sportief enig
heil zou brengen.
Totdat duidelijk werd hoe sterk
TC de Mors écht was. Op de leden
vergadering waar de noodklok werd
geluid, stond een groepje op dat de
rest bij de hand nam. Ambitieuze
nieuwbouwplannen werden ge
smeed, voor zowel het complex als
de clubstructuur. ,,We hebben alles
op de schop gegooid, heilige huisjes
afgebroken." Nederland Verenigings-
land bewees zich maar weer eens, in
Twente ditmaal.
Spic en span
En zie nu, de vereniging telt inmid
dels ruim driehonderd tennissers.
Onder wie bijna tachtig jeugdleden.
Er zit duidelijk, ook letterlijk, weer
toekomst in TC de Mors.
Vandaar ook dat voorzitter André
Zwoferink vol enthousiasme en
Twentse trots een rondleiding over
het complex aan de Opbroekweg in
Rijssen geeft. Vijf jaar geleden werd
het nieuwe - door de leden zelf ont
worpen - clubhuis geopend, nu nog
ziet alles er spic en span uit. Er is hier,
in het oosten van Nederland, duide
lijk nog ruimte voor sport. Het ten
nispark is allesbehalve krap.
,,We willen dat iedereen zich hier
vrijuit kan bewegen.'' Zwoferink
wijst op een tweetal jeu-de-boules-
banen én een aantal felgekleurde
kinderfietsjes. ,,Als de kleinsten lek
ker kunnen spelen, hebben pa en ma
het hier op het terras ook naar hun
zin. En voor degenen die niet meer zo
makkelijk op de baan bewegen, zijn
de jeu-de-boulesbanen er gekomen.''
Vijf jaar geleden streek TC de Mors,
na een zieltogend bestaan aan de
andere kant van Rijssen, neer aan de
oostelijke grens van het dorp. Sinds
dien bloeit de vereniging weer. Er
kwamen vier nieuwe tennisbanen,
een nieuw clubhuis, maar vooral
ook nieuwe ideeën. Het verenigen
werd centraal gezet. En dat sorteerde
effect.
Het ledental groeide snel. Een
knappe prestatie als je weet dat er in
een omtrek van 10 kilometer nog drie
tennisclubs zijn. ,,We hadden op de
oude locatie nog drie, misschien vier
jeugdleden. Bijna niemand leste er
nog'', vertelt Inge Sanderman, secre
taris van de club. Dat is nu wel an
ders. TC de Mors heeft in een paar
jaar tijd ruim 75 jeugdleden erbij ge
kregen. ,,Al op de openingsdag
stroomden er zo'n veertig binnen.''
In het besef dat de jeugd de toe
komst heeft, werd er flink geïnves
teerd. Er kwamen aantrekkelijke aan
biedingen, de contributiestructuur
werd aangepast. Sanderman: ,,En
we bezoeken jaarlijks alle scholen,
nodigen kinderen uit voor een proef
les, en we hebben ook al eens acties
gehouden waarbij we bijvoorbeeld
een tennisracket cadeau deden.'' m
maandag 20 mei 2019
GO
Tennissen kun je eigen
lijk overal. Niet alleen op
de baan, maar ook op
straat, op school, op
vakantie of tegen een
muur. Of op het strand.
Beachtennis speel je
met een beachtennis-
racket en een speciale
bal, die zachter is dan
een gewone tennisbal.
De bal mag niet stuite
ren en dient direct
teruggespeeld te wor
den naar de andere
speelhelft.
Heb je geen strand in
de buurt, dan kun je het
ook eens proberen tij
dens een van de bijna
honderd beachtennis-
toernooien of evene
menten waar de tennis-
bond (KNLTB) een zand-
veld aanlegt, zoals hier
bij het Libéma Open van
vorig jaar in Rosmalen.
Maar denk er niet te
licht over, want spelen in
het zand is zwaar.
Tekst Edward Swier Foto's Pim Ras
Het verenigen werd centraal
gezet in de filosofie van de club.
