Achterstevoren leven, met alles wat je nu weet Mijn zus wilde dat ze de moed had gehad om trouw te blijven aan zichzelf 21 René Diekstra dinsdag 14 mei 2019 #30 Liefdeshartje 'Oké. Terwijl we staan leg ik mijn rechterbeen op jouw schouder, en hou ik je vast bij j e nek', leg ik uit. Dit blijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Duncan is I bijna 2 meter lang en ik l zou mezelf niet om- S— schrijven als bijzonder lenig. Hoe ik mijn best ook doe, mijn been blijft ergens ter hoogte van zijn elleboog steken. Libido- verhogend werken mijn wanhopige pogingen niet. Ook onhandig: mijn kruis be vindt zich 30 centimeter lager dan het zijne. 'Wacht!' Ik heb een idee. Ik ren de woonkamer in en kom terug met een krukje waar ik op ga staan. Dat werkt. Oké, next. 'Ga eens op je rug liggen', zeg ik. Duncan doet dankbaar wat ik vraag. Ik ga op hem zitten, trek hem omhoog en klem mijn benen om hem heen. Dat voelt goed. René Diekstra kijkt terug op de dood van zijn zus. Zij had minder bang willen zijn om te doen wat ze zelf wilde. Hij: Dit standje doet geen pijn aan mijn benen of rug: een verademing na onze laatste avonturen. Zij: Ik hou van seksposities waarbij je oog contact kunt maken en kunt zoenen. Lief deshartje is een aangenaam, intiem standje. egen de tijd dat je het leven en wat daarin echt belangrijk is een beetje begint door te krijgen, ben je vaak al te oud of te ziek om daar nog lang profijt van te hebben. Je zou je leven achterstevoren moeten kunnen leven. Zodat je al je latere inzichten kunt meenemen naar eerdere levensfasen.' In een gesprek dat ik kort voor haar dood midden februari met haar had, liet mijn zus zich dit ontvallen. Op mijn vraag welke inzichten ze eerder had willen hebben, antwoordde ze: 'Het eerste dat ik mijn jongere ik zou voorhouden is: laat je niet bang maken. Dans niet te veel naar de pijpen van anderen. Uit angst niet aardig gevonden te worden, niet aan verwachtingen te voldoen, bang voor ruzie, bang om af te wijken, bang om wat dan ook. Ik had bepaalde dingen uit mezelf en voor mezelf willen ondernemen, maar durfde niet. Zoals fulltime schrijver worden of een kind adopteren. Bang dat het zou misluk ken, dat ik er niet voldoende talent voor zou hebben of het financieel niet zou redden. Ik las laatst een Australisch onderzoek over waar mensen op hun sterfbed spijt van zeggen te hebben. Vaak genoemd werd: ik wilde dat ik de moed had gehad om trouw te blijven aan mij zelf, aan mijn dromen, in plaats van te leven Voor herhaling vatbaar Hij: Topstandje! Zij: Ja, het is gelukt. Maar om nou te zeggen: gewéldig die Tango, nee. Ik was vooral bezig niet van het wiebelende krukje te donderen. En stretchpijn werkt afleidend. Note to self, begin met yoga en probeer de Tango daarna nog eens. Voor herhaling vatbaar #15 Verspringer kijk naar ons via de spiegel en zie twee konten die bezig zijn met een soort paringsdans. Ik stel me voor dat de overburen ons zo bezig zien. 'Als je nog één keer lacht, stop ik ermee', zegt Duncan boos. Ik doe mijn best. Maar als poging vier ook mislukt, proest ik het uit. 'Dit kan niet', zegt Duncan. Ik haal mijn schouders op. 'Vast wel. Anders staat het toch niet in dit boek?' Duncan houdt zijn hoofd schuin, en bekijkt het plaatje van de Verspringer nogmaals aandachtig. 'Onmo gelijk, zo breekt mijn pik', zegt hij resoluut. Ik haal hem over de sekspositie tóch een kans te geven. We draaien ons om, konten naar elkaar toe en schuifelen dichterbij. Ik kijk achterom en zie Duncans gat naderen. Onze billen raken elkaar. Maar wie denkt dat zijn penis via deze weg makkelijk mijn vagina vindt, heeft het mis. 'Til je kont eens verder omhoog!' zeg ik. Duncan kijkt me vernietigend aan en duwt zijn billen de lucht in, zodat ze zo'n 15 centimeter boven die van mij uitsteken. Ik Hij: Belachelijk. Zij: Geweldig standje als je eens goed wilt lachen. Wie zin in seks heeft, moet dit vooral mét proberen. Voor herhaling vatbaar zoals anderen van mij verwachtten of verlang den. Het is niet zo dat ik spijt heb van de meeste keuzes die ik wel heb gemaakt. Maar ik heb wel spijt van bepaalde keuzes die ik uit angst niet heb gemaakt. Seks is geen synoniem voor penetratie. Gelukkig deelt M.W. Beau mijn mening. Bij een deel van de 69 standjes die je geprobeerd moet hebben, is van penetratie geen sprake. Zoals de Yin-yangpositie, een variatie op het bekende standje 69 waarbij beide partijen tegelijkertijd oraal worden bevredigd. Hij: Geweldig. Zij: Het is wennen dat Duncan récht in mijn aars kijkt, van bovenaf (zodat er veel licht op valt). Sterker nog: zijn neus verdwijnt half in mijn gat. Maar wie zich over zijn schaamte heen zet, geniet meer van seks. Ik voeg de daad bij het woord. Het resultaat mag er zijn. Eindconclusie: (S)experimen- teren is een goed idee. Soms juist omdat je je realiseert hoe fijn het vertrouwde is. Later die dag thuis herinnerde ik me gelezen te hebben dat kunstschilder Paul Gauguin, die een tijd met Vincent van Gogh samenwoonde en later emigreerde naar een eiland in de Stille Oceaan, ooit aan een vriend schreef: 'Je hebt al heel lang geweten wat het is dat ik tot stand wil brengen: het recht om alles te durven'. Ik e-mailde mijn zus die uitspraak. Per omgaande antwoordde ze: ''Alles' is een beetje overtrok ken. Maar achteraf gezien had ik, en ik denk velen in mijn situatie, van dat recht meer ge bruik willen maken. Geef dat maar door aan al die jongeren die jij nog tegenkomt. En vergeet niet het ook aan jezelf door te geven'. Voor herhaling vatbaar Reageren? rene.diekstra@persgroep.nl GO een blijvertje

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2019 | | pagina 21