f
v;j
tó- s-
Zzp-- -
*- 'V .jsrss*?» -w-
16 ZEELAND
PRINSENBEEKSE OVERLEVER
Een val bij het snowboarden, waarbij ze haar rug brak,
veranderde haar leven voorgoed. Prinsenbeekse Kim Feenstra
Kuiper beleeft nu in Zweden outdooravonturen.
L-X?-" X Xv-
I en brief uit Zweden. Van
Kim Feenstra Kuiper, 27
jaar, geboren en getogen
in Prinsenbeek. Kim is
I een survivor, een overle
ver. Letterlijk en figuurlijk. Ze
schrijft dat ze haar verhaal wil delen
om anderen te motiveren en inspire
ren. Alle reden voor een gesprek.
,,Na Markenhage in Breda en een
studie kunstmatige intelligentie in
Nijmegen ben ik op mijn 23ste naar
Zweden verhuisd voor mijn Master,
in Uppsala. Inmiddels woon en werk
ik in Stockholm."
,,Voorheen had ik niks met Zwe
den. Zoals iedereen in Nederland
ging ik vroeger met mijn ouders op
vakantie naar een camping in Frank
rijk. Dat vond ik heerlijk, ik ben graag
buiten. Ik wilde gewoon weg uit Ne
derland, het is zo klein, zoveel men
sen en zo weinig natuur. Voordat je
het weet, hoor je de snelweg alweer."
,,Ik werk voor een consultancybe-
drijf. In mijn vrije tijd wilde ik graag
gaan kamperen, maar ik had vrijwel
alleen vrienden via mijn werk in
Stockholm. Allemaal consultants,
jasje-dasje-types, die over hun salaris
praten. ik zocht een outdoorvriend,
maar kon er geen vinden. En ik had
geen auto, allemaal excuses om het
niet op te pikken."
Een wintersportvakantie in Oos
tenrijk veranderde haar leven. ,,Ik
brak mijn rug bij het snowboarden.
Een heel stomme val, waardoor ik
maanden in bed heb gelegen. Mijn
moeder kwam één week per maand
langs om me te verzorgen. Andere
weken had ik thuishulp, want ik kon
niet zelf douchen, koken, boodschap
pen doen. Ik kon niks, in het begin
niet eens zelf plassen."
,,Ik had in bed natuurlijk alle tijd
om na te denken. En kwam zo tot het
inzicht dat werk, dat héél belangrijk
voor me was, niet langer op de eerste
plaats hoorde te staan. Ikzelf, mijn li
chaam, mijn vrienden en familie
gaan voor, daarna komt pas mijn
werk. De wereld draait gewoon door
Het klinkt heel
gek, maar die
gebroken rug
is een van de
beste dingen die
mij is overkomen
als je ziek in bed ligt. Dat geldt ook
voor je werk, niemand is onmisbaar."
,,Ik slikte best lang morfinepillen
en moest dat afbouwen. Toen ik ge
stopt was, kon ik alleen nog maar
huilen. Ik voelde me echt kut, had to
taal geen energie. Dankzij een psy
choloog en antidepressiva ben ik er
bovenop gekomen. Normaal zeggen
ze tegen depressieve mensen: 'Ga
meer bewegen.' Maar ik kon
niks! Toch hielp dat idee. In
bed dacht ik: als ik beter
ben, ga ik bergen beklim
men en écht naar buiten.
Dan ga ik doen waar ik zin in
heb, niet alleen wat ik móet doen."
Haar ongeluk bracht Kim geluk.
,,Het klinkt heel gek, maar die gebro
ken rug is een van de beste dingen
die mij is overkomen. Ik raad het
mensen aan die helemaal gestrest
zijn door hun werk.(lacht)."
Na haar revalidatie pikte Kim als
nog haar passie op, ze schreef zich in
voor de Adventure Academy, een
outdooropleiding. ,,Eén keer in de
maand komen we met een groepje bij
elkaar. Zeer uiteenlopende karakters,
van militairen tot mensen die nog
nooit gekampeerd hebben. We leren
hoe je een avontuur in de buiten
lucht kunt creëren. Iedere keer leer je
wat anders, navigeren met een kom
pas, kayakken, wat te doen bij onder
koeling of oververhitting, uitrusting,
kleding. Vroeger wilde ik graag mee
doen aan Expedition Robinson. Niet
om op televisie te komen, maar om
op zo'n eiland te zitten en uitda
gende dingen te doen. Waarbij er wel
iemand klaarstaat, mocht je je been
breken. Of je rug. Dat is bij deze
Academy ook zo."
Haar rug weerhoudt haar er niet
van om te genieten van haar passie.
,,Laatst ging ik een paar dagen kam
peren, met een zware rugzak, slapen
op een dun luchtbedje. Ik had geen
pijn in mijn
rug, alleen in mijn armen en benen."
Ze heeft geen ultieme toekomst
droom, zegt ze. Wel mijmeringen.
,,Na het afronden van de Adventure
Academy krijg je geen brevet, je doet
het puur voor jezelf. Deze zomer heb
ik als doel om 160 kilometer te lopen
in het bergrijke Lofoten (eilanden
groep bij Noord-Noorwegen). En
soms overweeg ik om gids te worden.
Lekker buiten zijn, bewegen en men
sen motiveren. Of iets opzetten op
het gebied van coaching. Ik heb, denk
ik, een superinspirerend verhaal. En
ik vind het leuk om met mensen te
praten. Maar zoiets is wel een hoop
zoekwerk in de aanloop."
,,Via social media praat ik al met
mensen over mijn gebroken rug. En
merk dat ze het fijn vinden dat ik zo
openhartig ben. Ik krijg weleens de
vraag of ik een peptalk wil houden
voor iemand die hetzelfde is overko
men. Dat vind ik lastig, want ik besef
dat ik veel geluk heb gehad. En ik had
al sterke rugspieren omdat ik in Ne
derland onderwaterhockey speelde
(als international, JH) en hier in Zwe
den onderwaterrugby. Ik zie wel hoe
het loopt, neem het leven zoals het is.
Ik ben niet meer van het plannen
voor de lange termijn."
zaterdag 18 mei 2019
ZV
Kim vindt geluk
na een ongeluk
-
'.a C.j' 'i-
- V -
c'S-
Jacques Hendriks
Breda/Stockholm
Kim Feenstra Kui
per in haar element in
Scandinavië.
